Бидон ки ин сахти азизи ҳолатӣ буд ки касе бизоъатӣ дорад агар бдзднд ва ба зиён ояд вай бар ҷой мебошад , локин агарчӣ азизасту нодуруст маҳол нест , ва ин бидон буд ки имону яқин ҳосилед ба камоли фазлу раҳмат ва ба камоли қудрат то бидонад ки бисёр касро бесармоя рӯзӣ медиҳад ва бисёр сармоя ки сабаби ҳалоки он касаст , пас хайрат бошад ки дар ҳалок шудан он буд .

Расӯл ( с ) гуфт ки банда бошад ки шаби андеша корӣ мекунад ки ҳалоки вай дар он бошад , худои ъзўҷл аз фавқи арш ба назари аноят ба вай нигарад ва он аз вай сарф кунад , бомдод андӯҳгин бархезаду гумони бад май барад ки ин ки кард ва чаро кард ? ва ин қасдӣ буд ки ҳамсоя кард . Ва ин Амр кард ва фалон кард ва он раҳмати худои таъолӣ буд ки ба вай расидааст .

Ва аз ин буд ки умри разии аллоҳ анҳу гуфт , « бок надорам ки бомдоди дарвеши хезам ё тавонгар ки надонам ки хайрат дар кадомаст » .

Ва дигари он ки бидонад ки бими дарвешӣу гумони бади талқин шайтонаст ки , « алшитони иъдкми алФқр » . Ва эътимод дар чунин назари ҳақи камол маърифатаст . Хосса ки бдонстаҳаст ки рӯзӣ аз асбоби хФӣ низ ки касеро бидон набард бисёраст . Ва дар ҷумла бар асбоби хФӣ низ эътимод накунад , балки бар змони худованд асбоб кунад .

Обидии мутаваккил дар масҷидӣ буд , имомӣ чанд бор гуфт ки ту чизеи надорӣ , агар касб кунӣ фозилтар . Гуфт , « ҷуҳудӣ дар ин ҳамсоягӣ ҳар рӯзи змони ду нон кардааст ки ба ман май расонад » , гуфт , « агар чунинаст акнӯн раво буд агар касб кунӣ » . Гуфт , « эй ҷавонмард ! ту борӣ агар имомӣ накунӣ аўлитр ки змони ҷуҳудии наздики ту аз змони ҳақи таъолии қавӣ тараст . Имомии масҷид ба дайгарии даҳ » . Гуфт , « нон аз куҷои хурӣ ? » гуфт , « сабр кун то аввали намозӣ ки аз пас ту кардаам бозкнм , яъне ки туро ба змони худои таъолӣ имон нест . Ва касоне ки ин озмудаанд аз ҷое ки нбиўснди футуҳҳо дидаанду имони эшон бад-ӣн ки , « ва мо ман добаҳи фии аларзи алои алии аллоҳи ризқҳо » , муҳкам шудааст .

ҲзиФаҳи Маръаширо пурседанд ки чаҳ аҷаби дидае аз иброҳӣми адҳам ки ту хизмат вай кардае ? гуфт , « дар роҳи Маккаи гуруснагӣ саъб кашидем . Чун дар Кӯфаи омадеми асари он бар ман бидид . Гуфт : заъиф шудӣ аз гуруснагӣ ? гуфтам : оре . Гуфт : коғаз ва дуот биовар . Биоварадам бинвишт : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим эй он ки ҳамаи мақсӯд дар аҳволи туеу ишорати ҳама ба туаст ман мутаваккилу сногўӣу шокирам бар икроми ту , влкни гуруснау ташна ва бараҳнаам . Ман ин се ки насиб манаст зомини онам . Он се ки насиб туаст ту зомин бош . Ва рқъаҳ ба ман дод ва гуфт : беруни шӯу дил дар ҳеҷ халқ мабанд ҷуз дар ҳақи таъолӣу ҳаркиро аввали бинӣ ба ваии даҳ . Чун берун шудам якеро дидам бар уштурӣ нишаста , ба вай додам бархонад ва бигирист ва гуфт : куҷост худованди рқъаҳ ? гуфтам : дар масҷид . Кӣсае зар ба ман дод шашсад динор , пурсидам ки ин кист ? гуфтанд : тарсое . Наздики иброҳӣми омадам ва ҳикоят кардам . Гуфт : даст ба он мабар ки ҳам акнӯн худованд ин бияёд . Дар вақт тарсо биёмад ва бар пои вай бӯса дод ва мусулмон шуд » .

Абуёқӯб гуяд , « даҳ рӯз дар ҳарам гурусна будам . Бетоқат шудам , беруни омадам . Шaлғaмӣ андохта дидам . Гуфтам баргирам . Гуфтӣ касе аз ботин ман мегуяд ки даҳ рӯз гурусна бӯдае онгоҳи насиби ту шaлғaмии пусида ? дасти бдоштм ва бо масҷиди омадам . Шахсеро дидам ки қмтраҳи шукру мағзи бодоми пеш ман биниҳод ва гуфт : дар дарё будам . Бодӣ бар омад . Назр кардам ки агар саломат ёбам ин ба аввали дарвеши даҳум ки байнам . Аз ҳар яке кафӣ барграфтам ва гуфтам боқӣ ба ту бахшедам . Ва бо худ гуфтам ки бодро фармӯдаанд дар миёни дарё ки рӯзии ту рост кунад ва ту аз ҷои дигар талаб мекунӣ ? » пас шинохтани амсоли ин наводири имонро қавӣ гирданд .