Бидон ки ин гуфтаанд мсҳл онаст ки қасд кунад ки Модати хашми бикунад , агар касе Модати хашм натавонад кунад бояд ки таскин кунад . Чун хашм ҳаяҷон гирифт таскини вай ба скнҷбин бошад ки аз ҳаловати илму марорати сабр таркиб кунаду алоҷи ҳамаи ахлоқи маъҷуни илм ва амаласт . Илм онаст ки аз оёту ахбор ки андари ғазаб омадаасту андари савоб касе ки хашм фурӯ хӯрд андеша кунад , чунон ки ривоят кардаем ва бо худ гуяд ки ҳақи субҳонау таъолӣ бар ту қодиртар аз онаст ки бар вай ки мухолифати ту бо худои таъолӣ бештараст . Чаҳ эминӣ агар хашм бароне ки дар рӯзи қиёмати хашми худ бар ту баранд ?у бад-ӣн таскин кунаду савоби фурӯ хӯрдани хашм ҳосил кунад , чунон ки расӯл ( с ) , парасториро ба корӣ фиристоду дайр боз омад . Гуфт , « агар на қисоси қиёмат будӣ туро бздмӣ » .

Ва дигари он ки бо худ гуяд ки ин хашми ту аз онаст ки корӣ чунон рафт ки ҳақ таъолӣ хоҳад на чунон ки ту хоҳӣ . Ва ин мнозът буд андари рубубият . Ва агар бад-ӣни асбоб ки ба охират таъаллуқ дорад хашм сокин нашавад , ағрози дунёи Фропиш худ дорад ва гуяд , « агар хашм баронам бошад ки андари хизмат тақсир кунад ва нФўр шавад ва ё ғдрӣ ва мкоидтӣ кунад ва низ сӯрати зиштӣ бо хеш бо ёдоварад ки зоҳири вай чун гиреҳгӣ бошад ё сегӣ ки андар касе уфтаду ботини ваии ҳама оташ гирад ва ба сӯрати сегӣ гурусна шаваду бештари он буд ки чун азм кунад ки Фрогзорд , шайтон гуяд ки ин бар аҷзу хорӣ ту ниҳанду ваҳшатро зиён дорад ва дар чашми мардумони ҳақири шӯй . Бояд ки гуяд ки ҳеҷ иззат дар он нарасад ки касе сирати анбиё ( ъ ) гираду хушнӯдии худоӣ таъолӣ ҷӯяд ва гуяд ки имрӯз дар дунёи мардумони маро хор пиндоранд беҳтар аз он ки фардо дар қиёмат хор бошаму амсоли ин . Ин алоҷ илмӣаст .

Аммо алоҷи амалӣ онаст ки ба забон бигӯед аъўзи биллоҳи ман алшитони алрҷим ва суннатаст ки агар бар пой бошад биншинад ва агар нишаста бошад , паҳлу бар замин наад ва агар бад-ӣн сокин нашавад ба оби сард таҳорат кунад ки расӯл ( с ) гуфт , « хашм аз оташаст ба об биншинад » . Ва андари як ривоятаст ки бояд суҷуд кунад ва рӯй бар хок наад то огоҳӣ тоза шавад ки вай аз хокаст ва бандаасту вайро хашм нарасад .

Ва як рӯзи умри разии аллоҳи анҳу хашмгин шуд оби хосту андар бинӣ кард ва гуфт хашм аз шайтонасту бад-ӣни бишавад . Ва як рӯзи Абӯзар бо касе ҷанг кард ва гуфт ё бен алҳмро ! модари вайро айб кард яъне сурхаст ба ранги бандагон . Ва расӯл ( с ) гуфт , « шунидам ки имрӯз касеро айб кардӣ ба модар . Бидон ки ту ( аз ) ҳеҷ сиёҳу сурхи фозилтар нае . Магари он ки ба тақвои андари пеш вай бошӣ Абӯзари разии аллоҳ анҳу бишуд то вайро узр хоҳад . Он кас аз пеш биёмад ва бар Абӯзар салом кард . Ва чун Оишаи разии аллоҳи анҳо хашмгин шудӣ , расӯл ( с ) бинӣ вай бигирифтӣ ва гуфтӣ , « эй Оиша ! бигӯ аллоҳами раб алнабӣ Муҳамади ағФрлии занбӣу азҳби ғайзи қалбӣу аҷрнии ман мзлоти алФтн » ин низ гуфтан суннатаст .