Бидон ки уламороу ғайри уламоро бо салотину уммоли се ҳоласт :

Ҳолати аввали он ки на наздик эшон шаванд ва на эшон ба ваии наздик вай шаванду саломати дайн дар ин бошад .

Ҳолати дувуми он ки ба наздик султон шаванд ва бар эшон салом кунанд ва ин дар шариъат мазмумаст азим , магар ба заруратӣ ки буд ки расӯл ( с ) сифати умароӣ золим мегуфт , пас гуфт , « ҳарки аз эшон даврӣ ҷӯяд Ромасту ҳарки бо эшон ба ҳам дар дунё уфтад , ваии ҳам аз эшонаст » . Ва гуфт , « аз пас ман султонон золим бошанд , ҳарки бар дурӯғу зулми эшон ағзо кунад ва розӣ бошад аз ман нест , вайро ба ҳавзи ман дар қиёмат роҳ нест » . Ва гуфт , « душмантарин уламо назд худои таъолӣ уламоеанд ки ба наздик умаро шаванд » . Ва гуфт , « беҳтарин умаро ононанд ки ба наздик уламо шаванду бадтарӣн уламо ононанд ки ба наздик амирон шуданд » . Ва гуфт , « уламои амонати дорон пайғамбаронанд то бо умаро мхолтт накунанд , чун карданд хиёнат карданд ва дар амонат , аз эшон ҳазар кунед ва давр бошед » .

Ва Абӯзар гуфт мари слмаҳро ки давр бош аз даргоҳи султон ки аз днёўии вай ба ту ҳеҷ нарасад алои зиёдат аз он ки аз дайни ту бишавад . Ва гуфт , « дар дӯзах водӣаст ки ҳеҷ кас дар онҷо нашавад магари уламое ки ба зиёрат султонон шаванд » .

Ва ибодаи бен алсомт мегуяд , « ба дӯстии уламоу порсоёни умароро далели нифоқ буду дӯстии эшон бо тавонгарон далели риё буд . Ва ибни масъӯди раҳма аоллаҳ мегуяд ки марди бошдкаҳ бо дайни дуруст бар султон равад ва бедайн берун ояд . Гуфтанд , « чигуна ? » гуфт , « ризоӣ эшон ҷӯяд ба чизе ки схти худои таъолӣ дар он бошад » . Фзил мегуяд ки ба худоӣ ки ҳамчанд он ки олам ба султон наздик мешавад , аз худои таъолӣ давр мешавад . Ва вҳби бен мнбаҳ мегуяд ки ин уламо ки ба наздик султон мешаванд , зарари эшон бар мусулмонон бешаст аз зарари мқомрону Муҳамади бен слмаҳ мегуяд ки магас бар наҷосати одамии накӯтар аз он ки олам бар даргоҳи султон .