Бидон ки ҳар сабаб ки қатъӣ ё олӣаст аз роҳи он бархестан шарт нест дар таваккул балки агар мутаваккил дар хонаи бандаду қуфли брнҳд то дузди колои набарди таваккул ботил нашавад ва агар силаҳ баргирад ва аз хасм ҳазар кунад ҳам чунин ва агар ҳуба баргирад то дар роҳ сармо наёяд ҳамчунин . Ва агар сайр хӯрд Маслан то ҳарорати ботин дар роҳи асари сармо камтар кунад , ин чунин асбоби дақиқи мноқзи таваккул буд ҳамчун доғу афсун , аммо ончӣ аз асбоб зоҳираст дасти бдоштни он шарт нест .

Аъробе дар пеши расӯл ( с ) омад . Гуфт , « уштур чаҳ кардӣ ? » гуфт , « бгзоштм ва таваккул кардам » . Гуфт , « бабанд ва таваккул кун » аммо агар ранҷӣ расад аз одамӣ , эҳтимол кардану дафъ нокардан аз таваккуласт , чунон ки худоӣ таъолӣ гуфт , « вдъи азиҳму таваккули алии аллоҳ » , ва гуфт , « влнсрбни алии мо азитмўноу алии аллоҳи Флитўкли алмтўклўн » . Аммо агар ранҷ аз мору каждуму сбоъ буд нишоед , дафъ бояд кард . Пас ҳар ки силаҳ барграфт дар ҳазар кардан аз аду мутаваккил бидон буд ки эътимод бар қӯт ва силаҳ накунад ва чун бар дар қуфли ниҳоди эътимод бар қуфл накунад ки бисёр қуфл бошад ки дуздро дафъ накунаду нишони мутаваккили он буд ки агар бо хона шавад дузди коло барда бошад . Розӣ буд ба қазои худои таъолӣ ва ранҷур нашавад . Балки чун берун шавад ба забон ҳол гуяд ки қуфл на барои он бар май нуҳум то қазои ту дафъ кунад , локин то суннати туро мувофиқат кунам . Борхдоё ! агар касеро бадви ин мол тасаллут кунӣ розӣам , ба ҳукми он ки надонам ки ин барои рӯзии дайгарии офаридӣ ва ба орият ба ман супурдӣ ё ба ман офаридӣ ? пас агар дар хонаи бандад ва чун бозояд коло дар хона набинад ва ранҷур шавад , фоидаи вай онаст ки бидонаст ки таваккули вай дуруст нест ва он ишва буд ки нафас вай медод , аммо агар хомӯш буд ва гила накунад бории дараҷаи сабри бёФт . Ва агар дар шикоят кардани истад ва дар талаби дузди астқсои намояд аз дараҷаи сабр низ биФтод ва бидонаст ки вай низ на аз собиронаст ва на аз мутаваккилон то бории даъвӣ дар боқӣ кунад ва ин фоида тамом бошад ки аз дузд ҳосил ояд .

Суол : агар касе гуяд ки агар бидон муҳтоҷ набӯдӣ дар нбстӣ ва нигоҳ надоштӣ , чун нигоҳ дошт барои ҳоҷату бурданд чигуна мумкин гардад ки ранҷур нашавад ?

Ҷавоб : онаст ки бидон мумкин гардад то худои таъолӣ бадв дода буд гумон май барад ки магари хайрати вай дар онаст ки ин бо вай буд . Ва нишони ин он ки худои таъолӣ ба вай дода буд ва акнӯн хайрати вай дар онаст ки бо вай набӯду нишони ин он ки аз ваии бозстд , пас ба хайрати хеш дар ҳар ду ҳол шод бошад ва имон оварад бидон ки худованд накард дар ҳақи ваии алои он ки хайрати вай буд . Ваии хайрат вай надонад худованд беҳтар донад чун бемор ки падарӣ мушфиқ дораду табиб . Агар таом ва гӯшт диҳад вай шод шавад . Гуяд агар на онстӣ ки осор тандурустӣ мебинад надодӣ . Ва агар гӯшти бозгирд шод шавад . Гуяд агар на онстӣ ки медонад ки зиёни ман дар онаст бознгрФтӣ ва то ин имон набошад таваккул дуруст набошаду ҳадис беасл буд .