эй лаъли ту ширину баёни ту шикаррез

Шайдои ту олами ҳама чун хусрави парвиз

эй борбади вақти нкисои сифати имрӯз

Дар косаи барбати шукр ва шаҳд даромез

Наққошии шопӯри зи аксат ба ҳадар рафт

Ширин буд аз сӯрати парвиз ба парҳез

Чашмати зи сифати муждаи ушшоқи ҷигари хӯн

Кард ончӣ накардааст ба каси лашгари Чингиз

Рӯй туу мӯии ту буд доми дили халқ

Аз мӯӣ , дили овезӣ ва ,у з рӯй дили ангез

Аз сулҳи замини сяти ту мавъӯд шуд имрӯз

Тӯбои қдмни бодаи кавсар ба қадаҳи рез

Луқмон ба забони сиҳҳати амроз шифо дод

намекард чу гули қанди лабат бар ҳамаи таҷвиз

Шуд субҳи дувуми соқии шаб , хези худо ро

Ҳамранги шафақи бода ба ҳангоми фалақи рез

Нафаси ҳаваси ангез , адаб кун ба риёзат

Ин асби ҳрўн ром кун аз Қумчиу маҳмиз

Зад оташи табриз ба ҷонҳо шарари имрӯз

Чун соғари дилҳо ҳама аз хӯн шудаи лабрез

« ҳоҷиб » суханати сидқу каломати ҳақ ва худ ҳақ

Ҳаии ҳаии зи чунин дониш ва ин нутқи диловез