Шукри вспоси миннати худоиро ки бори дигари боби раҳмат бар рӯй аҳл ислом гушӯду назари роФт бар тобеъин Сайиди аноми андохту малики исломро аз всмти инқилоби масӯни сохт . Кори малику дайн бком шуд , теғи ҳарбу кин дар ниёам рафт . Дилҳои Роми дида ром гардид , рӯзгори ошуфтаи ороми пазируфт . Дарҳои муровидот аз ду давлати бозу мурғони муросилот дар парвозанд .

Фолҳмдоллаҳи алии азими неъматау ъмими раҳматау алслўоаҳи алии набӣа алнабӣау расӯли алўҷиаҳи алзии урф алҳақу аддӣну аҷмъи калимаи алмуслимӣну алии ?алау асҳобаи алмтўслин бо итобаи вассалом .

Аммо баъд : бар раъии меҳри зёии хусрав малик физой кФрздоӣ , шоҳаншоҳи исломи паноҳ , алғозии фии сиблати аллоҳ , шаҳриёри одили дил , фаррухи рух , тоҷдори вокФи каф , мӯед идмҳри сипеҳр , фазли кӯҳи шикваи базл , бадари қадару баҳо , авҷи мавҷи сахо , смоءи самоҳи вуҷӯд , сенаии синои вуҷӯд , донои хайру шар , дорои фахру фар , бародари муаззами Музаффар , султони албрину албҳрин , ходими алҳрмини алшарифин султони Маҳмӯди хон ки то ҷаҳонаст бо ахтари саъди қарин ва бо шоҳид ком ҳамнишин бод ; макшуф ва машҳӯд медорад ки чун тарбияти олами таквини бтолиФу имтизоҷи табоиъи мухталифаи алмзоҷи манӯт ва марбӯтасту интизоми ҷаҳони ҷуз ба аитлоФи вортботи ҷаҳонёни мумкин ва мақдӯр несту ҳаргиз дар айни меҳру улфат аз ғўоили хилофи вклФт , масӯни вмомўн нмитўон зист , ҳикмати ҷаноби кирдигори шавкати мулӯки рӯзгорро мояи рабту аитлоФи халқу рафъи ихтилоф амр карду муошири носро ки вдоиъи хос ӯ буданд бадасти қудрати вҳкмронӣу фарти роФту меҳрбонии эшон супурд ва дар ҳар аҳду аср ки боқтзои ихтилофи табоиъ , ғоилаҳи хилофии байни алўдоиъи зоҳир ва воқеъ шуд , бҳсни тадбиру сулӯку салотину мулӯки дафъ ва рафъ фармуд .

Аммо дарин аҳди маймуни масъӯд ки чокарони аътоби ин ду давлату ҳофизони атрофи ин ду мамлакатро дар байни камоли меҳру хушии асбоби ранҷишу нохушӣ фароҳам омад ва як чанд осори ошӯбу атвори нохуб дар баъзе аз суғур бзҳўр расед , бози фазли ҷаноби борӣ ёрӣ карду ботини поки хоҷаи аноми ёварӣ ва мададкорӣ намӯд то бҳсни тадбири авлиёии давлатин рафъи низоу хилофи байни алҳзртин баъамал омаду силаму ислому амну амони дигари бораи мувофиқ ва мъонқ шуданд . Нўоири ҷангу кин ки дар мамолики мусалламин музтараму мтқд буд , мантиқӣ ва мнФқд гардид вклФтҳо болФту ковуш ҳо бисозаш мубаддили гашт . Исми тхолФ аз миён рафт , расми тҳолФ дар миён омад , ҷангу нифоқи рахти сафари баст , сулҳу вифоқи ташриф қудум дод . Адои русуми таҳният аз ду ҷониб лозим афтоду таҷдиди аҳди мрослт бар ду ҳазрат воҷиб омад . Лиҳозои дарин аҳди хуҷастау замони фархунда ки тарҳи ъушрати афкандау бехи ғам ҳо барканда буд , ъолиҷоаҳи рафеъи ҷойгоҳи ҷаллодту иродати паноҳ , бсолти внболти ҳамроҳ , садоқату сромти антбоаҳ , муқарраби алҳзрти алълиаҳи қосими хони сарҳанги пиёдаи низомро ки тарбият ёфта ин давлати абади давом ва тҷрбт карда худоами баланд мақомаст , аз тарафи дӯстонаи ин давлати бҷонби мулӯконаи он ҳазрати ирсолу бнзми силку рабти ақди ин номаи муҳаббати хтомаҳи таҷдиди ъҳўду муровидоти қадимау таъкиди русуми муъоҳидот қўимаҳ намӯдау Зимнани нигоштаи хомаи маваддат аллома месозад ки агар чаҳ ин чандгоҳи нифоқии зоҳир дар миёнаи срҳддорон баҳам расед биҳамдиллоҳи вифоқии ботини дӯстдорон буд ки бо васфи он айёми хилофро маҷоли имтидодии нмишду шуълаи масофро макони аштдодии нмибўд , бали бмнзлаҳи шуълаи хор буд ки битундӣ саркашӣ кунаду базӯдии хомӯшипазиру кафии биллоҳи шҳидо ки муътақиди муҳиби маҳҷӯри ҷуз ин нест ки ин худ аз ҷониби қудси иззати мабнӣ бар ин нуктаи ҳикмат буд ки мстзлони ин ду давлат ки ин худ аз ҷониби қудси иззати мабнӣ бар ин нуктаи ҳикмат буд ки мстзлони ин ду давлат безаволро ки солиёни дароз дар маҳд амн бӯда ва дар зилли фазл осӯдаанд , нисёну ғифлатӣ ки лозим азмон роҳату давом фароғатаст торӣ нагашта , навъи огоҳӣу фарти антбоҳӣ ҳосил шавад ки қадари амн ва рифоҳ донанду шукр ва ҳмдолаҳ кунанду ҷинси илтиёми давлатин исломро ки бнқдҷон харидор оянд ва ман баъди неъмати мўолотро бқлби муболот аз каф ндиҳанд . Илми аллоҳи таъолӣ ки ин дӯсти содиқи алўлои бмлоҳзаҳи ҳамин дақоиқу нукоти лсоноу ҷноно аз ончии рафта ва гузаштааст бокамоли таслиму ризо дар гузаштаи хости худоро ҳарчӣ бӯда ва шудаи айни хайру салоҳ кул медонаду хотири худро Киеви мокони бўоқъоти айёми мозии хўрснд ва розӣ медораду ҳолу билфеъл бақадр мисқолу заррау миқдори хардалу қатра аз он давлати пойдори гилау шиква дар дил надорад ; саҳласт ки қабл азин ҳам меҳру бародарии он дӯсти аъло гуҳар , гунҷоиши чизи дигар дар дили меҳри манзалати муҳаббат парвар нагузошта буду алони камокони меҳри меҳри он бародарро аз қалби маваддат ҷалб барнадошта , муҳаббату ухуввати он ҷаноби аълоро бо тамоми молу малики дунёи баробари мишморд ва ин воқеъоти ҷузъӣаро дар ҷалби он гавҳари азиз бисёр бевақъу ночизи дида ба ҳеҷ ваҷҳ дар назари эътинои нмиорд .

Умедвораст ки ҳамин парешонеи ҷузъӣ ки чанд рӯзӣ дар ҳудӯди мамлакатин ҳодис шуда , оқибати боиси ҷамъияти комили вомнит куллӣ шаваду бад-ӣни воситаи навъи таъкидӣ дар умӯри доираи байни алҷонбин баъамал ояд ки рӯзи бурузи маротиби иттиҳоду иқтидори ду давлати пойдори биафзояд . Чунон ки дар боби ъҳўди собиқау шурӯти солФаҳи давлатин ки бмрўри айёму курури шҳўру аъўоми фии алҷмлаҳ ихтилоф ёфта буд ва ин айёми хуҷаста ки аҳди масолеҳат битозагӣу муборакӣ баста шуд , таҷдид назарӣ рафту боҳтмоми авлиёии давлатин мазиди интизом ва истеҳком ёфтау тнқиаҳи имзои фусӯлро муфассалу ммҳўри мсҳўби ъолиҷоаҳи ҷаллодти ҳамроҳи муқарраби алҳзрти қосими хон , ирсоли он ҳазрати мсъўднмўдаҳи ҷузъии хоҳишӣ ки дар олами меҳру муҳаббату бародарӣ буд изҳори онро бФрзнди асъади аршад беҳам?ил , ниҳоли давҳаи давлати воқбол , валиаҳди давлати абади муддат безавол , нойиби ассалтанаи алқоҳраҳи албоҳраҳ , аббоси мирзои аидоллаҳи бъўнаҳу вақфаи бФзлаҳ ва манеҳ , муҳаввал ва мФўз дошт ва чун фарзанди мъзии илайҳ дар ҳақиқати фарзанд ҳар ду давлату пайванд ҳар ду ҳазрату ҳофизи суғур ҳар ду мамлакатаст ва дар аҳди сбӣу сини шабоб то ҳоли мутаҷовиз аз бист соласт ки авқоти умру ҷавониро биҷои ъушрату Комронӣ бо камоли ранҷу тъби сарфи суғур ислом карда вбкроту марот дар мъорки муҷоҳидоти нақди ҷонро вқоиаҳи дайни поки Сайид аном намӯда дар ҳамин авқоти масоъии Ҷамилау муҷоҳиди мшкўраҳ дар инъиқоди мусолиҳаи давлатину илтиёми аҳолии ҷонибин мабзул доштау ҳаргиз дар тақдими мҳоми ҳазратин тафовут ва тавфир нагузошта , давр нест ки дар давлати исломи шоистаи эътино ва эҳтиром бошад вмҳмӣ ки аз рӯй сидқу хулӯсу ъқидти бързи ду ҳазрати абади маънуси расонаду бъзи имзоӣ ъаму падару шарафи қавли ду довар то ҷавр мақрун гардаду дигари он ду бародари мҳрпрўр мухтораст ва аз ин муҳаббати сайри ҳамин қадари изҳор кофӣасту зиёдаи ҳоҷат такрор нест пайвастаи ҳақоиқнигор сувари ҳолот ва муҳимот бошанд .

вассалом