Гар дили ойӣнаи рӯятро муҷассам ме кунад

Ҷилва гоҳе аз сафои дил фароҳам ме кунад

Вақти он каси хуш , ки андари партави равшандилӣ

Рӯзу шаб чун меҳру маи хизмат ба олам ме кунад

Хуии бадро онкӣ руҷҳон медиҳад бар халқи нек

Ҷинати худро мубаддил бар ҷаҳаннам ме кунад

Гиряи шаби хотират хандон кунад чун рӯй субҳ

Боғро осори шабнами сабз ва хуррам ме кунад

эй ки сахт аз резиши ашки ятемони ғофилӣ

Сайлро борони пай дар пай мусаллам ме кунад

Шоҳ агар бедор бошад , гӯи раият хафа бош

Гургро хоби шубон бо гила ҳамдам ме кунад

наме тавон бо пофишорӣ аз ҳуҷуми хасми кост

Сади муҳками қудрати сайлобро кам ме кунад

Гар заъифӣ даст ёбад бар қавӣ , набӯд шигифт

Пои ҳиммат , мӯрро ғолиб ба зиғм ме кунад

Офтоби осои қавии шӯ , варна ,гар Монии заъиф

Чун ҳилоли маи фалаки пушти туро хам ме кунад

Зӯри бозуии Таҳамтан боядат дар корзор

Варна кӣ душмани фирор аз нақш рустам ме кунад

Мисраии барҷаста ( собир ) аз ( кулем ) орм ки гуфт :

« захми мо , хӯни гиря аз бедод марҳам мекунад »