Бидон ки ғайбати он буд ки ҳадис касе кунӣ андари ғайбати вай ки агар башнавад вайро кроҳит ояд агарчӣ рост гуфта бошӣ ва агар дурӯғ гуфта бошӣ онро зӯр ва бӯҳтон гӯйанд ва ҳарчӣ ба нуқсон касе бозгардад ва он гӯйӣ ғайбатаст , агарчӣ андари нисбату ҷомау андари сутури андари саройу андари кирдори ваии гӯйӣ , аммо ончӣ дар тани гӯйӣ , чунон ки гӯйӣ дарозаст ва сиёҳаст ва дар насаби чунон ки гӯйӣ ки вай ҳндўбчаҳасту ҳаммомӣ бачаасту ҷўлоҳаҳ бачааст ва дар халқи гӯйии бдхўӣу мутакаббиру дарози забону баддилу оҷизу амсоли ину андари феъли гӯйӣ дуздасту хоин ва бенамозу рукӯъу суҷуд тамом накунад . Ва қуръон хато хонду ҷома пок надораду зкўаҳи надиҳад ва ҳаром хӯрду забон нигоҳ надорад ва бисёр хӯрд ва бисёр хусбад ва на ба ҷой хеш нишинаду андари ҷомае ки вай дорад гӯйии остини фароху дароз доманасту шўхкн ҷомаасту андари ҷумлаи расӯл ( с ) гуфт , « ҳарчӣ гӯйанд ки касеро кроҳит ояд ва чун башнавад , он ғайбатаст агарчӣ ростаст » .

Оишаи разии аллоҳ анҳу мегуяд ки заниро гуфтам ки кӯтоҳаст . Расӯл ( с ) гуфт , « ғайбат кардӣ об даҳон биндоз » . Биндохтм . Порае хӯни сиёҳ будӣ » . Ва гуруҳе гуфтаанд ки чун маъсият касе ҳикоят кунӣ ин ғайбат набошад ки ин мазаммати ҳам аз дайнаст ва ин хатост . Балки нишоед ки гӯйанд фосиқаст ва шробхўораҳаст ва бенамозаст , магар ба узрӣ ки пас аз ин гуфта ояд ки расӯл ( с ) ҳади ғайбат ин гуфтааст ки вайро кроҳит ояд ва аз ин ҳама кроҳит бошад чун андари гуфтани фоида Эй набошад , набояд гуфт .