Бомдодии сар аз ҷома хоб барграфтам ва чун субҳи гӯии гиребон бар сина багушӯдам ва дар мзоди рахти маъонии сухан пардозон бигузаштам . Аз ҷомҳои қасора задау тарози хуросонии хурӯши бархеста буду бозори либосҳо чун дастори ошуфтагони баҳами баромада . Ҷомҳои равғани рехтаи хок бар сари кунон ва Муқаннаъҳо санг бар синаи занон . Хирқаи доман чок мекард . Ъамомаи дасти мндилаҳ басар мезад . Пӯстин риш бар бод медод . Пеши шохи яқаи бдндони дугма дар мегирифт . Ки ( алФтнаҳ нааъимма лаъни аллоҳи ман аиқзҳо ) магари дуздии кӣсаи баромада ва дар рхтхонаҳи қории бмқдори қавораи ҷайби нақбии бурӣда ва аз нафоиси маънии бизоъатӣ чанд барда .

Баҳамати бдомки србстнд ки камандӣ дорад . Баъзе гуфтанд кори айёрони ҷбаҳу ҷавшан визрааст . Дайгарӣ гуфт ин ҳамаи сандалии вқтлӣ ки буқчаи ниҳодаи онзмони куҷо буд . Баъзе гуфтанд кноаҳи лиҳоф катаст расани навор дар гардан ӯ бояд кард ки сардори буқча кашон ӯст . Дайгарӣ гуфт ки ин кори хётист ки аз васлаи дуздии пораи пораи худро боинҷои расонида .

Умедворем ки баракати хирқа машойих нагузорад ки ин махфӣ монад . Аз ҷомҳои минбари всўФи срқбри ҳиммату мадад бояд хост ки ( азои тҳиртми фии аломўри Фостъинўои ман аҳли алқбўр ) . Дайгарӣ гуфт гуноҳи ҳоҷиби пардаи дуруст ки дар остони истода . Дайгарӣ гуфт гуноҳ чодар шабаст ки хобаши барда . Дайгарӣ гуфт посбони волои машъалу фонӯси ромгари чароғи мурда буд . Баъзе гуфтанд чаҳ донед агар ин амал пӯстин накарда бошад ки теғӣ чун алмос бо ӯст .

Дайгарӣ гуфт ( сотролдини карбоси зоъФи гткаҳ ) дарин қазия чаро тан бо худ гирифтааст . Ҳар чанд ки аз барои меҳри мол тмғо медузд ва пинҳон мешавад ва дар қдкҳо ҳар лаҳзаи брнгии дигар бар меояд то ншносндш чаро худ ӯ накарда бошад . Баъзе гуфтанд . ( бобо намад боронии доми пшмои канда )ро агар пашмӣ дар кулоҳ будӣ аиндсти дарозӣ чун остини кпнк азу воқеъи нмишд . ( илми аддӣни пӯшии лозоли пӯша ) аз онмён гуфт аинқсаҳ чун қиссаи дастор дароз кашид аз рахтҳои гиребони гирди крФтаҳ хок андоз кунед втоси арақчин бгрдонид бошад ки зоҳир шавад . Брк сифед мегуфт ( асбҳти фии ҷўороллаҳ ) пашмина сиёҳ мегуфт ( амсити фии амони аллоҳ ) тилсон ( волзҳӣ ) мехонд . Прихўони шурби зркшро бхўонднд аз ҷайби машку абир ва анбар гашта бар оташи атласи қирмизии ниҳоду буии барад ки ин рахтҳои барда дар маҳфили албос ки ташриф нав пӯшанд ёдри маҷлиси сур ё арӯсии ёбинаҳи ҳаммом балки бадаст шумо хоҳад афтод . Раммоли мхтмро ҳозир карданд ки дуздро боздид кун . Табъ сӯфӣ кард ӯро бмилкӣ хушнӯд карданд . Мисра : мондаи дузди фолгири бабрад .

Қуръаи мисвоки биндохтнд . Раммоли хиштакӣ аз ҷомаи атласи моўии бъўзи пирўзки сабзи бардошту бқлми ду гул ки дугма бар он мениҳанд кашӣ чун хат абёрӣ бикашед вагуфт . Қабзи алхорҷ дар нақш нишастааст . Ин кори баннои гӯши зрдист . На аҷаб агар худ рнк бошад ки кӣса тиҳӣаст ва аз либоси маънии орӣ . Чун бозаргонони моя дар бохта андеша мадоред ки бахяаш борӯй кор хоҳад афтод . Кафшаш бурузӣ мабод ҳар ки ин амал карда . Ҳамкунони назри крдндкаҳ акр биёбанд бараҳнагонро ба кпнк ва карбос бпушонанд . ( ман стар мусалламан строллаҳи фии алднёу алохраҳ ) маъаи алқсаҳи шаҳнаи кулоҳи наврӯзӣу амири қтиФаҳу асаси шаби кулоҳу пои кори музейу ҷосуси ҳнину ғаммози лнгўтаҳ дар камӣн буданду тафаҳҳус ва таҷассус менамуданд ки ( мисроъ ) ҷўиндгӣ айн ёбанд ?гийаст . Дабири соҳиби тадбири қаламӣ арза доштӣ бхти махфии бслтон сқрлот навишт ки чунин сӯратӣ рӯй намӯда . Пайки нимтнаҳро баталаб мунодии зани чархи абрешими дўониднд то биёмад ва дар чорсўии бзозони бозори баланди ин Нидо кард ки . Бишанведи аиҷомаҳи дорони иборату рахти пӯшони дукони бсорти бишанвед . Ҷома дар Мисри табиати бофтау бҷндраҳи риёзати чндраҳи пардохтау бозаргони олам ғайб овардау аҳли Широзу дигари мамолики онрои дида ва шинохтаанду писанди афтода . Рни ш аз хаёл хосасту нишон аз ихтироъи хавос дар коғази маъонии печида .

Ҳар ки нишон биоварад кулоҳи ворӣ бўслаҳ нишинад . Ва ҳар ки пӯшида дорад гуноҳкор девон бошад . Биовареду бдрхонаҳи соҳиби албасаи брсоинд . Аз стар бе стар мбодкаҳ гуяд ин ҷомҳо ёрб бсоҳб бирасон . Охири аламри баҳамати мардон дар қабои пинҳон ки иборат аз пунбаасту перони камони ҳаллоҷӣу покони рахтҳои шастау расатон каз парда аз рӯй кори дузд бар афтод вдсти қазои строзўи брдост . Дар хобгоҳӣ ӯро аз зери болои афкани мҷрҳу доли сурх берун кашиданд . Бҳкми анкаҳи тунбон аз малики мо касе беруни набарди хору нигунсор чун чашми овезу мӯии банди дасташи бқФои бастанду қисми блФиФаҳу шмти сирисӣ пора мехӯрд ки ҳеҷ азинҳо пӯшида надорам . Аз сандӯқи овоз бар омад ки дуздро расво кунед ( азолми тстҳиии Фоснъи мошӣт ) то азон чӯб ки кард аз мўӣинаҳ бидон афшонанд бисёраш бзднд . Баъд азон бзири чумоқи миёни пои паҳлавон пунба андохтанду бадасти кутаки қасор боз доданд . Муддатӣ дар сияҳ чол намад маҳбӯс буд . ( бъдолсёу аллтӣ ) бтлбиси иқрори ин либосот азу бстднд . Қумошҳои қалбро чун лрзўк дил меларзид ки мабодои аишонрои бўҷаҳ боз диҳад . Ва гуфтаанд ( алхоини хоӣФ ) .

Рахтҳоро аз ва талаб доштанд . Икик тоҳир мешуд . Чандеро аз қад андохта . Чандеро балки хароб карда . Чандеро чашми захми расонида . Баъзеро чун ташрифӣ ноқис карда . Аз онҷмлаҳи армкии бхётии бисрўпоӣ чун худ дода ки ҷомаи дузад аз нодонии бғибт ӯ паймӯдау баъд аз фикри як гази як газ кардау боз бар сари ҳам дӯхта . Мисра : чунин бошад ки ӯ корӣ наёмухт .

Он накӯати бахти баъд аз чанд рӯз омад ки ҷомаи бипушади хайёти армкрои бони аломат ҳозир кард . Дузд гуфт ин чист . Хайёт гуфт аинҷомаҳи бқди ту нмирсид ва аз пашмин шалвори зиёдат буд ҷиҳати ту бдстории сари ду хатм .

Қисса бар подшоҳи сқрлот арза карданд . Ҳол ҷомҳо бигуфтанд . Нишони воло содир шуд ки банди ҳамл дар гардан ӯ кунанд . Аз милоқи чап ва рост намад биёвезанд . Зрдк ва мелаку решаи бсҳоқӣ ки ҳамҷома ӯ буданд ва ғолиб онаст ки бо ӯ ҳамдаст шудаи саҷҷодау илм муршидӣ барграфтанду тасбеҳи гӯии грибонрои даст печ карданду бсолўси дастор солў барграфтанд ва чун кафш бар замин аФтодндў гуфтанд . Мо хок бар гирифтаи шмоӣим . Ин албаса ки равғанӣ бон нарехта ӯро бубахшед . Подшоҳи сқрлоти остини ғазаб бар эшон ифшоанд ва гуфт . Мъозоллаҳ ки ӯро чун Фши фурӯи гузорам . Бар он ақтсор карданд ки дасташ чун остини дглаҳ кӯтоҳ кунанд то дигари колои хоси мардуми набард .