Аз ин ҷумла ки рафт бдонстӣ ки шаҳвату ғазабро барои таому шаробу нигоҳи доштани тан офарӣдаанд пас ин ҳар ду ходим тананду таому шароби алаф танасту танро барои ҳмолии ҳавос офарӣдаанд , пас тани ходим ҳавосасту ҳавосро барои ҷосӯсии ақл офарӣдаанд то дом вай бошад ки ба ваии аҷоиби санъати худои таъолии бидонад , пас ҳавоси ходим ақланду ақлро барои дил офарӣдаанд то шамъу чароғ вай бошад ки ба нури ваии ҳазрати илоҳятро бинад ки биҳишт вайаст пас ақли ходим диласту дилро барои назора ӣ ҷамоли ҳазрати рубубият офарӣдаанд , пас чун бад-ӣн машғӯл бошад , бандау ходими даргоҳ илоҳят бошаду ончии ҳақ таъолӣ гуфт ки « ва мо хилқати алҷну алонси алои лиъбдўн » маънии вай инаст .
Пас дилро бёФриднд ва ин мамлакату лашкар ба вай доданд ва ин мураккаби танро ба асирӣ ба вай доданд то аз олами хок сафарӣ кунад ба аъло алӣин агар хоҳад ки ҳақи ин неъмати бгзорду шарти бандагӣ ба ҷои орад , бояд ки подшоҳи вор дар садр мамлакат биншинад ва аз ҳазрати илоҳяти қибла ва мақсад созад ва аз охирати ватану қарор гоҳ созад ва аз дунё манзил созад ва аз тан мураккаб созад ва аз дасту пойу аъзоъ , хидматкорон созад ва аз ақл вазир созад ва аз шаҳвати ҷобӣ мол созад ва аз ғазаб шаҳна созад ва аз ҳавос ҷосусон созад ва ҳар якеро ба олимии дигар муваккил кунад то ахбори он олами ҷамъ ҳаме кунанд ва аз қӯти хаёл ки дар пеш димоғаст соҳиб бурид созад то ҷосусони ҷумлаи ахбор назд ваии ҷамъ ҳаме кунанд ва аз қӯти ҳифз ки дар охир димоғаст , харита дор созад то рқъаҳи ахбор аз даст соҳиб бурид месетанд ва нигоҳ медорад ва ба вақти хеш бар вазири ақл арза мекунаду вазир бар вифқи он ахбор ки аз мамлакат ба вай мерасад , тадбири мамлакату тадбири сафар подшоҳ мекунад : чун бинад ки яке аз лашкар чун шаҳвату ғазабу ғайри эшон ёғӣ шуданд бар подшоҳу пой аз тоъати вай берун ниҳоданду роҳ ба вай бихоҳанд зад , тадбир он кунад ки ба ҷиҳоди вай машғӯл шаваду қасди куштан вай накунад ки мамлакат бе эшон рост наёяд , балки он кунад ки эшонро ба ҳад итоат оварад то дар сафарӣ ки Фропиш дорад ёвар бошанд на хасм ва рафиқ бошанд на дузду роҳзан чун чунин кунад Саид бошаду ҳақи неъмат гзордаҳ бошаду халъати ин неъмат ба вақт хеш биёбад ва агар ба хилоф ин кунад ва ба мувофиқати роҳзанону душманон ки ёғӣ гаштаанд бар хезад , кофар неъмат бошад ва шқӣ гардад ва накол уқубат он биёбад .