Ҷалоир : аз дуояши суди бинӣ

Магар дайраст кохри зуди бинӣ

Вале бадбахтят аз ҷаҳл бошад

Ҳамаи карти баъӣд аз ақл бошад

Намак хӯрдӣ намакдонро шикастӣ

Бибин каз ҷаҳл дар бар ақли бастӣ

Чунин корӣ надорад ҳеҷ каси ёд

Накардӣ гӯиёи хизмат ба устод

Ҳисом ассалтана нишинад як сар

Мақоли яҳёи хон бо ҳарф ҳар хар

Бигуфто : ҷумлагӣ сидқасту мзбўт

Чаҳ донад он ки бошад масту мабҳут ?

Чу тираи бахтяш аз ҳад фузун аст

Ту гўӣии косаи ақлаш нигун аст

Ки яҳё хон бигуфт ҳарфам тамом аст

Равонаи шӯ на монданро мақом аст

Бигуфто : ман ниёем сӯии табриз

Агар барии серум бо ханҷари тез

Ҷавобаш гуфт яҳёи хон ки : эй мард

Бкўбидми басии ман оҳани сард

Ту қобили нестӣ барам сарат ро

Кашам дар хок ва дар хӯни пайкарат ро

Бигирам ришат эй бузғолаи шайтон

Барам поини зи кӯҳат то биёбон

Биндозам броҳт эй бади андеш

Барам солими туро дигар миндиш

Гирифт он риш ва оварадаш сари роҳ

Ҳикоят шуд тамому қиссаи кӯтоҳ

Ҳамаи аҳли қаламрави шоди гаштанд

зи зулму ҷавр ӯ озоди гаштанд

Дуо карданд бар зоти шаҳаншоҳ

Ки дасти зулм ӯ гардӣда кӯтоҳ

Биовараданд урдӯи золимӣ ро

Раҳониданади ҷони олимӣ ро

Вале аҳди шаҳаншоҳи накӯи фол

Азу то ин замони нохастаи аҳвол

Вале қоими мақоми подшоҳӣ

Яқин дорам намӯдаш узрхоҳӣ

Ба харгоҳи худаш манзил бидода

Дар меҳру вафо бар ваии кушода

Камоли ҳурматаш манзур фармуд

Чу меҳмон азизаш дошт чун буд

Балии зотӣ ки покаст ин чунин аст

Ҳамаи кораши писанди он ва ин аст

Дуои хайри хоҳӣ бар шаҳаншоҳ

Азин кораш ҳама хубасту дилхоҳ

Ҷалоир : нест лоиқ беш гуфтан

Дар табъи гарони ин гӯна сифтан

Бирав хатм сухан кун бар дуояш

Дуои гӯй ва бикун ҳамду санояш

Худовандо ба ҳақи кирдигорӣ ,

Казу афлокро бошад қарорӣ ,

Мароми шоҳи хотирахои ин бод

Ҷаҳонро шаҳриёру шоҳи ин бод

Ҳасудаши хӯни дилу хунини кафани бод

Мудомии хор дар ҳар анҷумани бод