Насими субҳи тўӣии Ҷабраили ном аз ман

Ба тоқи абрӯии мардони расони салом аз ман

Агар ки аз ман гумноми номи пурсади ёр

зи баъди саҷдаи шукрона бар ту , ном аз ман

Агар зи қатли ман он дӯстро ба дил ҳавас аст

Муяссараст дар ин кори иҳтимом аз ман

Аёлу мол ва касон шуд ҳарому бодаи ҳалол

Гар , аз ҳалол бипурсед ё ҳаром аз ман

Ганау сирвати кули мнъмои тамом аз ту

Малолу зиллату фақру фанои тамом аз ман

Агар ки неъмати васли ту қадар нашиносам

Кашад замона ба ҳиҷри ту интиқом аз ман

Аз он замон ки чу гул омадӣ ба дасти маро

Ҳамеша май талабади буии ту машом аз ман

Ғуломи нотиқи ҳақами қалами гувоҳ ман аст

Баради малик ба фалаки рӯзи вшби паём аз ман

Агар қиёмати мавъӯдро туоне дид

Бигӯ ба халқи қиёмат буд қиём аз ман

Манам ки муҳаррами хлўтсрои қудсаму бас

Бигӯ ба каъбаи нигаҳдори эҳтиром аз ман

Маро ки ғайри дили ошно мақомӣ нест

Замона аз чаҳ талаб мекунад мақом аз ман

Ту эй насим сабо тоз сӯии мо гузарӣ

Расон ба дӯсти салом аз ману паём аз ман

зи ғайри ман матлаби илтиёму хрқи ҷаҳон

Ту низ хрқи змни хоҳу илтиём аз ман

Манӣ намонад баҷо ҳар чаҳ ҳаст « ҳоҷиб » ӯст

Ки дӯст май талабади ман алии алдўом аз ман