Рӯзи даҳуми зи моҳи муҳаррам ба Карбало

Зулмӣ сариҳ рафт бар авлоди Мустафо

Ҳаргиз мабод рӯз чу ъошўр дар ҷаҳон

Кони рӯз буд қатли шаҳидон ба Карбало

Он ташнагони оли Муҳамади асирўор

Бар дашти Карбало ба бало гашта мбтлӣ

Атфолу уратони паямбари бараҳнаи тан

Азпрдаҳи ризои ҳамаи афтода бар қазо

Фарзанди Мустафоу ҷигари гӯшаи расӯл

Сар бар сари синону бадан бар сари мулло

Урён бимонада прдгёни сарои ваҳй

Мақтӯл гашта шоҳи саропардаи ъабо

Қатли ҳусайну бардагии аҳли байт ӯ

Ҳаст эътибор « ва » мавъизаи мо ва ғайримо

Дил дар ҷаҳон мабанд казу ҷон набарда анд

Парвардаи паямбару фарзанди подшо

Ҳргаҳ ки ёдам ояд аз он Сайиди шаҳид

Айшам шавад мнғз ва умрам шавад ҳбо

эй баси балоу ранҷ ки бурҷон ӯ расед

Аз ҷавру зулми уммат бераҳм ва бе ҳаё

Дар орзӯии оби чнўӣӣ ба дод ҷон

Лаънати барин ҷаҳони бнФрин бе вафо

Он рӯзҳо ки буд дар он шавам ҷойгоҳ

Монда чу мурғ дар қафас аз хавф бе раҷо

Боҳаркасии ҳаме ба тлтФ ҳадис кард

Он Сайиди Карими накӯи халқи хуши лақо

То он шабӣ ки рӯз дигар буд қатл ӯ

намедодашон навид ва ҳаме гуфташон сано

Гӯйанд кин қадари шаб ъошўр гуфта буд

Омад шаби видоъ чу торик шуд ҳаво

Рӯз дигар чунонкӣ шунидӣ масоф кард

Ҳозир шудаи зи пеш ва пас аъдоу авлиё

Бар тан зира кашида ва бар дил гиреҳ зада

Рӯйиши зи ғабни тофтаи пушташи зи ғами ду то

Аз осмони давлат ӯ моҳ гашта гум

Вази офтоби сӯрат ӯ гум шудаи зё

Дар бӯстони чеҳрау шохи забон ӯ

Аз гул бирафта рангу зи булбул шудаи наво

Хунаши чакида аз сршмшир бар замин

Ёқӯти дрФшондаҳи зи мино ба каҳрабо

Аз баҳри шарбатии бабри лашкари язид

Бар « ман язид » дошта ҷони гарони баҳо

Лаби хушк аз оташи дилу рухи зи оби дида тар

Дил бо худои барда ва тан дода дар қазо

Бигрифта рӯй оби сипоҳ язид шавам

Бе оби чашму синаи пар аз оташи ҳаво

Аз найзаҳо чу беша шудаи ҳарби гоҳашон

Эшон дарави хурушон чун шеру аждаҳо

Бар оҳӯони хуби мусаллати сегон зишт

Бар адли зулми чира шуда бар бақои фано

Инҳо дар оби ташна ва эшон ба хӯнашон

Аз меҳр сайр гаштау зи кӣнаи ношто

Бар қаҳри хонадон набувват кашида теғ

То чун кунандашон ба ҷафои сари зи тани ҷудо

Оҳхтаҳи теғ бар писари шери кирдигор

Он боғёни боқии шамшери мртзо

Эшон қавии зи олату созу силаҳу асб

Ва инҳо заъифу ташна ва бебарг ва бе наво

Мейру эмоми шаръи ҳусайни алӣ ки буд

Хуршеди осмони ҳудои шоҳи аўсё

Аз чапу рости ҳамла ҳаме кард чун падар

Тобўд дар таниши нафасӣу раҳгӣ ба ҷо

Хешу табор ӯ шуда аз пеш ӯ шаҳид

Фарду ваҳиди монда дар он мавзеи бало

Афтодаи ғулғули малакӯти андари осмон

Бардошта ҳиҷоби уфуқи амри кибриё

Бар хулди мунқатиъ шудаи анфоси ҳўръин

Бар арши музтариб шудаи арвоҳи анбиё

Хуршеду моҳи тирау торики брФлк

Оромиши замин шуда чун ҷунбиши само

Заҳроу Мустафоу алии сӯхтаи зи дард

Мотами сарой сохта бирасад раҳи мунтаҳо

Дар пеши Мустафо шудаи Заҳрои тнгдл

Гӯйон ки чист дарди ҳусайни марои даво

То кӣ зи уммати ту ба мо ранҷҳо расад

Донам ки эй падар надиҳӣ ту бад-ӣни ризо

Фарзанди ман ки ҳаст туро ошнои ҷон

Дар хӯн ҳаме кунад ба масофи андари ошно

Аз тишнагии рӯонаш бесабр ва бе шикеб

Гармои Карбало шуда бе ҳдўи мунтаҳо

ӯ дар миёни он ҳамаи теғу синону тир

Донеи ҳаме ки ҷону ҷигар хӯн шавад маро

Зинда намонда ҳеҷ кас аз дӯстон ӯ

Дар дасти душманонаш чаро кардае раҳо

Як раҳ бинол пеши худованди додгар

То аз шафоат ту кунад ҳоҷатами раво

Гуфто расӯл бош ки ҷони шариф ӯ

Зон қатлгоҳи зуди хиромад бар шумо

Эшон дарин ки кард ҳусайни алии салом

Ҷадаш ҷавоб дод ва падар гуфт марҳабо

Заҳрои зи ҷои ҷуст ва ба рӯйиш дар аўФтод

Гуфт эй азизи мо ту кҷоӣӣ ва мо куҷо

Чун рстӣ аз масоф ва чаҳ карданд боту қавм

Модар дар интизори ту дайр омадӣ чаро ?

Кор чу ту бузург на корӣ буд ҳақир

Қатл чу ту шаҳид на қатлӣ буд хато

Фарзанди он касе ки зи эзад барои ӯст

Дар боғи ваҳии ҷилваи тоўс « ҳилли ?утӣ »

Дар хонаи набуввату исмат барои ту

Содотро ҷамол шуд исломро баҳо

Шоҳи эмоми насли паямбари насаби тўӣӣ

Кушта ба теғи қаҳри туро лашкари ҷафо

Оби Фурот бар ту бибастанд нокасон

Омехтанд хӯни ту бо хоки Карбало

Бар ҷони ту кушодаи камӣни душманони кин

Боту намонда ҳеҷ кас аз дӯсту ошно

На ҳеҷ меҳрбон ки тавалло кунад ба ту

На ҳеҷ сангдил ки муҳобо кунад ту ро

Синаи даридаи ҳалқ бурӣда фиканда даст

Ғалтон ба хӯну хоки сар аз тан шудаи ҷудо

Бар синаи азизи ту бар асб тохта

эй ҳам чу Мустафои зи ҳамаи олами астФо

Андоми ту чигуна буд зери наъли асб

Каз рӯй лаъли ту наздӣ гирди гули сабо

Рахту буна ба ғорату фарзанду зани асир

Дар дасти он ҷамоати пари зарқу кимиё

Авлоду оли ту мутаҳайир шудаи зи бим

Вази оҳи сардашони мутағаййир шудаи ҳаво