Бидон ки арқони ҳаҷ ки бе он дуруст наёяд панҷаст : эҳрому тавофи пас аз ваии саъйу истодан ба Арафоту мӯӣ ситурдан , бар як қавл .
Ва воҷиботи ҳаҷ ки агар аз он даст бидорад ҳаҷ ботил нагардад , валикини гӯсфандии куштан лозим ояд , шашаст : эҳром овардан дар миқот : агар аз онҷои даргузарад беэҳром , гӯсфандӣ воҷиб ояду санг андохтану сабр кардан ба Арафот то офтоби фурӯ шудану мақом кардани шаб ба мздлФаҳ ва ҳамчунин ба мноу тавофи видоъи андари ин чаҳор бозпасин як қавл дигараст ки гӯсфанд лозим наёяд чун даст бидорад , лекини суннат буд .
Ва аммо вуҷӯҳ гузордан ҳаҷ сеаст : афроду қирону таматтуъу аФрди фозилтар чунон ки ҳаҷ ӯ ло танҳо бигузорад , чун тамом шавад аз ҳарам берун ояд , эҳроми умраи орад онгаҳ умраи бикунаду эҳроми умра аз ҷъронаҳи фозилтар аз он ки аз тнъим ва аз тнъими фозилтар аз он ки аз ҳудаибия ва аз ин ҳар се ҷой суннатаст .
Аммо қирони он буд ки гуяд , « лаббайки бҳҷаҳу умра » то ба як бор ба ҳарду муҳаррам шаваду аъмоли ҳаҷ ба ҷой овараду басу умра дар вай мударраҷ шавад , чунон ки вузӯ дар ғуслу ҳарки чунин кунад бар ваии гӯсфандӣ воҷиб ояд , магари он ки ?маккей буд ки бар вай воҷиб наёяд ки миқоти ваии худ Маккаасту ҳарки қирон кунад , агар пеш аз вуқуфи арафаи тавоф ва саъй кунад , саъии маҳсӯб буд аз ҳаҷу умра , аммо тавофи пас аз вуқуф ба арафаи аъодт бояд кард ки шарти тавофи рукн онаст ки пас аз вуқуф буд .
Ва аммо таматтуъи он буд ки чун ба миқот расад ба умра эҳром оварад ва ба Макка тҳлл кунад , то дар банд эҳром набошад , онгоҳ ба вақти ҳаҷи ҳам ба Маккаи эҳром ҳаҷ биоварад ва бар ваии гӯсфандӣ воҷиб ояд , агар натавонади се рӯз рӯза дорад пеш аз ъидозҳии пайваста ё пароканда , ва ҳафт рӯзи дигар чун ба ватан расад ва дар қирон низ чун гӯсфанд надорад ҳамчунин даҳ рӯз рӯза дораду таматтуъ бар касе воҷиб шавад ки эҳроми умра дар шавол ё дар зўолқъдаҳ ё ъушри зўолҳҷаҳи орад то заҳмати камтар буд ҳаҷроу эҳроми ҳаҷ аз миқоти хеши биФкндаҳ буд , пас агар ?маккей буд ё ғариб буд ва ба вақти ҳаҷ ба миқот ояд ё бо мисли масофати вай , гӯсфандӣ бар вай воҷиб наёяд .
Аммо мҳзўроти ҳаҷ шашаст :
Яке ҷомаи пӯшидан ки ин эҳромаст пероҳану музейу шалвор ва дастор нишоед , балки азору радо ва наълин бояд агар наълин наёбади кафши раво буд ва агар азор набошад шалвори раво буд ва ҳафт андом ба азори бипушади раво буд , магари сару занро раво буд ҷомаи доштан бар одат , магар рӯй , бояд ки напушад ва агар дар маҳмил ва мзлаҳ бошад раво буд .
Дувуми он ки буии хуш ба кор надорад агар ба кор дорад ё ҷомаи дарушад , гӯсфандӣ воҷиб ояд .
Сими мӯии нстрду нохуни бознкнд ки агар бикунади гӯсфандӣ воҷиб ояду гармобау Фсду ҳиҷомату мӯии Фрўгшодн , чунон ки канда наёяд , раво буд .
Чаҳорум ҷимоъ накунад , агар бикун шутурӣ ё говӣ ё ҳафт гӯсфанд воҷиб ояд , ҳаҷ табоҳ нашавад .
Панҷуми муқаддамоти мубошират чун прмосидни зану бӯса додан нишоед ва ҳарчӣ таҳорати бишиканад аз мломст , дар ваии гӯсфандӣ воҷиб ояд ва дар астмноء ҳамчунину ақд ва никоҳ нишоед муҳаррамро ва агар бикунад дуруст набӯд , валикини чизе лозим наёяд .