Нмўдгорӣ аз шарафи гавҳари одамӣ ки онро дил гӯйанд , дар роҳ маърифат бишнохтӣ акнӯн бидон ки аз рӯй қудрати вайро низ шарафӣаст ки он ҳам аз хосият млоикаҳасту ҳайвоноти дигарро он набошад ва он онаст ки ҳамчунон ки олами аҷсом мусаххараст млоикаҳро то ба дастурии эзади таъолӣ , чун савоби бенанд ,у халқро бидон муҳтоҷи бенанд , борон оваранд ва ба вақти баҳор ва бод ангезанду ҳайвонотро дар раҳму наботро дар замин сӯрат кунанду бёроинд ва ба ҳар ҷинсӣ аз ин корҳо , гуруҳе аз млоикаҳ муваккиланд дили одамӣ низ ки аз ҷинси гавҳар млоикаҳаст , вайро низ қудратӣ додаанд то баъзе аз аҷсоми олами мусаххар вайанд .

Ва олами хос ҳар касе тан вайасту тани мусаххар диласт ки маълумаст ки дил дар ангушт несту илм иродат нест ва чун дил бифармоед ангушт биҷунбад ва чун дар дили сӯрати хашм падед ояд , арақ аз ҳафт андом кушода шавад ва ин чун боронаст ва чун сӯрати шаҳват дар дил падед ояд , бодӣ падед ояд ва ба ҷониби олат шаҳват шавад ва чун андешаи таом хӯрдан кунад , он қӯтӣ ки дар зер забонаст ба хизмат бархезаду об рехтан гирад то таомро тар кунад , чунон ки битавон хӯрд .

Ва ин пӯшида нест ки тасарруфи дил дар тан равонасту тани мусаххар диласт ,у локин бибояд донист ки раво буд ки баъзе аз дилҳо шарифтар ва қавӣтар буд ва ба ҷавоҳири млоикаҳ монандаитар буд ки аҷсоми дигар , беруни тани ваии мутӣъ вай гирданд то ҳайбати ваии Маслан бар ширӣ уфтад , шери мутӣъ ва забун гардаду ҳиммат дар бемории бандад беҳтар шавад ва ҳам бар тани дурустии афканд бемор шавад ,у андеша дар касе афканд то ба наздик вай ояд , ҳаракатӣ дар ботини он кас падедор ояду ҳиммат дар он бандад ки борон ояд , бияёд ин ҳама мумкинаст ба бурҳони ақлӣ ва маълумаст ба тҷрбт ва он ки ӯро чашм задагӣ гӯйанд ва саҳар гӯйанд , ҳам аз ин бобаст , ва аз ҷумлаи таъсии нафас одамӣаст дар аҷсоми дигар то нафасӣ ки ҳасуд хабис бошад Маслан сутурӣ некӯ бибинад , ба чашми ҳасад дар он сутур нигараду ҳалоки вай таваҳҳум кунад , он сутур дар вақт ҳалок шавад , чунон ки дар хабараст : « алъайни тдхли алрҷли алқбру алҷмли алқдр » .

Пас ин низ аз аҷоиби қудрат диласт ва ин чунин хосият чун касеро падед ояд , агар доъӣ халқ бошад муъҷиза гӯйанд ва агар доъӣ набошад каромот гӯйанд агар дар кор хайр бошад , он касро набӣ гӯйанд ё вале ва агар дар кор шар бошад он касро соҳир гӯйанду саҳару каромоту мӯъҷизот аз хавоси қудрати дил одамӣаст , агар чаҳ миёни эшон фарқҳои бисёраст , ки ин китоби баёни он эҳтимол накунад .