Бидон ки алоҷи дафъи сабаб буд . Чун сабаби бдонстӣ ба дафъи он машғӯл бошӣ . Аммо сабаби дӯстии дунёро алоҷ бидон кунад ки гуфтаем дар китоби ҳуби дунё ва дар ҷумлаи ҳаркии дунёро бидонади дунёро дӯст надорад ки бидонад ки лиззати ваии рӯзӣ чандаст ки ба марги ночор ботил шаваду онгоҳ дар ҳоли мнғс ва мукаддараст ва аз ранҷ холӣ несту ҳаргиз касеро софӣ нашудаасту ҳарки аз тӯли охирати бияндешад ва аз мухтасарӣ умр донад ки фурӯхтани охират ба дунёи ҳам чунон буд ки касе дарме дар хоби дӯст тар дорад аз динорӣ дар бедорӣ , ки дунё чун хобӣаст : « анноси ниёами Фозои мотўои антбҳўо » . Ва аммо ҷаҳлро алоҷ ба фикри софӣу маърифат ҳақиқӣ кунад ки бидонад ки марг чун ки ба даст вай нест он вақт бияёд ки хоҳад то бар ҷавонӣ эътимод накунад ё бар кории дигар .