Ҳазор афсӯсу садҳазори дареғ ки маро чунон ки боист дастӣ дар аншоءи насру аншоءи назм тозӣ нест , ки он ҳамаи иборати пардозиро рӯдаи дарозӣу асб тозӣ кунам . Мошооллаҳи хомаи ?ут ки анбар безасту омаҳи ?ути абиромезу номаро атромез мекунӣ бозори хешу оташи мо тез мекунӣ . Кист ки бо мояи дарвешӣ бо он қофияи андешҳо , лофи бешӣ ва пеш занад ?

Мзии зи ман волхлқи иснФизўни манӣу истФидўни ман ҳасани мқолтӣу истлзўни ани Фсоҳаҳ беоне .

Бар сари ман мғФрӣ кардӣ калла ваон даргузашт .

Ҳолои бёӣид ва бибинед ки срири калаки амир дар ҳали мушкилоту кашфи муъзалоту нашри баён чаҳ ҳашарӣ аён мекунад .

Дар таии ин иборати яқини оҳӯии саҳрои чини ноф бар замин гузошту нассоҷу дибоҷи қстнтини ббўрёбоФ атсоФ хоҳад ёфт . Манеҳам ташбеҳӣ ба онҳо май варзам ва ин фарди хоҷаи алайҳи алрҳмаҳро муътаризам .

Биёи бнсоиҳи ҳакими ?алаӣ ки мефармойанд : дар ҳар мақоми ташаббуҳ комил хубаст . Мурофиаи ман бо шумо маҳзи асткмолу касб аФзолӣаст барои ман . Бар шумост ки дар ҷавоби итоби нФрмоинд ва агар симоҷати бенанди маҳз ҳоҷат бидонанд , бедаст шиновар натавон рафт бпоёб . Бошад ки шуморо низ аз ин гӯнаи чизи нависии тазаккуру табаҳҳурӣ беш аз ин ки ҳаст даст диҳад .

Балӣ , ҳар забониро беонеаст ва ҳар инсониро лисонӣ ва ҳар майдониро паҳливонӣ , ҳар девониро унвонӣ , ва ҳар хуонеро ноне , ва ҳар хониро бозоргонӣ , ва ҳар айвониро султонӣ , ва ҳар султониро девонӣ ва ҳар систониро пӯри дастоне , ва ҳар бӯстониро хазоне , ва ҳар сръшри хуонеро қуръонӣ , ҳар схндониро дабистонӣ , ҳар нойиби ассалтанаро иҳӣии хуоне , ҳар қуръониро сӯраи арраҳмонӣ . Агар Кошонаст посангон мехоҳад ва агар Исфаҳонаст линҷон ва агар ҷушақонаст , дилиҷон лозим дорад . Озарбойҷон бесаҳроӣ Муғон несту симнон бе домғони нмишўд , чунончии шоир дар васф қотир мегуяд :

Ин муъзалу мусалсали гуфтан аз он бобатаст ки бидонед ки калаки мо низ забонӣ ва беоне дорад , антҳии каломии яке ки бшмои зиёд густохаст , рқъаҳи шуморо хонд ва гуфт ин рқъаҳи арӯс безевару тоўс бепар май намояд , агар ибодати орӣа аз ӯ бардошта шавад , дашт Марӣа хоҳад шуд , бали воади ғайри зии заръ , ҳар гоҳи ончӣ аз мардумаст бибаранд , сабти алоътрозу лои ибқии ман саводаи ғиролбёз . Баёзи ман ҳам хизмат шумо ҳаст агар аз матолиб бихоҳед .

вассалом