эй офтоб рӯй туро пардаи дори моҳ

Бар ҷумлаи дилбарони ҷаҳони хусравӣу шоҳ

Мо гар кунем тоъат вагар маъсият кунем

Ҷонҳо зи лутф ва аз карам туаст дар паноҳ

Дунё ба шӯр ояду олам таба шавад

Он дам ки дар адовати ман каж наҳй кулоҳ

эй сарви ноз , тоза ватар май рӯй , дамӣ

Хуш бошад ар ба сӯй ғарибон кунӣ нигоҳ

Фармони ишқ ҳар чаҳ ки бошад бидон рӯем

Мо бандаему савлати ишқи ту подшоҳ

Дар роҳи ишқи куштан ва овихтан буд

Рангӣ дигар набошад болотар аз сиёҳ

Гуфтанд орифон ки : адабро нигоҳи дор

Аз қавли пери мадрисау аҳли хонақоҳ

Мақсӯд ҳар ду кун бубахшад ба як замон

Аз дӯсти ғайри дӯсти Муродӣ дигар махоҳ

Ту подшоҳи ишқӣу қосим гадоӣ туаст

Дилҳо нигоҳи дор , ки инаст шоҳроҳ