эй дасти барда аз ҳамаи хубон ба дилбарӣ
Вази дасти баради ту шудаи мардони зи дили барӣ
Аз ршги чашм туаст ки пайдо нагашт ҳур
Вази шарм рӯй туаст ки пинҳон равад парӣ
Ишқат чу бениёзӣ ҳар лаҳза бартар аст
То ту чу зиндагонӣ ҳар рӯзи хўштрӣ
Номӣ шунидаам зи ту симурғи вор аз он
Чун андалеб сӯхтаам бар гули трӣ
Ту ҷавҳарӣ шудаст фироқати зи чашми ман
Аз рух ҳаме кунам ба зари ишқи заргарӣ
Ҷонои ҷуз аз ман ва ту дар офоқ дида нест
Каси андалеби заргару симурғи ҷавҳарӣ
Хӯни дил аз фироқи ту чун бода ме хӯрам
Венаи бодаро ту нестӣ эй дӯсти муштарӣ
Гар ашки бодаи ранги ҳамеи резам аз ғамат
Шояд ки ҷуръаи шарт буд дар муоширӣ
Ман бодаи хори хӯни дил аз ҷом дида ам
Бар ёди нақли он лаб чун лаъли шукрӣ
Дар кини ман мгир ба дандони лаб эй нигор
Гар май наме хурии з чаҳ нақалам ҳамеи хурӣ
Аз ҳиҷри ту тўонгрўзи васли муфлисам
Баси нодурусти муфлисии андари тавонгарӣ
Ҳаргизи нгўӣим чу суроҳе ки хуши биханд
Пайвастаи ҳамчуи роўқи гўӣӣ ки хӯн гарӣ
Додам ба дасти ту дилу нФрўхтм ба ту
То ту дил аз раҳе бар мейри аҷали барӣ
Мейри аҷали Сайиди содоти ъзи дайн
Каш нест ҳамсарӣ ба бузургӣу сарварӣ
Фахри замонаи тоҷи алисломи садри даҳр
Хуршеди шаръи зўолҳсини асли меҳтарӣ
Бўолқосми аҷали шарафи аддӣни Муртазо
Кўрои аноят азалӣ дод ёварӣ
Озодаи зода ки набӯдаст дар ҷаҳон
Бо ҷӯаду ҷаду ҷадаши касро баробарӣ
Он Сайиди латиф ки ӯро мусаллам аст
Асли бузургворӣу дасти сахогарӣ
Пеши дилу кафу ҳамму ҳалами он бузург
Дарёу абру чарх ва замин карда чокарӣ
Бо пояи сиёдат ва бо мояи адаб
Бо камтарин касе кунад аз халқи кеҳтарӣ
Гар бо ҳунар касе мутавозеъ буд бидон
Кон аз фурӯтанӣ будаш на аз Фрўтрӣ
ӯ бошад ар муқаддамаи фазл дар расад
Субҳаст агар тилоияи хуршеди бенгарӣ
Маншури нури зулмати гесуӣ арза кард
То бе дареғи теғи занӣ ва дар суханварӣ
Аз гавҳари мутаҳҳари салҷӯқиён « ва » ваҳй
Бо чатри шаръу навбати дайни шоҳи лашкарӣ
эй ёри ҳақу ёвар ҳар мустаҳаққ шуда
Аз ҷаври оми парварӣу номи густарӣ
Аз баҳри ин сабаб ба ҳамаи кор дар ту ро
Ҷаббор кард ёрӣу иқболи ёварӣ
Як илм нест дар ҳамаи дафтар ки ту з бар
зи ангушти ақли хеши варақ вор нашмурӣ
Монанди лавҳ маҳфӯз омад замири ту
Каз сари илми ҷони қалами ақлро сиррӣ
То хашми ту арз шуду ҳалами ту ҷисми гашт
Ҷавҳар сифат шудаст туро нафаси гавҳарӣ
Андари ҷаҳони ту асл ҷаҳонӣ бидон сабаб
Каз хашму ҳаламу дили арзу ҷисму ҷавҳарӣ
Ҳаргиз на мумкинаст ки чун ту башар буд
Гўӣии фириштае ки ҳамаи хайр бе шарӣ
Аз ғояти латофати ту новирд ба ҳам
Гар ту савор бар мижа мӯр бигузарӣ
Гар бар рух замин фиканӣ сояи Зуҳалам
Як бораи кӯҳҳо ба заминҳо фурӯи барӣ
Аз рои ту шигифт наёяд фурӯғи ақл
Аз офтоб турфа набошад мунавварӣ
эй бӯда неки хоҳи ту бар тахт бахт ёб
Ваии дидаи бадсиголи ту зи ахтари бади ахтарӣ
Аз насли мстФои мълои муаззамӣ
Вази пушти мртзои мзкои сафдарӣ
Душман чаҳ мардатаст ки то дар бару даҳонат
Маншури Аҳмадӣ буду теғи ҳайдарӣ
Бар аршат ар зананд саропардаи шараф
Шояд ки ту мушарраф « ҳар » ҳафт кишварӣ
Аз нафаси поки ҳамчуи ҳунари хуби сиратӣ
Вази лафзи хуби ҳамчуи хиради рӯҳи парварӣ
Тобони з туаст нури ҷавонмардӣу сахо
Чун фари подшоҳӣу меҳри паямбарӣ
Товонеу ғароматӣ ва боқӣит нест
Дар меҳтарӣу мардумӣу неки маҳзарӣ
Фарзанди шери ҳақӣу рӯбоҳи ҳалами ту
Аз хуии гург боз кунад пӯстин дарӣ
Бадхоҳи бодсори ркиби сабк сар аст
Ореи зи бод турфа набошад сабки сиррӣ
Бодати мақдамии беҳтар бар ҳамаи башар
То хасмро буд бихарӣ дар мؤхрӣ
Нозону шодмони ҳамаи хуишони ту ба ту
То оламасту одамӣу одамӣ гарӣ