Расӯл ( с ) гуфт , « хунаки он кас ки вайро ба ислом роҳ намуданду қадари кифоят ба вай доданд ва бидон қаноат кард » . Ва гуфт , « ё даравишон ! аз миёни дил ба дарвешӣ ризо диҳед то савоб фақр ёбед . Ва агар на наёбед » . Ва ин ишоратаст ки дарвеши ҳарисро савоб набӯд , влкни ахбори дигар сариҳаст дар он ки вайро савоб буд . Ва гуфт , « ҳарчизиро калидӣасту калиди биҳишти дӯстии даравишон собираст ки эшон рӯзи қиёмат ҳам нишинон ҳақ таъолӣанд » .

Ва гуфт , « дӯсттарин бандагон назд ҳақи таъолӣ дарвешӣаст ки бидонча дорад қонеъаст ва аз худои таъолӣ дар рӯзе ки медиҳад розӣаст » . Ва гуфт , « фардо дар қиёмати ҳеҷ тавонгар ва дарвеш набошад ки на вайро орзӯ кунад ки дар дунё беш аз қӯт наёфтӣ » . Ва худои таъолӣ ваҳй фиристод ба Исмоил ( ъ ) ки марои наздики шикастаи дилони ҷӯй . Гуфт , « он каёнанд ? » гуфт , « даравишони содиқ » . Ва расӯл ( с ) гуфт , « ҳақ таъолӣ гуяд хоссагону бузургону брзидгони ман аз халқ дар биҳишт бурид . Фариштагон гӯйанд малико кӣанд ? гуяд , « даравишони мусулмон ки ба атои ман розӣ буданд » . Ҳамаро ба биҳишти бибаранд ва ҳануз ҳамаи халқ дар ҳисоб бошанд .

Ва Абудардо мегуяд ки ҳеҷ кас нест ки на дар ақли вай нуқсонаст ки ба дунё зиёдат шавад шод шавад ва ба умр ки бар давом камтар мешавад андӯҳгин нашавад . эй субҳони аллоҳ ! чаҳ хайр бошад дар дунё ки зиёдат ҳаме шаваду умр камтар мешавад ? ва яке ба омири бен абд Қайс бигузашт . Нон ва тара мехӯрд . Гуфт , « ё омир аз дунёи бад-ӣн қаноат кардӣ ? » ӯ гуфт , « ман кас донам ки ба камтар аз ин ва бтар аз ин қаноат кардааст » . Ва як рӯзи бўзр дар нишаста буд бо мардумон ҳадис мекард . Зан вай биёмад ва гуфт , « ту ӣнҷо нишастае ва ба худоӣ ки дар хонаи ҳеҷ чиз нест . » гуфт , « ё зан ! дар пеши мо ақабае тундаст . Аз вай нагзарад ало касе ки сбкбор буд » . Ва зан хушнӯд шуду бозгашт .