Бидон ки дар вузӯи шаш чиз кроҳитаст , сухани гуфтану даст бар рӯй задану дасти брФшондн ва аз обӣ ки офтоб гарм карда бошад таҳорат кардану об бисёр рехтан ва бар се бори зиёдат кардан . Аммо рӯй хушк кардан бидон ният то гирд нанишинад ё дасти бдоштн то асари ибодат бештар бимонад , ҳар ду нақл кардаанд ва ҳар ду рухсатаст ва чун ният ин бошад ҳар ду фазилатаст ва аз хнўри сафолини таҳорат кардани аўлитр ва ба тавозуъи наздиктар аз офтобау тос .
Кайфияти ғусл
Ҳар ки суҳбат кунад ё манӣ аз вай ҷудо шавад дар хоб ё дар бедорӣ , ғусл бар вай воҷиб шаваду фаризаи вай онаст ки ҳама тан бишӯяду об ба асли мўиҳои расонаду нияти рафъ ҷанобат кунад ва аммо суннат онаст ки аввали бисми аллоҳ бигӯед ва се бор даст бишӯяд ва ҳарҷо ки аз тани ваии наҷис буд поки бишаваду онгоҳи вузӯ , чунон ки гуфтем бо ҳамаи суннатҳо бикунаду пой шустан тохир кунад то аз ғусл фориғ шавад , пас оби се бор бар ҷониби рости резад ва се бор бар ҷониби чап ва се бор бар сар , ва ҳар ҷо ки даст ба вай расад бимолад ва ҷойҳо ки бар ҳам нишаста бошад , ҷаҳд кунад то об ба вай расад ки ин фариза бошаду даст аз урат нигоҳ дорад .
Кайфияти таяммум
Бидон ки ҳар кас ки оби наёбад ё он миқдор беш надорад ки вай бо рафиқон бихӯрад ё бар роҳи дада Эй бошад ё касе аз ваии бим буд ё оби малики дайгарӣ буд ва ба вай нафурӯшад ало ба зиёдати қимати вай ё ҷароҳатӣ дорад ё беморӣ дорад ки агар об бирасад ҳалок шавад ё бими дрозгштни беморӣ буд , бояд ки сабр кунад то вақти намози даройад , онгоҳ ҷое ки хок пок бошад талаб кунад , пас ду даст бар вай занад чунон ки гирд бархезаду ангуштон ба ҳам бознҳду нияти астбоҳт намоз кунаду ҷумла рӯй ба ду даст масҳ кунаду такаллуф он накунад ки хок ба миён мўиҳо расад , пас ангуштарӣ берун кунад пас дигари бораи ду даст бар хок занад , пас ангуштҳо аз якдигар кушода дорад , пас пушти ангуштҳо рост бар шиками ангуштҳои чап наад .
Пас ангуштҳои чап бар пушти соид рост баранд , пас кафи чап бар рӯй соид рост баранд , пас ибҳоми чап бар пушти ибҳом рост баранд , пас дасти рост бар дасти чапи ҳам чунин баранд , пас каф ҳар ду даст ба ҳам дар молад , пас ангуштҳо ба миёни якдигари дргзорд ва бимолад чун чунин кунад ба як зарбат кифоят уфтад агар ин натавонад раво бошад ки зиёдат кунад чунон ки ғубор ба ҷумла даст бирасад то ба оринҷ чун бад-ӣни таяммуми як фаризаи бгзорд чндонкаҳ хоҳад суннат мекунад , аммо агар фариза дигар хоҳад кард таяммум ба сар шавад .