Агз касе гуяд ки чун талаби камоли рубубияти табъ одамӣаст ва он ҷуз ба илм ва қудрат несту талаби илм Маҳмӯдаст ки он талаб камоласт , бояд ки талаби ҷоҳу мол низ Маҳмӯд бошад ки он низ талаб қудратасту қудрат низ аз ҷумла камоласт ва аз сифот ҳақаст ҳамчун илму банда ҳарчанд ки комилтар , ба ҳақи таъолии наздиктар ҷавоб онаст ки илму қудрат ҳар ду камоласт ва аз сифот рубубиятаст , валикини одамиро роҳаст ба илми ҳақиқӣ вароа нест ба қудрати ҳақиқӣ . Ва илм камолӣаст ки вайро ба ҳақиқат мумкинаст ки ҳосил ояду онгоҳ бо вай бимонад , аммо қудрат ҳосил наёяд , лекини пиндорад ки ҳосил омад . Ва онгоҳ бо вай бимонад ки қудрат ба мол ва ба халқ таъаллуқ дорад ва ба марг аз вай мунқатиъ шавад ва ҳарчӣ ба марг ботил шавад аз ҷумлаи боқӣот солеҳот набӯду рӯзгори бурдани андари талаби он ҷаҳл буд . Пас , аз қудрати он қадр ба кор ояд ки всилт буд ба таҳсили илм .
Ва қиёми илм ба диласт на ба тану дил боқӣасту абадӣ чун олам аз ин ҷаҳони бишавад илм бимонад ва он илм нурӣ бошад ки Фроҳзрт илоҳят бинад то лиззатӣ ёбад ки лиззати биҳишти андари он мухтасар шаваду илмро ба ҳеҷ чиз таъаллуқ нест ки он ба марг ботил шавад , чаҳ мутаъаллиқи илм на моласт ва на дили халқ балки зоти ҳақ таъолӣасту сифоти ваии андари малакӯту аҷоиби маъқӯлоти андари ҷоизоту воҷиботу мустаҳилот ки азалӣ ва абадӣаст ки ҳаргизи бнгрдду ҳаргизи воҷиб маҳол нашаваду маҳол ҷоиз нашавад , аммо илмӣ ки бо чизҳои офарӣдаеу фонӣ таъаллуқ дорад , онро вазнӣ набӯд , чун илми луғати Маслан ки луғати фонӣ буд ва вазнӣ бидон буд ки всилти маърифати китобу суннат буду маърифати китобу суннати маърифати ҳақи таъолӣ ва баридани ақаботи роҳи вай буд , пас ҳарчӣ гардишу фаноро бидон роҳаст илми вай мақсӯд набӯд балки тобеъи илм азлётаст ки аз ҷумлаи боқӣот солеҳотаст ва аз ҳазрат илоҳятаст ки азалӣ ва абадӣасту тағайюрро ба вай роҳ нест .
Пас чандон ки одамӣ ба азлёти оламтар буд ба ҳақи таъолии наздиктар буду вайро илм ба ҳақиқатасту қудрат ба ҳақиқат нест магари як навъ аз қудрат ки он низ аз боқӣот шуд ва он ҳурриятасту озод шудан аз дасти шаҳавот ки ҳар одамӣ ки асир шаҳватаст банда онаст ва ба ҳар ҳоҷатӣ ки вайро буд нақсоне буд . Пас озод шудан аз он ҳоҷату қодир шудан бар шаҳавоти хеш камолӣаст ки ба сифоти ҳақи таъолӣ ва ба млоикаҳ наздикаст аз он ваҷҳ ки бад-ӣни сабаб ки тағайюру гардишу ҳоҷати давртар буд ва ҳарчанд ки аз тағайюру ҳоҷати баъӣдтар буд ба млоикаҳ монандаитар буд , пас камол ба ҳақиқати илм ва маърифатасту дигари ҳуррияту озодӣ аз дасти шаҳавот .
Аммо молу ҷоҳи камоли намояд ва несту онгоҳ боқӣ набошад пас аз марг , пас халқи андари талаб камол маъзӯранд балки бидон маъмуранд ва рӯй бидон овардаанд валикин ба камол ҳақиқӣ ҷоҳиланду ончӣ камоласт пушт бо он кардаанд , пас ҳамаи роҳи зиёни худ ҳамеи раванду ҳақи таъолӣ аз ин гуфт , « волъсри ани алонсони лФии хуср »