Маликои моро аз доми ҳавои рҳоӣии даҳу бароаи ҳудо рҳнмоӣӣ кун . Ҳамаи бғФлт хуфтаем ва ба ҳайрати ошуфта . Ба каромат мададӣ фирист , ба анояти назарии фармой ки корӣ аз даст рафта дорему поӣӣ дар гули фурӯи монда . Муддати умри азиз мнқзӣ шуд , фурсати вақти шариф муғтанам наомад .

Акнӯн шаби фироқ дар пешасту рӯзи тлоқ дар пай . На бизоъати тоъатӣ дар кафи мибиним , на тавфиқи ибодат дар худ . Ҷаҳонӣ гуноҳ оварадем ва дар ту паноҳи амни иҷиби алмзтри адои дуоа , Киеви тўиснои ман ътоӣку анати томрнои бдъоӣки вспосу ситоиши туро дар хураст ки мушти хокро ҷон пок додӣ , гавҳари дил дар пайкар гул наҳодӣ , хирадро дар олами ҷони молики амр ва фармон кардӣ . Донишро дар малики хиради матоъ ва мабсут ?илед доштӣ . Пас мояи тўоноӣӣ мураттаб намӯдӣ ки панҷаи дониш қавӣ кунаду аҳкоми худ бомзоءи расонад то ҳудӯди ҳавосу қуво аз ҳуҷуми ҳавасу ҳаво маҳфӯз монаду хонаи дил аз таъаррузи бегонаи мҳрўс , сбҳонки раби албити таборакату таъолӣат ва ҳар яке аз инҳо барои мо неъматӣаст ва моро аз ту миннатӣ ки шукри он дар баён нагунҷаду шарҳи он бзбон наёяд . ё раби чунон ки неъмати равон ато кардӣ , макунат тўоноӣии каромати фармой ки шукри неъмат ҳо гузорему боби раҳмат ҳо гушойем . ё илоҳӣу рабӣу Сайидии ҳамаро чашми умеди бадаргоҳи ту бозасту дасти ниёзи брҳмти ту дароз , мо бандагони осӣ ки :

Агар чаҳ ҳар чаҳ нокарданӣ буд кардему ҳаргиз бар ҷурми хеши узрӣ пеш наёварда , вале то нақши лотқнтўои ҳрз қулӯб дорему айни яқин ба ; ани аллоҳи иғФри алзнўб агар атбоқи офоқи бкбоӣри зулот анбошта созему ҷароиди айёми бҷроиму осоми бнгоштаҳ , шояд ки бо афзӯнии лутфи ту бо анбӯҳи ҷурми худ бок надорем .

Лӯлои мо ҳикмати бмни тъзиби ҷоҳди як вқзити бмни ахлоди муониди як лҷълти алнори кулҳо брдоу сломоу мокони лоҳди фӣҳо мқроу лои мқомо

Ҳама аз ту фазлу мкрмти зебад ва аз мо аҷзу масканат , аз абди залили ҷуз хато наёяд бар раби ҷалили ҷуз ато нишоед . Ибодати бандагони узр ва пӯзишаст , хоссаи худовандони афву бахшиш .

На аз въди раҳмат маъюс метавон буд , на аз ваъиди нқмт мأмўн метавон шуд . Бики сӯи кохи ғаффорӣ афрохтаанд ва як сӯи нори қаҳҳории афрӯхта ва аз ҳар тарафи ғулғул , ани алоброри лФии Наим –у ани алФҷори лФӣ ҳаҷем андохта . Қавмии бъшўаҳи оҷил дар айшанду қавмии бўъдаҳи оҷл дар тиш . Дилҳо дар ҳаваси дунёи баста , танҳо дар талаби уқбои хаста . Хунаки он ки зин ҳар ду руста дораду дили биёади яке пайваста .

Роҷбои лқоءи раба , ансобдоءи ҳуба , ноӣёи ани дўоءи қалба ,у доӣаҳи бдоӣаҳи бқоӣаҳи фии Фноӣаҳ . Ҳиўаҳи фии ҳўоӣаҳ ё ман зикраи шФоءу исмаи дўоءу тоъатаи ғании арҳми ман раъси молаи алрҷоءу силаҳаи албкоء

Мо ҳайрат задагон ки ҷурмӣ ба умед раҳмат кардаему аҷзӣ дар муқобил қудрат оварда , дилӣ дар хавф ва рҷоء дорему дастӣ бар домани алтҷоء .

Нҳмдку ншкрки алии мо авваляти ман нъмку асбғти ман кирмаку арслти ман рслку аўзҳти ман сблку анзлти ман ктобку аҷзлти ман хтобк

Паямбарони поки равон аз фарои қудси бсрои инс равон кардӣ ки зумраи бандагонро аз теппаи ғўоити бароаи ҳидоят даъват кунанд ва моро аз ҷумла табақотамам бФри даъвату шикваи байъати расӯлии мухтор , Мустафои рутбаи ихтисос ва астФӣ додӣ ки хоҷа ҳар ду оламасту муфаххари насли одам . Лмъаҳи нури аҳад ва ҳастӣ ҷони хаду мояи равони донсу иллати вуҷӯди офариниш . Аввалин нафхаи бустони ҷӯад , нахустин ршҳаҳи бенон вуҷӯд , ақли шарифи кул , шоҳи ҳдоаҳи сбл , хатми ҷамеъи русул , Муҳамади Маҳмӯди масъӯди алайҳи саломи аллоҳи алмалики алўдўду алии ?алаи алъзи алмёмину асҳобаи алтибини алтоҳрини симо ва лек ва мо сормку васӣау соҳибаи ядуллоҳи алқоҳр , ваҷҳи аллоҳи алзоҳри ҳисоми шаҳри болҳқ , эмоми нутқи болсдқ ,ҳамам ҳукми болъдл , ғмоми сҷми болФзли ояти ҷалоли яздоне , ғояти камоли инсонӣ , китоби нотиқи худои саҳоби сокби Нидо , алӣ вале Муртазои салавоти аллоҳи алайҳу алии авлодаи аломҷоду аҳФодаҳи алонҷоди мокони алўбли ман алғиси волшбли ман аллису алдри ман албҳри волиўми ман алшҳр .

Дигари хотири шӯхи мо аз анбӯҳии гуноҳ , андӯҳии надод ки хоҷаи мо шафиъи рӯз маҳшарасту қасими тӯбоу сқр , ва мо хилқатаи алорҳмаҳи ллъолмини гавҳари пок ӯро аз раҳмати хоси худ сириштӣу тўқиъи шафоати баном шарифаш навиштӣ ва ин худ яке аз ҷлоӣл нъмаст ва ин умматро тафзилӣ бар соирамам ки раҳмати оламин шоФъ мусалламинаст вФотҳи хайбари соқии кавсари шеър

Фолҳмдллаҳи алзии ҳдонои лиҳозоу мокнои лнҳтдии лӯлои ани ҳдонооллаҳ , илоҳами арзқнои шФоътҳму аҳшрнои мъҳму фии змртҳму адхлнои фии кули хайри адхлтҳму ахрҷнои ман кули сӯъ ахрҷтҳм манеҳ , бҳқку бҳқҳми слўотки алайҳу алайҳими аҷмъини илои явми аддӣни вассаломи алии ман атбъи алҳдӣ

Бар равони арбоби ҳуш , пӯшида нахоҳад буд ки ҳосили офариниши халқи ҷузи парастишу шносоӣӣ ҳақ нест ва ҳар мавлуд ки нахуст бавуҷуд ояд ҳам чунон бар фитрати аслӣ боқӣаст то хавоси ҳавоси ҷилваи бурузи кандӯи самъу басари хосияту асари намояд . Пас дар он ҳоли табъи кӯдаки бимасобаи лавҳии содау қабул ҳар нақширо омода бошад ва ҳар чаҳ бинад вшнўд бетакаллуф забт кунаду батадрӣҷ инсӣ бидон гирад ки б манзалаи малакаи росихау табиат сония гардад ва аз ин ҷост ки ағлаби ибодро мадори эътиқод бар таассеи обоء ва аҷдодасту аксари косиб ваҷҳ маошанд на толиби илми маъод . Қавмӣ ки аз амри дунёи бълми дайн машғӯл шаванд ҳам баъзе ҳануз илм аз ҷаҳл надониста , маҷҳӯлӣ чанд маълум шуморанду доми фиребии бадасти оранд ки хотири мурӣдон сайд кунанду дилҳои содаи бқиди оранд ва баъзе ки дар роҳи талаби гомии фишурда , роҳи таҳсил пеш гиранду расми таътил фурӯ гузоранд ва низ бештар онаст ки чун бмқоми таҳқиқи внкот дақиқ расанд , шубаҳот чанд ки зодаи авҳому мояи лағзиш иқдомаст фаро пеш ояд ки рафъи он ҷузи бмшқти нафасу тавваҷуҳи бъолми қудс мақдӯр нагардад лоҷарами боқтзои касолат дар илтизоми ҷаҳолати боқӣ монандиу бўҳми ҷузъӣ аз фаҳми куллӣ қонеъ шаванд ва баъзе ки азин доми балои ҷустаи бзўри саъйу иҷтиҳоди вуқуфӣ дар илми мбдоءи вмъод пайдо кунанд ки бо вуҷӯди пидоӣии нури ҳақи пинҳони натавонад буд ва низ ғолиб онаст ки чун дар шариъати худ марҷаъиятӣ ёбанду мъшри авомро дар доираи худ маҷмӯ ва худро дар миҳробу минбари матоъу матбӯъи бенанд , иззату зиллатро дар ривоҷу касоди ҳамон мазҳаби вмлти дида агар бутлони он шариъатро бҳқиқти маълуми намоянди боз бақадр имкон дар китмон ҳақ кӯшанду дайн бадунё фурушанд . Чунон ки хафоаши тирагии шабро моя маош донад вдшмни равшании рӯзу тобиши меҳри ҷаҳон афрӯзасту болҷмлаҳи баннои олами имкон бар эътибор таркибаст ки ҳарҷо ақлӣ аст нақулӣ дар баробар дорад ва ҳар ҷо камолӣаст нақсӣ дар муқобил . Гавҳари ҷони пок дар пайкари обу хок ниҳодаанду маликоти рӯҳонӣ бо шаҳавоти ҳайвонӣ ҷамъ карда . Инсонаш хонанд вқобл онаш донанд ки ҳофизи роз амонат шаваду ҳомили бор таклиф гардад ҳайҳот ! ҳайҳот !

Асбоби маишати дунё ба манзалаи ваҷҳ кафофӣаст ки султон дар ваҷҳи хадам муқарар дорад то шарти хизмат ба ҷои оранду шукр неъмат гузоранд вале аз ҷумлаи табақоти чокарон , маъдӯдии ҳосили чокариро тақдим хизмат донанд на таҳсили неъмату боқӣ чокарон анъоманд на шокири манъам ва ҷолиб ҷоҳанд , на толиби шоҳ . Чаҳ майлу эърозу қабулу инкорашонро пайваста ба тағйири мансабӣу тохири матлабӣу тавфири марсумӣу ваъдаи маълумӣ баста байнем ва донем ки чун ба ҷамъи кафоф чолок гирданд , аз ҳатки сари ифоф бебок шаванд ва бошанд ки бҳби ҷоҳу моли буғзи ақрону амсол андеша карда чунон дар якдигар уфтанд ки ба як бор аз хизмату махдуми ғофили монда , ҳосили чокаришони ҷузи ғарази хешу тамаъ хом набошад .

Кзлки ҳазрати манъами ҳақиқӣ ки неъмат ҳастӣ бахшида ӯсту халъати хилқати пӯшида аз ӯ , хон неъмати дунёи мшхўни бмўоӣд алвон дошт ки зумраи халқро воситаи айшии мҳноу ротбаҳи ризқӣ муҳайё гашта , нақд ҳастӣ сарфи ҳақ парастӣ кунаду худошиносӣ , на худпарастӣу носипосӣ . Вале аз ҷумлаи табақоти бандагон , қалилӣ ба қисми хеши шокир ва қонеъанд ва ба ҳукми ақли розӣу тобеъу боқӣ банда нафасанду тобеъи ҳис ки чун барин хон гузаранду мўоид алвон нигаранд пои шикебашон монанди магас дар шаҳди ҳаваси фурӯи монда , пас чунон масти бодаи ғифлату маҳви шоҳид шаҳват шаванд ки ба куллӣ аз ёди манъами вшкри неъмати фароғати гузида , гўӣии ҳаззи эшон аз маротиби шҳўу аволими вуҷӯд ; ҳамин ҷониб захорифаст на касби маориф , чаҳ ҳар чаҳ бенанд ва донанд ва гӯйанду ҷӯянди ҳамаи дунёу кори дунёст ва агар аз ди йени нишонеи мондаи ҳамин ҳуҷҷату даъвои гуруҳе бебасарон ки дар маърифат суханӣ гӯйанд бзни заъифи худ роҳи ҷӯянд , ғояти бахшашони ҷанг ва ҷадаласт на илму амал ва бошад ки худу ҷамъӣ аз ҷодаи ҳидоят ба ҷониби залолат майл кунанду зол ва мзл гирданд . Волзини кФрўои аўлёӣҳми алтоғўти ихрҷўнҳми ман алнўри илои алзлмоти аўлӣки асҳоби алнори ҳам фӣҳо холдўн ва шак нест ки ин тайифа ё ҳайвонӣ бар сӯрат инсонанд ё инсонӣ бо сирати шайтон ки бо кисвати инсонии одат шайтонӣ доранду мардуми содаи дилро мғўӣ вмзл шаванд .

Чунон ки дар ҳамин авқоти мушрикии палиди ҳуҷҷатии ҷадид бар шайтанати худ иқома кардау маънӣ дайн гузошта , даъвӣ дайн бардоштааст ва бар ақоиди ботил , бароҳину далоили нигошта ки маънии он ҳбоءасту мояи он ҳаво .

Ғофил аз ин ки имрӯзи бимни иқболи шаҳаншоҳи ислом , калаки олимони эълом чун теғи ғозёни фирӯзи кФрсўз вдин фурӯзасту карами шаби тобро маҷоли тобиш рӯз нест . Шаҳриёрии чунин ки хусрав рӯй замини вҳомии малики вдини вношри рояти амну амону нойиби сҳоби асру замони куҷои мумкини тавон буд ки бо вуҷӯди ғайрати султонӣ аз шуюъи фитнаи шайтонӣ ғифлат гузинаду носзоӣии чунин дар боби дайни мубин истимоъ кунаду хаёли савдои фосид аз димоғи арбоби мафосид интизоъ нафармоед . Магари чокарони дарбори ақдасу тобеъони миллати муқаддасро даст ва бенон бар калак ва синон нест ки фирқаи душманонро қудрати нашри кутубу назм китоб бошад ё таъйиди давлат безавол на аз имдоди ҳазрат лоязоласт ки аз дасту забони кофарони нақсу зӣоне дар он ҳосил ояд ё дарин аҳд ки маҳди раҳмати оми вазмони ғайбати эмом аномаст дидаи Фтну гардани змнро аз кӯҳлу сину қайди расани ҷдоӣӣ ва рҳоӣӣ хоҳад буд ки қавмии ночиз бе тамизи даст штт бароранд ё нақшӣ ғалат нигоранд . Иридўни литФўои нуруллои боФўоҳми валлоҳи мтми нураи влўкраҳи алмшркўни ҳазрати холиқ , зимоми мҳоми хилоиқро дар қабзаи иқтидори хусравии комкори ниҳода ки маҷмӯъаи ақл ва адласту дебочаи фазлу базлу муадаби фалаку малику мудаббири замину замону мураввиҷи ислому имони масолики мамолик аз мхотри мҳолки пероста , шроиФи авқоти бўзоиФи тоъоти ороста . Гоҳи тартиби асбоб ҷиҳод кунаду гоҳи тарбияти асҳоби иҷтиҳод ва дар ҳар ҳол ҳар чаҳ гуяд тақрири фазойил илмасту тўқири аФозли дайн . Ҳар чаҳ ҷӯяд таии асос ваҳмасту басти яқин ва ҳар чаҳ хоҳад ризои худои муайяну қабули расӯли амин ва ҳар чаҳ коҳади ъдти мушрикину ъдти куфру кин .

Волҳмдоллаҳи таъолӣ ки имрӯзи бомдоди лутфи субҳонӣу бахти баланди султонӣ ҳар мулкиро лашкарӣаст ва дар ҳар кишварии донишварӣ ки хуршеду брҷис аз бими теғу шарми калакашони ҳмраҳи хаҷалу сифрау ҷли гирифта , синонҳоашон дар рҷми деви куфр , шаҳобӣ соқибасту забонҳоро дар ради баҳси хасми ҷавобии соиб .

Инак нутқи мниъи вклки шарифи донои ҷаҳон бар ҳасби таклифи дорои замони ҷавобии босавоб , бар китобии носавоб ки подрии ангриз бар ради мубини набавии внсхи шиори Мустафавии навишта буд додаанду қонӯнӣ дар исботи навбати хоссау иттифоқи шароеъи ҳуққа ниҳодаанд ки агар бо машки турраи ҳўро бар чеҳраи Зуҳра Заҳро нигоранд шояд ва агар сокинони асқоъи қудс аз муҳкамоти оёти он дарсӣ гиранд сазад ва бояд , калаки хоҷа асотинаст ки чун рмҳи хусрави салотин дар арсаи арзи саҳару эъҷози Фозоҳии събони мубини коми душман раббонӣ карда тлқФи мо ёФкўну нутқи осмони улӯм , чун дасти офтоби мулӯк , гавҳари афшонии гирифта .

Магар дар базми фалаки ақди парвини гусаста , ё ганҷури малики дарҷи гавҳари шикаста , ё оҳӯони чини нофҳои мишкӣн афкандаанд , ё корвони Мисри тангҳои шукри гушӯда ки ҳар чаҳ бинии нуҷум савоқибасту фурӯғи кавокибу тӯдаи машки нобу хӯша дар хўшобу лиззати таъми наботу шарбати оби ҳаёт . Қоли аллоҳи таъолӣ : ва ман иўтии алҳкмаҳи Фқди аўтии хирои ксиро , хомаи подрии ки умрии санъати сомрӣ бакор мебарад , туъмаи калаки мӯъҷиз нигор шуду дафтари кизбу нуқсони арзаи раду бутлони гашти всри оят : ъсии ани ткрҳўои шиӣои возеҳ ва ошкор омад . Чаҳ дар бдоити ҳоли мусалламин ғаюрро аз истимоъи музахрафот чанд ки он бдкиши нижанди баҳами бофта буд дар афвоҳи авом шӯҳратӣ ёфта , оташи кӣна дар конӯн сина меафрӯхту охроломри бФрбхти худованди асру Ямани ҷаҳди хдиўи аҳди баҳамин воситаи масаълаи исботи навбати хосса ки аз бадви шуюъи илми ҳикмату калом , матраҳи анзори ҳукамои ислом буд , бар ваҷҳе ки дасти баҳсу ҷадал аз зайли далоил кӯтоҳ бошаду абвоби эҳтиҷоҷ бар чеҳраи арбоби лҷоҷ масдӯд созад , самти танқеҳу таҳқиқи пазируфт ва ин номи нек то поёни рӯзгори мулозими давлати пойдори гашт ва ин аҷри ҷазил бар рӯзгори ҷамили шаҳриёри ҷалил , соҳиби тахти ҷам , ҳомии малики аҷам , ворису ҳорси малики Эрону тӯр , манъаму мнтқми халқи наздики вдўр , пушту паноҳи дайни худо , авҷи рафеъи чархи ҳудо , худованди малику миллат , нигаҳбони дайни вдўлт , чеҳри меҳри ҷамол , тиши ҷяши ҷалол , бадари садри смоء , абўолФтҳу алълии фатҳъалии шоҳи қоҷори восил ва оид шуд ки тоҷирами нӯронии мҳршоаҳи авранг сипеҳраст бахт саъдаш мӯед боду тахти маликаши машйади темати алдибочаҳу алхтбаҳ .