Ҳамоно гӯйем ба чаҳ маълум шавад ки саодати одамӣ дар маърифати худоӣ таъолӣаст ? бидон ки ин бидон маълум шавад ки бадоне ки саодат ҳар чизе дар онаст ки лиззату роҳати вай дар он буду лиззат ҳар чизе дар онаст ки муқтазии табъи вай буду муқтазии табъ ҳар чизе онаст ки вайро барои он офарӣдаанд , чунонкии лиззати шаҳват дар онаст ки ба орзӯӣ хеш расаду лиззати ғазаб дар онаст ки интиқом кашад аз душману лиззати чашм дар сӯрат ҳои некӯасту лиззати гӯш дар овозҳоу алҳон хушаст ҳамчунин лиззати дил дар онаст ки хосият вайасту вайро барои он офарӣдаанд ва он маърифати ҳақиқати корҳост ки хосияти дил одамӣаст аммо шаҳвату ғазаб ва дарёфтани маҳсусот ба панҷ ҳавос , ин худ бҳоем рост .

Ва барои инаст ки одамӣ ҳар чаҳ надонад , дар табъи ваии тақозоу таҷассуси он буд то бидонад ва ҳар чаҳро донад , бидон шод бошад ва тбҷҳ кунад , ва бидон фахр оварад , ва агар дар чизеи хасис буд , чун шатранҷи Маслан , агар касеро ки донад , гӯйанд ки таълим макун , сабр душвор тавонад кардан ва аз шодии он ки бозӣ ғариб бидонаст , хоҳад ки он фахр изҳор кунад .

Ва чун бдонстӣ ки лиззати дил дар маърифати корҳост , доне ки маърифат ҳар чанд ба чизеи бузургтар ва шарифтар буд , лиззати бештар буд ки касе ки вай аз асрори вазир хабар дорад , бидон шод буд ва агар аз асрори малик хабар дораду андешаи вай дар тадбири мамлакати бидонад , бидон шодтар буд ва он кас ки ба илми ҳандаса , шаклу миқдори осмонҳо бидонад , бидон шодтар буд аз он ки илм шатранҷ донад ва он кас ки донад ки шатранҷ чун бояд ниҳод ва биниҳод , лиззати бештар аз он ёфт ки он кас ки донад ки чун бояд бозед ва ҳамчунин ҳар чанд маълуми шарифтар илми он шарифтару лиззати ваии бештар .

Ва ҳеҷ мавҷӯди шарифтар аз он нест ки шарафи ҳамаи мавҷӯдот ба вайасту подшоҳу молики ҳама олам ӯсту ҳамаи аҷоиби олами осори сунъ вайаст , пас ҳеҷ маърифат аз ин маърифати шарифтар ва лазизтар нест ва ҳеҷ назораи хуштар аз назораи ҳазрат рубубият набошаду муқтазии табъ онаст , барои он ки муқтазии табъ ҳар чизи хосияти вай буд ки вайро барои он офарӣдаанд агар дилӣ бошад ки дар ваии тақозои ин маърифати ботил шуда бошад , ҳамчун танӣ бошад бемор ки дар ваии тақозои ғизои ботил шуда бошад ва бошад ки гул дӯсттар дорад аз нон ва агар вайро алоҷ накунанд то шаҳвати табиии бози ҷой хеш ояд ва ин шаҳвати фосид аз ваии бишавад , бадбахти ин ҷаҳон бошад ва ҳалок шавад . Ва он кас ки шаҳвати дигари чизҳо бар ваии ғолибтар аз хоҳиши маърифати ҳазрати илоҳят шудааст , бемораст агар алоҷ накунад бадбахти он ҷаҳон буд ва ҳалок шавад .

Ва ҳамаи шаҳватҳо ва лиззатҳо маҳсусот ки ба тан банӣ одам таъаллуқ дорад , лоҷарам ба марг ботил шаваду ранҷӣ ки дар он барда бошад ботил шавад ба маргу лиззати маърифат ки ба дил таъаллуқ дорад ба марги азъоФ он шавад , балки равшан тар шаваду лиззати азъоФ он шавад ки заҳмати дигар шаҳватҳо бархезад ,у шарҳи он ба тамомӣ дар асли муҳаббат , дар охири китоб пайдо карда шавад аншоءи аллоҳи таъолӣ .