Рқимаҳи саркорро ки хондам гуё дарҳои биҳиштро бар рӯй ин даври афтода мискин гушӯданд ва чандон хўшўқт ва шодком шудам ки фалаки нъўзболлаҳ агар фикр интиқом кунад ; он қадр аз мароҳиму ашФоқи наввоби шоҳзода навишта будед ки олимиро банда ва барда кардед ; хусусан ману наввоби нойиби ассалтанаи рӯҳии фидоаро он қадри восиқ ва муътақид сохтед ки олӣашони Муҳаммадҳусайни бики беҳтар хабар дорад . Балии ҳақ инаст ки ҳиммат воло наҳиммат фармуданд ва мо ҳамагиро аз хок бардоштанд .

Худои умр ва тавфиқ бабанда ва шумо бидиҳад ки хидматӣ дар талофии ин ҳама марҳамат тавонем кард . Ҳар чаҳ хостами вазъи рзомндии худамро аз бародари гиромии меҳрбонами мирзои набии хон изҳор кунам иборатӣ ёфтам ки аз ончӣ дар замир дорам таъбир бидон кунам , лобуди сукут ихтиёр кардам аммо сукутии баёни ъндаҳу такаллум .