Онам ки лаби замзама Фрсоӣ надорам
Дар ҳалқаи савҳони нафасон ҷой надорам
Хомӯшам ва дар дили зи малолам асарӣ нест
Срҷўши гудози нафасам лой надорам
Худ ришта занад мавҷи гуҳар гарчи ман акнӯн
Ҷузи раъша ба даст гҳромоӣ надорам
Ларзад зи фурӯи рехтанаши хома дар иншо
Он нест ки ҳарфӣ ҷгролоӣ надорам
Нози ту фаровон буду сабри ман андак
Ту дасту дилии дорӣ ва ман пой надорам
Бигзор ки аз роҳ нишинон ту бошам
Пое ки шавад марҳала паймоӣ надорам
Хошоки марои тоби шарар чеҳра фурӯзаст
Дар ҷилваи сипос аз чаман орой надорам
Бе бодаи хиҷолати кашам аз боди баҳорӣ
Субҳи сету дами ғолия андоӣ надорам
Воъизи дами гирои худ орад ба масофам
Гӯйии дили худкома худрой надорам
Ғолиби сару корам ба гадоӣ ба Карим аст
Гар вояи ман дайр расад вой надорам