Бидон ки агар касе зулмӣ кунад ё сухани зишт мувҳиш гуяд , аўлитр он бошад ки хомӯш бошад ва фӯҳш нагӯяду ҷавоби надиҳад . Валикини хомӯшӣ воҷиб несту андар ҳар ҷавобӣ низ рухсат несту муқобилаи дашноми бдшному ғайбат ба ғайбат мисли он раво набӯд ки бад-ӣни сабаби таъзир воҷиб ояд . Аммо агар сухан дурушт гуяду андари он дурӯғӣ набошад рухсатаст ва он чун қисос буд . Ва ҳарчанд расӯл ( с ) гуфтааст , « агар касе туро айб кунад бидонча андар туаст , ту вайро айб макун бидонча андар вайаст » , бар ин тариқ истиҳбобаст ва воҷиб нест ногуфтан чун дашном додану нисбат ба зино набошад . Далел бар ин онаст ки расӯл ( с ) мегуяд , « алмстбони моқолои Фҳўи алии албодӣ ҳатто итъдии алмзлўм , ҳардуи кас ки якдигарро ҷафо гӯйанд бар он бошад ки ибтидо то онгоҳ ки мазлӯм аз ҳади даргузарад » . Пас вайро ҷавобии бунаади пеш аз он ки аз ҳади даргузарад .

Ва Оишаи разии аллоҳи анҳо ҳаме гуяд , « занони расӯл ( с ) , Фотима ( ъ )ро пайғомӣ дода буданд ки расӯлро бигӯ ки инсофи моу Оишаи нигоҳи дор ки ту вайро дӯсти ҳамеи дорӣ ва ба ваии майл ҳаме кунӣ . Ва расӯл ( с ) хуфта буд ки Фотима ( ъ ) пайғом дод . Гуфт , « ё Фотимаи ончии ман дӯст дорам ту надорӣ ? » гуфт , « дорам ё расӯли аллоҳ » гуфт : « Оишаи дӯсти дор ки ман дӯст дорам вайро » . Пас наздик занон шуд ва ҳикоят кард . Гуфтанд мо инро сипарӣ накунем . Зайнаби бФрстоднд . Ҳам аз ҷумлаи занони расӯл ( с ) буд ва бо ман даъвӣ баробар кардӣ андари дӯстии расӯл ( с ) биёмад ва гуфт , « духтари Абубакри чунину духтари Абубакри чунон »у ҷафо ҳаме гуфт ва ман хомӯш ҳаме будам . То дастурӣ дод . Ба сухани андари омадаму ҷавоб ҳаме додаму ҷафо ҳаме гуфтам то онгоҳ ки марои даҳон хушк шуд ва оҷиз омад . Пас расӯл ( с ) гуфт , « ваии духтар Абубакраст ва шумо ба сухан бо вай бар наёед » .

Пас ин далеласт ки ҷавоб раво бошад чун ба ҳақ равад ва дурӯғ набошад , чунон ки гуяд ё аҳмақ ё ҷоҳил . Шарми дор ва хомӯш бош ки ҳеҷ одамӣ аз ҳамоқату ҷаҳл холӣ набошад ва бояд ки забонро одат ФролФзӣ кунад ки бас зишт набошад ки дар вақти хашм он гуяд то фӯҳш наравад бар забонаш , чунон ки гуяд ё мутахаллифу мудаббиру нокасу ноҳамвор ва бевафо ва бенавоу амсоли ин .

Ва дар ҷумла чун дар ҷавоб омад , брҳди боистодни душвор буд , бад-ӣни сабаби ҷавоби нодони аўлитр буд . Яке Абубакри садиқи разии аллоҳи анҳуро дар пеши расӯл ( с ) ҷафо мегуфту ваии хомӯш май буд . Ва чун дар ҷавоб омад расӯл ( с ) бархест . Гуфт то акнӯн менишастӣ . Чун ҷавоб гуфтан гирифтам бархестӣ ? гуфт то хомӯш будӣ ҷавоби ту фиришта Эй медод . Чун ту гуфтан гирифтӣ шайтон омад . Нахостам ки бо шайтон биншинам .

Ва расӯл ( с ) гуфт ки одамиён бар табақот офарӣдаанд . Кас бошад ки дайр хашмгин шаваду дайр хушнӯд шавад . Ва кас бошад ки зуд хашмгин шаваду зуд хушнӯд шавад . Ва ин дар муқобила он уфтаду беҳтарини шумо он бошад ки дайр хашмгин шаваду зуд хушнӯд шаваду бадтарӣни он буд ки зуд хашмгин шаваду дайр хушнӯд шавад .