Сипосу ситоиши худовандиро сазост ки бавоситаи ирсоли русулу иблоғи кутуб , бар вифқи рФқу саёқи вифоқи дилҳои рамидароорамида сохту умӯри парешонро бҷмъит боз овараду дуруди номаъдӯд низ бар равоқи расӯлони рости кору аминони ҳазрати кирдигор ки аз ҷониби ҷаноби қудси рафъи ваҳшат аз олам инс кунанд , ва хотирҳои огоҳро аз хатарот иштибоҳ бароваранду баъд бар ойинаи замири офтоби назири подшоҳи волоҷоаҳи Музаффари сипоҳи мамолики паноҳи бародари муаззами макрам – никхўии никхўоаҳ , баргузӣдаи ҳазрати илоҳи воситаи ақди маваддату масофоти императори тамомии мамолики рӯси вмзоФот ки раъии соиби зарринаш бар хайру шари қоҳир ва қораст ;у ҳукми муҳками матинаш дар баҳр ва бар сорӣу соир ,у малики восеъи Фсиҳш аз ҳар ҷҳаҳи масӯну мأмўну тахти олии рафеъаши анбози торами гардуни мртсм ва мунаққаш медорем ки : номаи меҳри алломаи дӯстонаи подшоҳона ки мсҳўби элчии мухтори он давлат дар хуштарин авқоти зеби анҷумани вусӯли гашту муждаи саломатии вуҷӯди он дӯсти ягонау зуҳӯри муҳаббатҳоу маваддатҳои бародаронаи хотири орзӯмандро хуррам вахурсанд сохт , ва чун муддатӣ буд ки муқтазӣоти қадару қазо дар миёни мақсӯду дилҳо ҳоил буд , вароа омад шуд русулу рсоил аз ҳаводисоти замону шўоӣби даврони масдӯд ; вусӯли номаи мазбӯрау ҳусӯли иттиҳоди тозау иртибот бе андозаи чандон мӯҷиби мазиди шодмонӣ ва Комронӣ гардид ки замонаи ҳасади бараду ситораи чашми бдзду поёни он ҳамаи ширинии шодкомӣу ъушрати бтлхиҳои андеша ва ҳайрат расед ; чаро ки мирзои грибоидўФ аз ҷониби он давлати бҳиаҳи пояи сифорат ва рисолат дошт ;у меҳмони азизи арҷманди ин давлат буд ; бойени сабаби поси эъзозу икром ӯро чандон медоштему ҳифзи ҳаросат ӯро он қадри лозими мишмрдим ки нисбат ба ҳеҷ расӯлу сафири онтўри сулӯку рафтор нашуда буд ; ғофил аз инки иқтизои тақдир бар хилофи андеша ва тадбирасту ҳодисаи чунон ки тазаккури хотири он меҳри мазоҳири моро бғоити мунқабиз ва малул месозад ногоҳ ва бехабар рӯй хоҳад дод ; бар олами алсроири возеҳ ва зоҳираст ки аз ин ғоилаи ногузир то чаҳ ҳади таъассуф ва тأср доштем ва ҳеҷ роҳи тасаллӣу таскини нмиҷўиими ҷузи инки ҳасани мадраку сафои виҷдони он подшоҳи волоҷоаҳи сайқали ғубор иштибоҳаст ; ва албата дарёфт кардаанд ки ҳудуси ин гӯнаи умӯр аз мардуми ҳӯшманди доно давраст , чаҳ ҷои он ки алъёзи биллоҳи амсоли ин шубҳа дар ҳақи арқони давлатҳои қавӣаму аъёни мамлакатҳои азим баравад ва он гоҳ бо васфи он таҷдиди аҳд ки мобайни ду давлати ҷовиди маҳд шуда буду онҳамаи хўшўқтӣу шодмонӣ ки аз ин дӯстӣ ва меҳрбонӣ доштем ; балӣ ҳар чанд мабдау маншаи ин ҳодисаи ҷузи мушоҷира чанд нафари касони элчи бо чанд нафари авбош бозорӣ набӯд ва навъе иттифоқ афтод ки маҷоли ҳеҷ чора ва тадбир нашуд валикини алӣ эй ваҷҳи кон , арқони ин давлатро аз наввоби он аъло ҳазрати навъ хиҷлатӣ ҳаст ки ғубори анро ҷузи боби маъзирати хоҳии нмитўони шаст ва барои анҷоми ин кор ва шустан ин ғубори ҳеҷ тадбири хуштар аз ин баназар наомад ки фарзанди гиромии худ амирзодаҳи хусрави мирзоро бо ъолиҷоаҳи муқарраби алхоқони амири мухтори асокири низоми мо Муҳаммадхон ки аз муътамадони дарбори ин давлатаст бҳзрти он подшоҳи муаззаму бародари макрами мФхм равона созем ,у бтҳрири ин маъзирати номаи ростӣ хтомаҳ пардозем ; дигари ихтиёри ради вқбўли мавқуфи боқтзои раъии малики орои он дӯст бузургвораст .
Биё ки навбат сулҳасту дӯстӣу анояти бшрти он ки нгўӣим аз ончӣ рафт ҳикоят
Айёми хуҷастаи фарҷоми бкоми боди вассалом