Чашм тар кун ба фироқи ман мискин эй моҳ
Ки ҷаҳонро зи сиришками блғи алсили зи моҳ
Ба видоъи ман бечораи биринҷони қадамӣ
Ки фидои қидмати боди дилам бе икроҳ
Агар аз лутф наҳй гом ба кошонаи ман
Расад аз фахри маро бар з бар чархи кулоҳ
Барда аз ман ғами ҳиҷрони рахти сабри вқрор
Зада дар водии дили лашкари ишқати харгоҳ
Бехатар нест раҳи ишқ ва надонад Чехияанд
Дили девона ки раҳро нашносад аз чоҳ
Нолаи муҳлати надиҳади худ ки кунам бо ту ҳадис
Ашк нагузорад ки кунам дар ту нигоҳ
Тарҷумони ғами ҳҷрости марои чеҳраи зард
Ранги рухсор бар асрор дўрнаст гувоҳ
Дӯш вақте ки сафар кард ба мағриби хуршед
Чун азин азм сафар ҳастӣ ман шуд огоҳ
Нафасам баста шуду хӯни зи ду чашмам бикшод
Суханами вохрно буд внтқи вошўи қоаҳ
Лаби гӯянда чу ин роз ба гшм дар гуфт
Гуфтам оҳи ин чаҳ бало буд ки омад ногоҳ
Ҷони зи тани срздаҳ май ҷуст чу бероҳон дар
Дили з бар шефтаи бардошт чу бе саброни оҳ
Дил ҳаме гуфт ману суҳбати тани инат маҳол
Ҷон ҳаме гуфт ману қурбати тани лои вллаҳ
Ҷон бакӯшам ки ба умеди ту поӣии бикашад
Чораи ин дили мискини чаканами воўилоаҳ
Кӯҳ шуданда ҳиҷри туу коҳи ин дили ман
Вои онро ки ба ночор кашад кӯҳ ба коҳ
Раҳи саросари зи паии меҳри ту зон ме гарем
То бирӯяд зи нами дидаи ман меҳри гиёҳ
Охир эй сабри кҷоӣии ту ба фарёдами рас
Каз паии рӯзи чунин доштамати чандини гоҳ
эй дил эй дил на ту онӣ ки ба шабҳои висол
Бӯдае ҳамдами он нӯши лаби ҷаъди сиёҳ
Ин замони рӯз фироқаст зи ман рӯй мтоб
Ки ба бад аҳдӣ уфтад науммат дар афвоҳ
Пушти ман ҳиҷр чу бишикаст ту аҳдам машкан
Нақзи аҳд аз ҳама рӯй айн гуноҳаст гуноҳ
Бо маломатгари ман гӯ ба чаҳ дил сабр кунам
Бо чунин кори парокандаи воин ҳоли табоҳ
Дили ҳазимат шудаи ҷон бар сари пои устода
Ёр дар парда ва ман парда дарон барсари роҳ
Макун эй дӯст ба фарёди дилами раси нафасӣ
Ранҷаи шӯ аз паии ин воқеаи аллоҳи аллоҳ
Бар рухамгар зира қаҳр бабандӣ дар васл
Май барам эй гули хандон ба худои ту паноҳ
Қӯти ин ҷон ба яке бӯс бубахш эй ҷонбхш
Узри ин дил ба дамӣ гарм бихоҳ эй дилхоҳ
Варна ман рафтам азин роҳи ту донеу худоӣ
Шарҳи ин ҳол дарозаст ва сухан шуд кӯтоҳ