Ҳар чанд шеър хӯбӣ нест , аммо :

Бар худо зоҳираст ки ҳар вақт ки икрўз бугзарад ва шуморо набинам чунон баназарам меояд ки як соласт надидаам . Дардӣ фаровон дорам ва на ҳам дард дорам на ҳам забон .

Чанд рӯз буд ки аз Мароғау арўмӣу Еревану табризи илои Ардабӣлу халхолу шиқоқии одами вкоғзи мутаъаддиди мутавотири омада буд , баъзе барои адои муҳосиботӣ ки ман дар миён бӯдааму ҳоло дар миёнаст ва мушкилот меуфтад ки чун худ ғоибам бояд болмконбаҳи ҳалу бадалелу бурҳон ҳоле кунаму бандагони худоро бФзли худо аз доми балои бурҳонам ва баъзе барои изҳори ҳуқуқу арзи вафодорӣ .

Борӣ чун ин рӯзҳо саломи мустамару эътикоф дар хонау аинлоФи солори фурсатии нмидоди имрӯз ки рӯзи ҳаракату явми фатрат буд ғанимати шимурдам ва аз дишаб ки мирзои Меҳдии рафта то ҳол на хоб кардаам на хӯрок ва на бо аҳадии мутакаллим шудаам ва бар ваҷҳи истимрори боФроди ҳисобу муфрадау мустаҳлаку боқӣу фозил суҳбат медорам .

Субҳони аллоҳ аз тамсили бойен байт хоҳед донист ки чаҳ қадарҳо Фноءи фии алФрд шудаам ва чаҳ дар назар доштаам ва чаҳ мисл овардаам ? мҷмлои билфеъл ки нишастаам худамро мирзои алӣу мирзои муқӣм саҳласт шамси мибинму мустағриқи баҳри ҳисобам ва дар мавҷи мизон ва бароварду тақсиму тавзеъ латма мехӯрам ва ҳам дастӣ надорам вҳдаҳи лошарик ?ла ҳастам ва аз шумо лозимаст ки дарин тнҳоӣӣ ва бе мададии имдоду аъонтӣ бмн шавад лиҳозои як коғази арабӣ ки имрӯз аз срхои хони лкзии бмн расидааст дасти шуморо мибўсд ки ҷавоб кунед , коғазро хизмат фиристодаму боътқоди ман хилкии хуби навишта то мизони назари шумо чаҳ ҳукм кунад ?

Айнаки саркорро фардои асри ани шоаллоҳи таъолии сҳиҳои солмо бхдмт хоҳам фиристоду имрӯз коғаз расед ки мрзўиҷи омадау мирзои солеҳи бтбризи расидау айнакҳои шумоу оқои мирзои бобоу чои Муҳамади соқи хону амини ани шоаллоҳ зуд хоҳад раседу имрӯзи аср бояд бнгорстон биравам бал ки рақамҳои Фароҳонро содир кунам . Коши фардои шумо фурсат доштеду маро аз кӯфту касолати дишабу имрӯзи бармеи овардед .

вассалом