Асири сунбули зулфи ту глъзороннд

Хумори наргиси масти ту ҳўшёроннд

Ту он гулӣ ки зи тоби рахт ба гулшани даҳр

Сухан бар он ҳама чун лолаи доғдороннд

Ҷафоу ҷавру татовули зи мо дареғи мадор

Ки ошиқони ту аидўсти брдбороннд

Бар ой бар лаби бом ва бибин бгўшаҳи чашм

Ки зери теғи аҷали хайли ҷони нсороннд

Бигир ҷом ки бар бод рафт кишвари ҷам

Бибин ба таҳтаи тобути тоҷдороннд

Ба асбу пели бунаи рух дило чу фарзини роҳ

Пиёдагони раҳи ишқи шҳсўороннд

Ғубори роҳи ту эксир аъзамаст аидўст

Аз он ба кӯии ту ушшоқи хоксороннд

Писанд моҳрухон чист ғайри аҷзу ниёз

Ки зуди ранҷу дили озор ва ноз доронанд

Умеди васл ту бошад хаёли хом валек

Бар остони рафеъати амидўороннд

Бро , зи машриқи тавҳиди офтоби осо

Ки ошиқонат чу заррот бе қророннд

Гулӣ чу рӯй ту аз шохи мардумии бушковат

Вале ҳазор туро дар чаман ҳазоронанд

Бибин ба ҳолати Эрону аҳл ӯ « ҳоҷиб »

Ки шаҳсаворони муҳтоҷи неи сўороннд