Хуҷастаи фарзанди масъӯди хусрави мирзои бидонад ки аз қарорӣ ки бар мо собит ва ошкор гардид он фарзанд дар боби табдили амбўркри ҳарфӣ бо ҷаноби фармонфармои Гурҷистон дар миён овардау ҳоли он ки мо дар ин боб мутлақан ва Аслан фармоишӣ ба он фарзанд накарда будем ва роҳӣ надошт ки аз ӯ изҳори норзомндии нмоӣим , чаро ки ӯ чандини сол дар малики мо буд ; ҳаргизи ҷузи хайрхоҳии давлатину мазиди иттиҳоди байни алҳзртин аз ӯ дида ва шунида нашуд ва шак нест ки ҳаргоҳи грибоидўФ буд , ин хиҷолату бадномии бдўлти Қоҳираи Эрони нмирсид . Ҷавоби ин рқимаҳро бояд базӯдӣ арза дошт намояд , то бидонем он Фрзнддри ин хусӯс чаҳ гуфтау бтҷўизу истисвоби амирнзом ҳарф зада ё беитилоъ ӯ ?
Дигар албата аз хотири он фарзанди гиромии маҳв нашуда ки дастӯруламали мо бова ҳамин як калима буд ки аз сухану салоҳи амирнзом берун наравад всхни аҳадиро ҷуз ӯ напазирад ва ҳар чаҳ бсўобдид бова бигӯеду бикунад ; ҳеҷ роҳи баҳс бар он фарзанд нест ва дар муроҷиат аз ин сафари ани шоаллоҳи таъолии бмзиди таваҷҷуҳоти мо маҳсуди тамомии амсолу ақрону мумтози аъозиму фармонравоёни мамолик Эрон хоҳад шуд ва ҳар чаҳ худсар бигӯеду бикунад агар ҳама бар вифқ савоб бошаду мояи анҷоми хадамоти афзӯн аз ҳисоб гардад , бози мақбул мо нест бал мардӯдаст , чаро ки тахаллуф аз амр ва фармон кардау таҷовуз аз дастӯруламал намӯда ки бадтарӣн гуноҳонаст . Он фарзанди бмзиди мадрак ва киёст мавриди камоли вусуқу эътимоди мост , аммо як навъи худсарӣу худписандӣ дар ӯ суроғ дорем ки бахусӯса дар ин сафар аз ин ҷҳаҳ бисёр мушаввашем .
Шаҳри сифри 1245