Онаст ки сутун дар шоҳроҳ бунаанд ва дукон кунанд чунон ки роҳ танг шавад ва дарахт коранду қобўли беруни оранд , чунон ки агар касе бар сутур буд дар онҷои кӯбад . Ва харворҳои бори бунаад ва сутур бабанданду роҳ танг гардонанд ва ин нишоед ало ба қадари ҳоҷат , чндонкаҳ фурӯ гиранд ва бо хона нақл кунанд .

Ва бор бар сутур ниҳодани зиёдат аз он ки тоқат дорад нишоеду куштани гўспнди қассобиро бар роҳи чунон ки мардумонро хатар буд нишоед , балки бояд ки дар дуконии ҷой он бисозад ва ҳамчунин пӯсти харбуза бар роҳ афкандан ё об задан чунон ки дар вай хатар бошад ки пой мардум билағзад ва ҳамчунин ҳар ки барф бар роҳи афканд ё обӣ ки аз бо ӯ ояд роҳро бигирад , бар ваии воҷиб буд ки роҳ пок кунад . Аммо ончии ом буд барҳама буду волиро расад ки мардумонро бар он дорад ва ҳамл кунанд ва ҳар ки сегӣ дорад бар дар сарой ки мардумро аз он бим бошад , нишоед , ва агар ҷузи он ранҷ набошад ки роҳ палид кунад , аз он манъ натавон кард , чаҳ эҳтирози мумкин буд . Ва агар ба роҳи бхсбди чунон ки роҳ танг кунад , ин нишоед балки худованд ӯ , агар бар роҳ биншинаду бхсбд ҳам нишоед .