эй зулфи ту ошиёнаи дил

Рӯй ту нигорхонаи дил

Мурғии сети ғамат ки нест қӯташ

Ҷузи оби сиришку донаи дил

Тирӣ ки зшст ишқат ояд

Дар нагзарад аз нишонаи дил

Аз оташи синаи сар бар оварад

Аз роҳи даҳони забонаи дил

Хӯнӣ ки здидаҳ ме таровад

Бар май ҷаҳд аз миёнаи дил

Аҳвол дилам мапурс ва май байн

Хӯн бар дар остонаи дил

Аз ҳасрати гӯшаи лбонт

Ин меҳнат бе каронаи дил

Икраҳи лаби лаълро биҷунбон

То бархезад баҳонаи дил

Худ бо миннати ин дугонагӣ чист

эй меҳри рахти ягонаи дил