Ҷузи офаридагори ҷаҳон офарӣда нест

Бишинав ки каси чунин сухан аз кас шунида нест

То зиндаам ҷуз ин наравад бар забони ман

Зеро ки каси марои ҷузи азу офарӣда нест

Модари маро ки зоду бпрўрд ва шер дод

Ало биорӣу карамаш парварида нест

Он фард беназир ки сунъи бадеъ ӯ

Ҳар як чунон ки ҳаст чунон дида дида нест

Дар сунъ ӯ нигоҳ накардаст оқилӣ

Ки ангуштро з рӯй таъаҷҷуб гузида нест

Донанд оқилон ки ба дасти сабои ҷуз ӯ

Кас дар баҳори перҳани гул дарида нест

Аз қудраташи зи шираи ангур дар хазон

Хӯн чакида ҳаст ки ҳалқ бурӣда нест

Гар фарқи нори қудрати эзад шикофт аст

Ҷуз бар ҷамоли себ чаро хӯн чакида нест

Як бандаи гирди даргаи ин Подшаҳ нагашт

Каз пеш ӯ ҷнибт раҳмат кашида нест

Ҳар ду ҷаҳонаши пари зи ғулом ва канизак аст

Венаи турфатар ки хоҷаи яке зон харида нест

Дунё сегӣаст бар дар ӯ вонкаҳ мард ӯст

Аз пешаши ин саги мтҳтк чхидаҳ нест

Тавҳиду зуҳди гӯии қавомӣ ки дар сухан

Ҷоӣии расидае ки каси онҷо расида нест

Ҳаркас ки кард хизмат ӯ аз миёни ҷон

ӯ рости давлати абаду малики ҷовдон

Ҳаркас ки қасди хизмати ин подшоҳ кард

Аз офтобу чархи қабо ва кулоҳ кард

Он подшо ки чарху замину ситора ро

Дар мамлакати хазинау ганҷ ва сипоҳ кард

Лшкргаҳи сипоҳу ситораи сипеҳри сохт

Меху таноби хаймаи зи хуршед ва моҳ кард

Дар роҳи рӯзгор ба майдони шарқу ғарб

Аз рӯзу шаби ду пайки сипед ва сиёҳ кард

Аз рӯй маслиҳат чу зи хоки одами офарид

Хок дараш малоикаро саҷда гоҳ кард

Иблиси хоксор ки буд аз муқаррабон

Дар ҷоҳ ӯ ба чашми ҳақорат нигоҳ кард

Фармони ҳақи набард ва наёвард саҷда Эй

То кори хеши мудаббири малъун табоҳ кард

Бандаи зи ҷаҳл агар чаҳ далерӣ ҳаме кунад

Бо хашми подшоҳ ки ёрад нигоҳ кард

Чун бандаро худои бадаргоҳ бор дод

Дар рафтанаш ба ҳазрати раҳмат пагоҳ кард

Бояд ки саргардон нашавад гарчи боядаш

Аз дида бар синон чу алмос роҳ кард

Мардони роҳи ишқи зи баҳри ризои дӯст

Шамшеру тир хӯрда наёранд оҳ кард

Гарчи гуноҳҳои қавомии басӣ буд

Андеша дар санои малики узр хоҳ кард

Савганд мехӯрд ки нагӯяд ҷузи ин сухан

Бар хештани бадавии худоро гувоҳ кард

Андешаро ба чун ва чаро дар бирез хӯн

Кам кун бароаи эзад бе чун « чаро ва чун »

Ҷаббори аршу фаршу қадими сифоту зот

Маъбуди мамлакати малики куну коинот

Зотӣ қадим бӯда валикин на аз қадам

Ҳе ҳамеша зиндаи валикин на аз ҳаёт

Бар осмон чу машъала аз қудраташи нуҷум

Вондри замин чу мурсалаи азҳкмтши набот

Аз амр ӯ ситодаи чунон қулзуму муҳӣт

Вази ҳукм ӯ равандаи чунин диҷлау Фурот

Дар маргу зиндагонии халқи замона ро

Ҳам зу буд вилодат ва ҳам зу буд вафот

Аз ёду зикри раҳмату куфрони неъматаш

Бар ҳар ҷаридае ҳасанотасту сиот

Беёд ӯ мабош шабу рӯз то буд

Рӯзат чу рӯзи иду шабат чун шаби барот

Бахшад ба бандаи моли фаровони бмслҳт

Вонгаҳ ба лутф хоҳад азуи андакии закот

Аз бандагон ба қарз сетанд яке бидиҳ

Бефаръ ва бемусаббиб ва бехат ва бе барот

Даргоҳ ӯ дар караму фазл ва раҳмат аст

Ҷоӣӣ ки на мусодира бошад на муфрадот

Холиқ стоӣ бош қавомӣ ба ҷону дил

Мстои халқро ки набошад дар он сабот

Онро кун офарин ки ҷаҳонро бёФрид

Бигзор баъди азин ҳавасу ҳазлу тараот

Зеро ки дар ситоиши парвардгори халқ

Рӯзи қиёмаи ҳам дараҷотаст ва ҳам наҷот

Он подшо ки нест назаряш ба малик дар

Дорои шарқу ғарбу нигаҳбони баҳр ва бар

Ҳрбндаҳ эй ки эзад беёр ёр ӯст

Бешаку шубҳа дар ду ҷаҳони кор кор ӯст

Он бе ниёзи бандаи навози латифаи соз

Каз ҳар сўӣӣ ки дарнигарӣ кор ва бор ӯст

Азчрх беқарору замини қарори гир

Ин расмҳоу қоидаҳо барқарор ӯст

Аз боргоҳи лами изли андари раҳи қазо

Ҳмоли осмону замини зер бор ӯст

Бар боргоҳи сунъи зи дебои бӯстон

Тоўси навбаҳор ба ранг ванигор ӯ аст

Бар тахти наварӯси хазони ро баи барги рез

Аз дасти шохи он ҳамаи зарҳо нисор ӯст

Абри баҳори барқи маҳори шутури мисол

Бар корвон кун Фикўн бар қатор ӯст

Аз рӯй бениёзӣу зи ғояти карам

Ҳар гӯнае ки банда буд хостор ӯст

Густохӣу далерӣ ҳар бандае ки ҳаст

Маълум шуд ки аз карам бурдбор ӯст

Ҳаркас ки ӯ канора нагирад зи хизматаш

Лобуди мурод ҳар ду ҷаҳон дар канор ӯст

Ёрӣ нахостаст қавомии зи ҳеҷ халқ

Аз баҳри онкии эзад беёр ёр ӯст

Бар даргаи худои камари баста Эй шудаст

Грхок раҳ шавад шараф рӯзгор ӯст

Тасбеҳ ӯ кунанд млоики зи соқи арш

Кӯ баркашид арш ва ҳам ӯ густаред фарш

эй фахри рӯзгори ман андари санои ту

Бо дасти умр онкӣ наҷуед ризои ту

Дорандаи ҷаҳонӣу ҷони офарини халқ

Миннат буд ки ҷони бидиҳанд аз барои ту

Ҳрбндаҳ эй ки тоъати ту новирд ба ҷой

Он бад ба ҷой хеш кунад на ба ҷои ту

Чандини нисору неъмати ту бар ҷаҳонён

Бегонагон чаро нашаванд ошнои ту

Аз мо ба даргаи ту чаҳ хезад ки гашта анд

Пайғамбару Халифау султони гадои ту

эй бандаи дастро ба дуои брхдои дор

То дар расад ба мо баракоти дуои ту

Тўмондаҳ эйу онкии зтўи зод монда нест

Гўӣӣ ки чист маслиҳати андари бақои ту

Шукри ту ҳақи неъмати эзади куҷои гузорад

Корзди каминаи неъмат ӯ хӯни баҳоии ту

Ту даст ва пой мезан агарчӣ ба умрҳо

Ин кори брнхизд аз дасту пои ту

Анда махӯр ки малики ду олами туро буд

Чун раҳмати худоӣ буд кадхудои ту

ӯ он кунад ки аз караму фазл ӯ сазад

Грбои ту дар хур ту кунад кори вои ту

Пайвастае қавомии шукри худои гӯй

Каз фазл ӯст шеъри хуши дилрабои ту

Май гӯи санои эзад ва май гӯ ба даргааш

эй фахри рӯзгори ман андари санои ту

Зонҷо ки шарту қоидаи бандагӣ буд

Дар бандагии нишони сарафкандагӣ буд

эй ҷони ниҳода бар кафу дили баста дар ҷаҳон

Зини ҷой сҳмнок бипарҳез ҳону ҳон

Кин деви расми ғӯли фарибанда дар камӣн

Марӣаст сҳмнок ва наҳангӣаст ҷони ситон

ӯ номи ту набиштаи зи кин бар канори дил

Ту меҳр ӯ гирифтае андари миёни ҷон

Дунёи ғамии бузург буд меҳнатии азим

Сулҳии ҳамаи хусумату судии ҳамаи зиён

Бар « ман язид » дошта гуяд турои хирад

Малики биҳиштро бихари арзону ройгон

Арзон буд ба ҷон ки харии неъмати худоӣ

Малики ҷаҳони мхр ки буд ройгони гарон

Гетӣ ба мизбонӣу ҳиялатгарӣ туро

Пардохтаст хона ва орост аст хон

Хон шигарф ӯро ҳалвост бар канор

Нони сипед ӯро заҳраст дар миён

Нонаш махӯр ту тобндонии яқин ки чист

Зеро ки ҳеҷ кас нахурд заҳр бар гумон

Каси брҷҳон сифла накардаст ҳеҷ суд

Натавон ҳамеи зи хонаи саги баради устихон

Гар ъўҷи ҳирси азин дарё ба зўрдст

Моҳӣ бар офтоб кашад ҳам бар осмон

Чун вақти марги танги даройад ба қаҳри ту

Перояи замин шуда дар охируззамон

Беҳудаи ранҷ бар тану ҷон ва равон манеҳ

Дил чун карӣ ҳаме накунад бар ҷаҳон манеҳ

эй офтоб бар сар девор гашта зард

Бархӯрда аз ҷаҳони ҷавони табъи солхўрд

Перят мекунад асар аз даври рӯзгор

Вондри дили ту ҳеҷ насиҳат асар накард

Бархӯрдӣ аз ҷаҳон ва ҳанузат умед ҳаст

Аўмид гуфтаанд ки беҳтар буд з хӯрд

Аз ишқи ҷоҳу орзӯии моли рӯзу шаб

Бо ранҷи ҳмънонӣ ва бо дарди ҳамнабард

Аз бас ки синаи кӯфтии андари ғами ҷаҳон

Чун осмони кабӯдӣ ва чун офтоби зард

Чун ту ба даст хештан овардае бало

Шоистае ба меҳнату арзонӣӣ ба дард

Дил дар ҷаҳон мабанд ки мардони рӯзгор

Мардони мард бо дилгарманду оҳи сард

Аз ҳайбати аҷал шудаи бечорау асир

Ҳамчун занони оҷизи мардони шермард

эй бас ки аз мулӯк бипардохт қасрҳо

Ин қасри ҳафт конгресси гирди ложвард

Онро ки гардӣ аз ту буд узри бозхўоаҳ

Зон пештар ки аз ту براردи замонаи гирд

эй хоҷа бар сарои фано эътимод нест

Бархезу фарши сафаи аўмиди брнўрд

Бо аҳли фитна ба ҳамаи дасти барфашон

Дар роҳи дӯзахии ҳам азин пой бозгард

Мисли ту рӯзгор наёрад қўомё

То рӯзгори ҷуфт буд кирдигори фард

Роҳи дарози пеш ва туро нест тӯша Эй

Тадбир оқибат кун ва биншин ба гӯша Эй

эй хуфтаи ту зи хоби гарони саргарон шуда

Аз роҳи бози мондау корвон шуда

Дар корвонсарои фанои оҷизу ғариб

Вази пеши чашми мамлакати ҷовдон шуда

Баси коҳилӣ ва бе ту нахоҳад ба ҳеҷ ваҷҳ

Кортўи он чунон ки ту хоҳии чунон шуда

Ҳар чанд коҳилӣ ба намоз ва ба кори хайр

Дар тандурустӣ аз дилу ҷони нотавон шуда

Байнами зи зулми халқи замину замона ро

Фарёдҳо зи дасти ту бар осмон шуда

Бар тахти аҳди Юсуфи умри ту пер шуд

Аз ҳирси перят чу Зулайхои ҷавон шуда

Аз ибрати замонаи ҳама рӯй чашм бош

эй аз ниёзу ози ҳамаи тани даҳон шуда

Озурдаи подшоҳи ҷаҳонро зи маъсият

Бар моли хештан ба ҳаваси посбон шуда

Бетоъатӣ ба роҳи қиёмати ниҳода рӯй

Чун аблаҳон ба бодия беобу нон шуда

Бар хону мону ҷону тану моли ошиқӣ

Дар ранҷи ин ба монда ва дар банди он шуда

Худро ба вақт назъ бибинӣ ба чашми хеш

Аз молу ҷони баромадаи вази хону мон шуда

Хоҳад бимонад номи қавомии миёни халқ

Вондри замонаи қисса ӯ достон шуда

Зон нектар мадон ки бимонада ба никўӣӣ

Номии миёни мардуму мард аз миён шуда

Андеша кун зи дӯзаху ҷоӣии қарори гир

Рӯзи шумору ҳайбат ӯ дар шумори гир

эй монда бар дар ҳаваси ин дар фароз кун

Узри гузаштаи хоҳ « ва » дар тавба боз кун

Наздики шӯ ба тоъату зи фисқ давр бош

Рӯзии ду рнҷкӣ бирав ҷовиди нозкн

Чун манъмон зкўаҳ биравӣу риёи мада

Чун мухлисон намоз бисӯз ва ниёз кун

Як рӯзӣ аз мутолиаи нафаси бози мон

Биншин яке мутолиаи умр боз кун

Малики биҳиштро ба сафои кору бори соз

Роҳи қиёмаро ба сазои барг ва соз кун

Гуфтаст ҳақ ки кӯтаҳ кун дасти азин ҷаҳон

Кат гуфт ҳуҷҷатовару қисса дароз кун ?

Дар кори хайри мӯӣ чу пари ғроб ро

Дар бандагии сипедтар азпр боз кун

Озу ниёзи хаста ва ранҷур дорадат

Хоҳӣ ки то биноз рисии тарк оз кун

Зон пештар ки бар ту кунад дайгарии намоз

То зиндае ба одати борӣ намоз кун

На дар ҷаҳон вафост ва на бар мардуми эътимод

Якборагӣ биравӣ ҳама дар фароз кун

Гар орзӯии шеър қавомят ме кунад

Дар роҳи дайни ҳақиқати дунё муҷоз кун

Чун боядатнигор сарои биҳиштён

Девон ӯ ба хоҳу врқҳош боз кун

Бурдор насахтӣ ба биҳишти худоӣ бар

Бар остини ҳалаи ҳўро тароз кун

То хуфтаи ҳавойӣу ошуфтаи ҳавас

Бо деви ҳамнишинӣ ва бо ғӯли ҳам нафас

Рӯз омад эй азиз ва ту дар номадии зи хоб

Бурдор сари зи хоб ки сари барзади офтоб

Перӣ чу субҳи рӯзи баромади зи фарқи ту

Ту хуфтае ва карда чунин пойҳо дар об

Рӯз ғамат раседу шаб шодят бирафт

Ту дар дирангу умри азизи ту дар шитоб

То чанд хоби ғифлат то кӣ хумори ҷаҳл

Рӯзу шаби ту вақф шуда бар хумору хоб

Бода махӯр ки умри ту бар бод ме диҳад

Огаҳ нае ки шари ду олам буд шароб

Гар дар шароби шарбати марги ту дар расад

Пеши худои ъзу ҷл чун шӯии хароб

Гарчи савоби хеши ту бадоне эй писар

Кори ту зин тариқ набинам ҳамеи савоб

Якбораи об худ мабар имрӯзи кони гуҳӣ

Фардои худоӣ бо ту ба оташ кунад хитоб

Гар тоқати итоб малик нест мари туро

Аҳли саволро ба тҳдди мадаи ҷавоб

Пайваста бо тавонгару дарвешу хубу зишт

Хуш табъ бош ва бар ҳама чун офтоби тоб

Аз кибру хашми риши дилиро намак макун

Каз дарди он бар оташи дӯзахи шӯии кабоб

То бошӣ эй қавомии тавҳиду зуҳди гӯй

Каз эзадат ба рӯзи қиёмат буд савоб

Тавҳиду зуҳди гуфтани ту эътиқод ро

Чун хонаро сутун буду хаймаро таноб

намекӯш дар сахо ки биҳиштӣ сифат сахӣаст

Бдхў машав ки хуии бад аз табъ дӯзахӣ аст

эй пери солхурда ба тадбир пер бош

Вои навҷавони ҷавони насиҳат пазир бош

Модоми хуби гӯйу зиъу шарифи шӯ

Пайвастаи неки хоҳи сағир ва кабӣр бош

Неки эътиқоду мушфиқу аиздпрсти шӯ

Мардуми навозу хўшдл ва никўзмир бош

Зуҳд аз ҷавони накӯтару дониши зи кӯдакон

эй пўрпўри вақти хирад пирпир бош

Дар зоҳидӣ пилос мапуаш ва макун нифоқ

Ту зуҳди варзу перҳанати гӯ ҳарир бош

Дар гуфт гӯ чу олам вақте ҳалими шӯ

Дар ҷуст ваҷу чу ноқиди халқӣ басир бош

Чу марди дӯсти рӯзи адаби хўбгўии шӯ

Чу « Н » мурғи бӯстони зи тараби хуш сафир бош

Бечорае ки пеш ту ояд ба ҳоҷатӣ

Дармондаро ба дасти карам дастгир бош

Чун сирати ту чун шаби торик тира шуд

Гӯ сӯрат накӯй ту бадар мунир бош

То тири бад чу қади ту будӣ кон ба феъл

Акнӯн ки чун камон шудӣ аз дил чу тир бош

Хоҳӣ ки то бузурги шӯй дар миёни халқ

Бар даргаи худои таъолӣ ҳақир бош

Чун офаридагор назират наёфарид

Бар лашкари сухан чу ақвомии амирбош

Сар бар ҷаҳон надошта гардани Фроштаҳ

Бар лашкари сухан чу қавомии амирбош

Дар хизмати ту брФлким эй малики сиришт

Чун онкӣ бо чаҳордаҳи маъсӯми дрбҳшт

Бгрўи боязд ва ба сифоту камол ӯ

Онгаҳ ба Мустафо ва ба авлоду ол ӯ

Вази баъди Мустафо ба алӣ нозу сарфароз

Некӯи шинос дар дарҷи дайни камол ӯ

Он мейри Мустафои насаби анбиёи сифат

Ршги омадаи малоикаро брхсол ӯ

Ҷони муқаррабон шудаи рӯзии ҳазор бор

Бархе дасти вбозўу ҷоҳу ҷалол ӯ

Ширӣ ки буд ҷойгаҳаши бешаи худоӣ

Ширӣ ки жанда пел набӯдӣ ба бол ӯ

Бозӣ ки ошиёна ӯ буд соқи арш

Бозӣ набӯд ҳеҷ ҳмоӣӣ ба фол ӯ

Шоҳи муборизон ки набӯдааст дар ҷиҳод

Дар ҳеҷ вақти ҳеҷ муборизи ҳам?ил ӯ

Бар шиътши нисор буд раҳмати худоӣ

Лаънат кунад фириштаи брбди скол ӯ

Хоҳӣ ки дар биҳишт бибинӣ ҷамоли ҳур

Дар чашми хеш зишт магардон ҷамол ӯ

Гар гуядат касе ки касе беҳтар аз алии сет

Ҷуз аблаҳӣ набошад машну маҳол ӯ

Валлоҳ ки ҳар ки буғзи алӣ дар дилаш буд

Назд хиради ҳалол буд хӯну мол ӯ

Ҳмоли ҳизуми сқрсти андари он ҷаҳон

Ҳар кӯи зи сидқ дил нашуд андари ҷувол ӯ

Дар Муртазо ба чашми қавомӣ нигоҳ кун

Ҳони гӯши дори тонхўрии гӯшмол ӯ

Аз равзаи биҳишт сиблатаст слсбил

Дар панҷ тан ки шашумашон буд Ҷабраил

Тодри замонаи номи қавомии баромадаи сет

Дар шоирии зи халқи ҷаҳони бартари омадаи сет

Аз баҳри аҳли дайн ба кутуби хонаи ҳунар

Тавҳиду зуҳдро дил ӯ дафтари омадаи сет

Андешаи муфассираши андари миёни шеър

Гўӣӣ музаккараст ки бар минбари омадаи сет

Рафта ба ҳафт кишвари азуи лашкари сухан

Аз рӯй номи Подшаҳи кишвари омадаи сет

Ҳам нонбоӣ нон шуд ва ҳам подшоҳи ном

Ин расму қоидаи басар ӯ дар омадаи сет

Гуфтаст борҳо ки марои нони з гандум аст

Конбор ӯ хазинаи пургавҳари омадаи сет

Дар Осиёи фикрат ман бӯда боркаш

Говӣ ки зу ба баҳри шарафи анбари омадаи сет

Аттори ақлро ба дукони хамири ман

Ҳамчун хамирмояи гули шукри омадаи сет

Нонеаст нони ман ки хирадро ҳаловаташ

Аз оби зиндагонии ширинтар омадаи сет

Ин медаҳро зи моидаи дон ки зи осмон

Бар пари Ҷабраил ба пайғамбари омадаи сет

Зон гардаҳо мадон ки зи дигари танурҳо

Хому фатир аз оташу хокистари омадаи сет

Каз пухтанаши марои басӣ аз оташи ҷигар

Дӯди дил аз танури тафаккури баромадаи сет