Ту ҳар чаҳ ноз кунӣ мо агар кунем ниёз

Ниёзманд ту ҳастем ноз мекун ноз

зи каъбаи роҳ ба кӯии ту ме тавон бурдан

Аз онкии қнтраҳ эй бар ҳақиқатаст муҷоз

Ҳадиси ишқ бар пери ақли барадами дӯш

Чунон бхўиш фурӯ рафт каш надидам боз

Ту , бози ҳасани пурАндӣ ва ман кабӯтари дил

Кабӯтарӣ ки равад сӯй боз ноед боз

Тугар , ба ҳасану ҷамолии зи ҷамъи хубони фард

Манам зи фазлу маъонии зъошқони мумтоз

Шаби фироқи зи зулфи ту шиква хоҳам кард

Ки рӯзи васли басӣ кӯтаҳасту қиссаи дароз

Ту эй ишқ набадараст кўзнди он тарк

Ҳазор шӯри барангезад аз Ироқу ҳиҷоз

Гузашти новаки нозаши марои зи ҷавшани ҷон

Фиғони зи дасти камони абрувони тирандоз

Набот « занад » ба Мозандарон шудааст шукр

зи шаҳди шеъри шикаррез « ҳоҷиб » Широз