Чун дунёи манзилгоҳи роҳ охиратасту одамиро ба қӯту пӯшиш ҳоҷатаст ва он бе касби одамӣ мумкин нест , бояд ки одоб касб бишносад ки ҳаркии ҳамагии худ ба касби дунё машғӯл кунад бадбахтасту ҳаркии ҳамагии худ ба охират диҳад некбахтаст , валикини муътадилтарин онаст ки ҳам ба маош машғӯл шавад ва ҳам ба маъод , лекин бояд ки мақсӯди маъод буду маош барои фароғат маъод дорад . Ва мо ончӣ донистанӣаст аз аҳкому одоби касб дар панҷ боб баён кунем аншоءи аллоҳи таъолӣ .
Боби аввал дар фазилату савоби касб
Боби дувум дар шартҳои мъомлти нодуруст буд
Боби сеюм дрнгоҳдоштни инсоф дар муомилот
Боби чаҳорум дар некӯкорӣ ки вароӣ инсоф бошад
Боби панҷум дар нгоҳдошти шафқати дайн бо муомилот ба ҳам .