Бидон ки хилоф карда андари он касе аз баъзе гуноҳон тавба кунад дуруст буд ё на . Гуруҳе гуфтаанд маҳол буд ки касе аз зино тавба кунад ва аз хамр накунад ки агар барои он саммӣ кунад ки ин маъсиятаст он низ ҳам маъсиятаст , пас чунон ки маҳол буд ки аз як хами шароб тавба кунад ва аз дигар накунад ки ҳар ду баробаранд , он маъсият низ ҳамчунин бошаду дуруст онаст ки мумкин буд ки ин чунин тавба бошад , бидон ки зинои сағиртар аз хамр донад ва аз саъбтарин тавба кунад , ё бдонкаҳ хамр шавамтар аз зино донад ки андари зинои афканд ва ҳам андари корҳои дигар ва бошад Маслан ки аз ғайбат тавба кунад ва аз хамр накунад ва гуяд ин ба халқ таъаллуқ дораду хатари ин бештар буд , балки раво буд ки аз бисёр хӯрдани хамр тавба кунад на аз асл .
Ва гуяд ҳар чанд беш хурии уқубати зиёдат буд ва ман дар асл бо шаҳвати хеш май брнёими андари зёдтӣ дар хӯрдан май броим . Шарт нест ки чун шайтони маро оҷиз оварад андари кории андари он низ ки оҷиз набошам мувофиқат вай кунам . Ин ҳам мумкинаст , аммо омадааст ки алтоиби ҳабиби аллоҳу ани аллоҳи иҳби алтўобину иҳби алмттҳрин ,у зоҳир онаст ки ин дараҷаи муҳаббат касеро буд ки аз ҳама тавба кунаду пок буд ва он ки ҳаме гуяд ки тавба аз баъзе дуруст наёяд магар ин гуяд , воло ҳар сағирае ки аз он тавба накунад фароизи куффорати он сағира шавад ва он чун нобӯд гардаду тавба ба як бор аз маосии душвор буд ки батадрӣҷ буд ва бидон қадар ки муяссар гардад савоб ёбад .