Ба хдоӣӣ ки ошноӣӣ дод

Ваҳй ӯ бо дили паёмбарон

Ба расӯлӣ ки рўшноӣӣ дод

Нури ақлаш ба чашми роҳбарон

Каз дили поку синаи софӣ

Бозгаштам ба роҳи рҳспрон

Андарин парда гарчи маҳҷӯб аст

Сӯрати ман зи чашм бе басарон

Назари рости байн накӯ бинад

Кандарин раҳи ним зи кжнзрон

Хурдае сӯфӣона хоҳам гуфт

Гар нагиранд хурдаи мухтасарон

Гар ту шоҳӣ ва ман турои маҳкӯм

Чист бар ман таҳаккуми дгарон

Ба сари ту ки нури чашм ман аст

Хоки поят ки боди тоҷи сарон

Ман дар ин пояам ки шояд буд

Кам млоик шаванд саҷдаи гарон

Малики нафаси ман равои дорӣ

Ки баради саҷдаи сегону харон