Ҳазрати мирзои алии силами аллоҳи таъолӣ ; минӯаши бҳнгом ки ҳангом рабиъаст шумо худ ки фасли рабиъу хриФро нмишносид , ҳақи рафиқи шариф чаҳ мишносид ? гетии зи гули влолаҳи пар аз нақш бадеъаст . Ани иқўлўни алои қўлои зўро .

Касе ки бадунёи тӯҳмат ва ифтиро гузорад , бмни гумном чаҳ хоҳад кард ? аз рабиъ то штои тафовут штӣаст . Онтўр ки прўскӣ омад то ӣнтавр ки чопор симнон омад ; субҳони аллоҳ , бибин тафовути раҳ аз куҷост то бкҷо ?

Таҳрироти дорулхилофаро ки бҳзўр барадем аз бими рамзу санглох , бпоктҳои махтуми блок ки толии аҷали маҳтуму ҳалок буд . Наздик нарафтанду суроғӣ аз хутут шумо гирифтанд , фармуданд алфозу ибороти вақойиънигор мисли оби зулол софӣаст ки ҳоҷиб моўроء нест .

Мазомину маъонӣ чун ҳбоӣбу ғўонии зоҳиру кушода , ҳозиру омода , бепардау ҳиҷоб , мисли моҳу офтоб . На чун зи шатони шаҳру палаштони даҳр ки мухаддиру мҳмўси вмҷдри вмأиўс , монанди хилофи шоҳид ҳар ҳафт карда дар пушти ҳиҷоб ва парда бошанд ; баҳонаи ифофи оранду борзўӣ зифоф меринд . Рмзнўисӣу пинҳони кории далел айбасту ҳарби бсўси азҳмии клиб . Сарҳои кҷл ва рӯҳои чпўрро рўбнду кулоҳ дар кораст , аммо зулфу кокул мисли сӯсану сунбул дар дасти боди сабои впиўсти бод шимол бошад . Беҳтари чеҳратару тозаи ҳоҷати бсрхоб ва ғоза надорад . Бо қомати зебои эҳтиёҷи бдибқ вдибо нест . Манзур инаст ки хотир бисёр толибаст ки аз хутути шумо кашфи асрору дарак ахбор шавад . Агар фалон мисли алиф ҳеҷ надорад мухлисон дигар доред ки мисли шини ҳам нуқта доранд ва ҳам дандона ва ҳам доира .

Аммо зар ҳаст , биҳамдиллоҳи таъолии вассалом .