Ҳикоят кард марои дӯстӣ ки дар сафари ёри мувофиқ буд ва дар ҳзри ҷори млосқ ки : вақте аз авқоти бҳкми зиқи ҳолу ихтилоли мол аз Масқати илҳому мунаббати алоқломи қасд интиқол кардаму рои иртиҳол .

Пас дил аз иқомати бардоштаму намоз бо иқомати бгзоштм , гоҳ чун сусмор дар раммол вагоҳ чун паланг дар ҷибол , гоҳе чун моҳӣ дар обу гоҳ чун уқоб дар ҳзоби мирФтм аз бидоء ба бидоء то брсидми бсўру сидо , хоки он турбатро бо оби ғурбат созгор дидаму нафасро дар он хиттаи ҷои орому қарор .

Рўзкӣ чанд дар он ҳдоиқ будам ва аз бўоиқ сафар биёсудам , аз ҳар гӯшае тӯшае май ҷустам , дилро маконе талаб мекардаму манзилро амоне

Тоикрўзи бомдоди пагоҳии расидами бҷоигоҳӣ , ҷамъӣ дидам нишастау қавмии истода , минбарии оростау ниҳода , перии мтлбси мттлс бо рӯй зарду дамии сарду синае пурдард , аз ваъзи шамъии афрӯхтау халқиро парвонаи вори сӯхта .

Ҷамъӣ аз въду ид ӯ мутаҳайир ва аз заҷру таҳдид ӯ мутағаййир , ҳар як бар гуноҳӣ оҳӣ мекард ва бар табзирӣ тшўирӣ мехӯрд , об аз дидаҳо май давид ва бар сина ҳо мечакид .

Гӯшҳо пари самоъу хурӯшу синаҳо пари шуъоъу ҷӯш , чашм бикшодам ва гӯш биниҳодаму истимоъро қасд иҷтимо кардам , пери воъизи бзбон фасеҳ мегуфт : эй мусулмонон ҳар киро дар сари сўдоӣисти бидонад ки имрӯзро Фрдоӣӣаст .

Бдонхдоӣ ки ин афлокро бар пои бдошт ва ин амлокро бар ҷой ки ҳар ҳасанаро мукофотӣ ва ҳар сиӣаҳро муҷозотӣ ҳар ҳалолро ҳисобӣ ва ҳар ҳаромро азобӣ ва ҳар якро марҷаъӣу мобӣ .

Марги ҷавонон дар ҷавонятон панд дод сӯдманд набӯду муваккили перятони банд бар ниҳод газанд накард , мапиндоред ки айшу тиш бохр нахоҳад раседу либоси умр бФрҷом нахоҳад дарид куллану ҳошоу лои икўни алои мошоءи мунодии шаръ дар хурӯшасту воъизи шеб бар биногваш .

Чандини бширу нзир бар дар ту омаданд ту бидон панд напазируфтӣу чандини ҳукми муҳкаму қазои мубрами басар ту расед эътибор нагирифтӣ , дар шореъи шариъат бозӣҳо кардӣ ва бо мунодӣони ҳақи таннозӣ ҳо намӯдӣ

эй бдхўли обии мавҷӯд шуда вае бхрўҷи бодӣ маъдӯм гашта , ин чаҳ бод раёсатасту оташи сиёсат , ки на бар ғрФоти сақфи гетии таҳтаи вақфи тест ва на бар шарафоти айвони олами арқоми номи ту , бош то аҷали маъҳуди домани амл номаҳдӯд бигираду чароғи ҳаёти бўзши боди мамоти бимирад .

Ин бисоти ммдўд фарсӯда гардад воин анфоси маъдӯд паймӯда ояд , ин таркиби мушаррафи втртиби музахраф рӯй бтхриб нааду интисоби қомат аз интисоби истиқомати бигардад , итноби урӯқу аъсоб аз дурустии рой сустӣ кунаду манзари қомат рӯй бншиб ва пастӣ оварад .

Фарроши аҷали фарроши амлро дар навардаду соқии ҳодми лаззоти хошоку қзот дар ақдоҳ аФроҳ андозад , онгоҳи бадоне ки ин гуфтаҳоро маломатӣаст ва ин кардаҳоро ғароматӣу мукофоту муҷозотро рӯзи қиёматӣ .

Лиҷзии аллазӣнаи асоўои бмои ъмлўоу иҷзии аллазӣнаи аҳснўи болҳснӣ

Пас гуфт эй тайифаи ғрбоу зумраи удабо , маротиби сабабӣ мақдамаст бар қаробати нисбӣу лаҳмаи адабӣ зиёдатаст аз лаҳмӣу асабӣ ки аз қаробати сабабии насим нисбат ояд ва аз қаробати нисбии хусумат ва насб зояд ва ман бркоргоаҳи крбти бошумо ҳамтору пудаму баборгоҳи ғурбати ҳамзод ва буд , алои онкии ҳоле чун ҳуруфи ҷамъ икрқкъаҳему сокини як буқъа

Пас дигари бори басари ваъз боз шуд ва аз анҷоми сухан боғоз шуд ва гуфт эй гуруснагони бодарюза вае тиҳии шакмон берӯза , хуш бошед ки аҷўъи явмину ашбъи иўмои сифати анбиё ва наът авлиёст ки роҳати днёмнтҳои ҳиммати кўронсту алафи мдхри олами мбтғои табиати сутурон

Фиръавни лӣими рӯзии ҳазор барра бар хон мениҳод ва Мӯсо кулем дар зери гилӣм аз гуруснагии Нидои ании лмои анзлти илои ман хайри фақир дар медод ки на аз он иззати ҳзтӣ тақозо мекард ва на аз он қиллати злтӣ .

Фармон омад ки эй Мӯсо хуш бош ки шарбати муколамаро синаи софӣ шояду таоми мؤонстро меъдаи холӣ бояд ки алоклаҳи маъаи алокаҳи музиратону албтнаҳи маъаи алФтнаҳи зртони ту аз он ъзизтрӣ ки турои бенону обу хуру хоби бозгзорими кас буд ки бФромўшии даҳ ман таом бихӯрад , рӯзаро бипазирем ва дар мўоъиди муколама агар ту хилолӣ дар ндон кунӣ бар ту бигирем .

эй срҳнконӣ ки либоси тариқат қабоӣ шумост вае касоне ки ксои ҳақиқати втоءу радои шумо аз наву куҳна басӯрат бараҳна ва аз қсби ммзҷи бмънии мтўҷу мдўҷи тоҷу дўоҷи сабаби ривоҷи мؤнсон ва мхнсонаст на пӯшиши мардони майдон .

Ҳар ки на бҷомаҳи илм пӯшидааст беҷомааст ва ҳар ки на бъмомаҳи илм оростааст беъамома ки ҳар киро дар сафи бандагии васфати хоҷагии ду пероҳан доданд .

Ҳаловати имон дар баҳои яке ниҳоданд ки таровати ҷомаи дугонӣ бо ҳаловати мусулмонӣ ҷамъ нашавад , пас чун зайли сухан дароз шуд , Аннани сухан боз кашид ва гуфт бидонед ки ман азми билод банӣ шеба дораму қасди зиёрати хоки тайиба .

Ҳар кро бар дсторчаҳи мурувват ақдӣаст ва дар кӣсаи футуввати нақдӣ , абри вори род бояд буду озодаи вори озод , ки ҳар оина биёбад мукофоти ин сахоу муҷозоти ин атои явми алҳшру алҷзоءи валлоҳи изоъФи лмни ишоء ҳар ки буд чун мор аз пӯст аз ҷома берун омад ва аз кафшу ъамома озод шуду шайх чун сайри садама ъамома шуд ва чун пиёзи даҳ ҷома .

Чун гули мақсӯд аз чаман умед барасту бёФти ончӣ аз қавм меҷуст , ҷумлаи асқоли аҳмол дар оғӯш карду соҳиби алқмисини лоиҷди ҳлоўаҳи алоямонро фаромӯш кард

Чун аз пояи минбар бзир омад , чун моҳӣ ғӯта хӯрд ва чун наҳангу тимсоҳ ибра кард баъд аз он хаёл ӯ надидаму мақол ӯ нишнидам .