Ибн мсъўФ мегуяд , разии аллоҳи анҳу , ки дар қуръони ду оятаст ки ҳеҷ кас гуноҳӣ накунад ва ин ду оят бархонад ва истиғфор кунад алои гуноҳ вай биёмурзанд . « волзини азои Фълўи фоҳиша ӯ злмўои анФсҳм , зкрўооллаҳ , ФостғФрўи алзнўбҳм » алоиаҳ ва ман иъмли сӯъ ӯ излм нафса сами истғФроллаҳи иҷди аллоҳи ғФўрои рҳимо .

Ва худои таъолии расӯлро гуяд ( с ) « Фсбҳи бҳмди рбку астғФраҳи анаи кони тўобо »у бад-ӣни сабаби расӯл ( с ) бисёр гуфтӣ , « сбҳонки аллму бҳмдк . Аллоҳами ағФрлӣ : анки анати алтўоби арраҳим » ва расӯл гуфт ( с ) « ҳар ки истиғфор бисёр гуяд , дар ҳар андӯҳ ки бошад фараҳ ёбад ва дар ҳар танагӣ ки бошад халос ёбаду рӯзии вай аз онҷо ки на андеша ба вай расад » ва гуфт , « ман рӯзии ҳафтод бори истиғфор ва тавба мекунам » ва чун вай чунин бошад , дигаронро маълум бошад ки ҳеҷ вақт аз ин холӣ набояд буд . Ва гуфт , « ҳар ки дар он вақт ки бхсбд , се бор бигӯед , астғФри аллоҳи алъзими алзии лои илоҳи алои ҳўи алҳии алқиўми ҳамаи гуноҳон вай биёмурзанд , агар ба бисёре кафи дарё буду реги биёбону барги дарахтон ва рӯзҳои дунё » . Ва гуфт , « ҳеҷ банда гуноҳӣ накунад ки таҳоратии бикунади некӯ ва ду ракаат намоз кунад ва истиғфор кунад , алои он гуноҳ вай биёмурзанд . »