Дабир беназир , Уториди шан , псҳёни алдўронӣ , всоФ алзмонӣ , ваҳиди алдҳр , Фариди алъср , мирзои абдулваҳҳоби муншии алмамолики бидонад ки : чун фарти роФти муқтазии арқоми арқоми анояти артсому касрати утуфати мусталзими судӯри мношри марҳамат ахттомаст . Лиҳозои парвонаи мулотафати нишона содир мешавад .
Аз қарорӣ ки он ъолиҷоаҳи бмқрби алҳзрти мирзои Муҳамади рқъаҳи нигошта ва бархе фақарот дар он мундараҷ дошта буд , ҷилвагар арса зуҳӯр омад ки он ъолиҷоаҳро аз маротиби макнунаи саркори кмоҳӣ огоҳӣ несту кмоҳўи ҳуққаи истеҳзор бар мароҳими ғайримутаноҳии не . Наввоби моро эътиқоди он буд ки ӯ барҳасби тасфияу таҷаллӣаи хотир аз ҳақоиқи ъаноёти макнуна хабирасту бавоситаи тҳлиаҳи бФзоилу тахлия аз рзоил дар олами мукошифаи воқифи моФии алзмир . Он буд ки хотири олии алии аззоҳири асдори арқомро ки урфи одоб зоҳрпрстонаст вофе набӯд ва дар назари анвори иктифои баҳмони ашФоқи маънавӣау алтофи ботинӣа кофӣ менамӯд . Акнӯн дар таҳриру тақрир дастгир омад ки он ъолиҷоаҳи фавқи алғоиаҳ аз ин маротиб ғофиласт ,у боқсии алғоиаҳ аз он марҳалаи зоҳл ; маълуми асткаҳ ҳануз дар тӣаи ғифлат пай сипораст вдри қайди ҳайрати гирифтор . АшФоқи комилаи мо дарбора он ъолиҷоаҳ аз ғояти зуҳӯр дар ҳиҷоб мастураст ва ин нури кзўءолқмру шуъоъи алшмси муҳӣти наздику давр .
Чашми ту худ лоиқ дидор нест
Вар на ҷоӣӣ нест кин анвор нест
Саъй кун то дидаи ?ут бино шавад
Лоиқи дидори лутф мо шавад
Аз он тарафи маротиби фадавӣату рқити маънавии он ъолиҷоаҳи басии зоҳиртар аз аъёни сӯрӣа бар хотири отир аёнасту исботи он мустағнӣ аз бурҳон . Алтофи бҳиаҳро дарбора худ фавқи алғоиаҳу аътоФи алайҳро нисбати бхўиши боалии алнҳоиаҳи дониста , мадъуоту муддаӣотро арзу анҷоҳш бар ҳиммати аноят фарз доранд .
вассалом