Туро гӯйанд ошиқи душмании оре чунин бошад

зи рашки ғайр бояд мардгар меҳри ту кин бошад

Аз он сармояи хӯбӣ ба васлами коми дил ҷустан

Бидон монад ки мӯрии хирманиро дар камӣн бошад

Муҳаббат ҳар чаҳ бо он теша зан кард аз ситам набӯд

Чунин уфтад чу ошиқи сахту шоҳид нозанин бошад

Ба рӯзии каши шабӣ бо муддаӣ бояд ба сари бурдан

Ба ман зойеъ кунадгар сад нигоҳ хашмгин бошад

Насузад бар худами дил гар бисӯзад барқи хирман ро

Ки донам ончӣ аз ман рафт ҳақи хӯша чин бошад

Ба пери хонқаҳ дар равзаи якҷои хуши тавон бӯдан

Ба шарти он ки аз мо бодаи вази шайх ангабин бошад

Ҷафоҳои турои охир вафое ҳаст пиндорам

Дарин майхонаи соф май ба ҷом вопасин бошад

Барӣ аз шаҳнаи дил то хӯн бирезӣ бегуноҳӣ ро

Натарсӣ аз худои ойин бе бокӣ на ин бошад

Чаҳ рафт аз Зуҳра бо Њорути хокам дар даҳани бодо

Ту Марям бошӣу кори ту бо рӯҳ аломин бошад

Аз он гардӣ ки дар роҳаш нишинад бар рухами ғолиб

Чаҳ хезад чун ҳам аз ман рухи ҳам аз ман остин бошад