Бидон ки худои субҳона ва таъолӣ мегуяд , « ани аллоҳи иҳби алтўобину иҳби алмттҳрини худои поконро дӯст дорад »у расӯл ( с ) гуфт , « алтҳўри штри алоямони покии як нима мусулмонӣаст . » ва низ мегуяд , « банӣ аддӣни алии алнзоФаҳи баннои мусулмонӣ бар покӣаст . » пас гумон мабар ки ин ҳамаи фазлу бузургии покии рост ки дар тан ва ҷома бошад ба истеъмоли об , балки покӣ бар чаҳор табақааст :
Табақаи аввали покии сар диласт аз ҳар чаҳ ҷузи ҳақ таъолӣаст , чунон ки ҳақ таъолӣ мегуяд , « қул аллоҳи сами зарраам »у мақсӯд аз ин онаст то чун аз ғайри ҳақи таъолӣ холӣ бошад ба ҳақи таъолии машғӯл ва мустағриқ шавад ва ин таҳқиқи калима « лоолаҳи алооллаҳ » буд ва ин дараҷаи имон садиқонасту покӣ аз ғайри ҳақи як нима имонаст то аз ғайри ҳақи таъолӣ пок нашавад ба зикри ҳақи таъолӣ ороста нагардад .
Табақаи дувуми покии зоҳир диласт аз ахлоқи нописандида чун , ҳасаду кибру риёу ҳирсу адовату ръўнту ғайри он ороста шавад ба ахлоқи поку писандида чун , тавозуъу қаноату тавбау сабру хавфу раҷоу муҳаббату ғайри он , ва ин дараҷаи имон муттақеонасту покӣ аз ахлоқи мазмуми як нима аз имонаст .
Табақаи сеюм покӣ ҷавориҳасту андомҳои тан аз маъсиятҳо чун , ғайбату дурӯғу ҳаром хӯрдану хиёнат кардан ва дрномҳрм нигаристану ғайри он то ороста шавад ба адабу фармонбардорӣ дар корҳо . Ва ин дараҷаи имон порсоёнасту поки доштани андомҳо аз ҷумлаи ҳаромҳо як нима имонаст .
Табақаи чаҳоруми поки доштани тан ва ҷомааст аз наҷосатҳо то ҷумлаи тан ороста шавад ба рукӯъу суҷуду арқони намоз ва ин дараҷаи покӣ мусулмонӣаст ки фарқи миёни мусулмону кофар дар мъомлт ба дайн , намозаст ва ин покӣ низ як нима аз имонаст .
Пас бад-ӣни ваҷҳ маълум шавад ки дар ҳамаи табақаҳои имон , покии як нима имонаст ва ба ҳукми он ки нима пешин аст гуфт , « банӣ аддӣни алии алнзоФаҳи баннои дайн бар вайаст . »
Пас ин таҳорати тану ҷома ки ҳамгинон рӯй бидон овардаанду ҷаҳди ҳама дар он кунанд , дараҷаи бозпасин тҳортҳост , влкн аз он ки осон тарасту нафасро низ дар вай насибаст ки покизагӣ хуш бошаду нафас ба роҳат буд андари он ва ҳар касе низ онро бибинаду порсоӣӣ вай бидон бидонад , бад-ӣни сабаб бар мардумони осонтар буд .
Аммо покии дил аз ҳасаду кибру риёу дӯстии дунёу покӣ аз маъсияту гуноҳ , нафасро дар он ҳеҷ насиб нест ва чашмҳои халқ бар он ниўФтд ки он назораи гоҳ ҳақаст на назораи гоҳи халқ , бад-ӣни сабаб ҳар касе дар он рағбат накунад .