Ҳикоят кард марои дӯстӣ ки дар хатарҳои шоқи боман шафиқ буд ва дар сафарҳои Ироқи боман рафиқ , бҳкми омезиши турбату овезаши ғурбат бо ман қаробатӣ дошт , сабабӣ на нисбӣ ва нисбатӣ дошт фазлии водбӣ на арақӣу асабӣ .

Гуфт вақте аз авқот ки давраи айёми сабо чун насими сабои хуши нафас буду аҳди ҷавонӣ чун қадаҳи зиндагонӣ бехас , ман аз роҳи меҳр бо ёрии пайвандии доштам ва аз силсилаи ишқ бар дили бандӣ .

Бҳкми онкии саёҳати ин бидоء надониста будаму сбоҳти ин дарё наёмухта , гоҳ дар ҳдоиқи васл нўоӣӣ мезадаму гоҳ дар мзоиқи ҳиҷри дасту поӣӣ , ки тан дар кӯшиши кор бо кашиши ёри хўнкрдаҳу ҳмолии мсқлаҳ ишқ наметавонисту кёлии хирман сабр намедонист ногоҳ ишқи домангир ва гиребонгир шуд .

Дили асири гашту нуқтаи ҷони ҳадафи тир тақдир шуд , дили шаҳна талаб мекард дасти овезроу ҷони рахна май ҷусти пои гурезро , табъ ҳануз дар доми хом буд , ҷуз бо висол ишқ намедонист бохту дида ҳануз дар кори навомӯз буд , ҷуз бо хаёл наметавонист сохт , гетии бхосити акси ишқ икрнгӣ дошту арсаи майдони олами танагӣ .

Дили мураббаъ вааш дар оғӯши бало хуш бинишасту дасти қазои пои хирадмандии бслслаҳ хурсандӣ бибаст , ғурем бимҳобои даст аз домани мудорои бгрибони тақозои барад .

Бо худ гуфтам ки ин худ на қзоӣист ки бо вай битавон овехт ва ин на блоӣист ки аз вай битавон гурехт , шарбатӣаст чашеданӣ ва зарбатӣ аст кашӣданӣ , мнзлисти супурданӣ ва роҳӣаст басари бурданӣ .

Чун соӣси ишқ волӣ шуду султони меҳри муставле ва дар ҳафт вилояти нақши сиккау хутбаи баном ӯ шуду малику давлати бком ӯ всоҳби садри муҳаббат дар ҳуҷраи дил рахт бикшод волии ишқ дар боргоҳи ҷон тахт биниҳод ва ҳар як аз ихвони сафоу асҳоби вафои брҳкми он мизоҷ навъе алоҷ мефармуд ва ҳеҷ сӯдманд набӯд :

То баъд аз таҳаммули шдоид ва тҷръ ?мукуаед хабар ёфтам ки дар бемористон Исфаҳон мардӣаст ки дар тиби рӯҳонӣ , қадамии мубораку дамӣ мутабаррик дорад .

Дилҳои шикастаро фароҳам мекунаду синаҳои хастаро марҳам май наад , дар шому димишқи тъўизи ишқ аз вай ситонанд ва аз машриқ то мағриби шарбати ин зарбат аз вай май ҷӯянд , гуфтам дар аинўоқъаҳ ки марост қадам дар ҷустуҷӯӣ бояду взбон дар гуфтугӯӣу ончӣ мтнбӣ гуфтааст :

На шикоят фасласт , на ҳикояти васлу ончӣ ман мегӯям инаст байт :

Чун ин азм ҷузам кардам бо рафиқӣ чанд босФҳон рафтаму буқати вусӯлу нузули офтоб дар шитоби длўк буду шаб дар сёби сўк бо рафиқон бетӯша , бгўшаҳ эй бози шудему ёқӯби вор дар байти алоҳзон ба ниёзи шудем

То рӯз дар он шаби ялдои иди фардоро дег савдо мепухтему сурайёро рақибии миомўхтиму ҷавзоро табибӣ , то баъд аз тФсии посҳои қаҳру тҷръи косҳои заҳр , ройоти хуршеди росиху аҳкоми шаби боёти рӯзи носихи гашт , офтоби мунир аз фалак асир битофту сиёҳи бофи шаби ҳалаи субҳи ббоФт .

Чун саломи намоз бомдод бидодам рӯй ббиморстони ниҳодам , табъи мштғли қадамро ёрӣ мекарду ишқи муштаали машъалаи дорӣ , чун бҳдиқаҳи кору нуқтаи паргори расидам ҷамъӣ дидам дар зии тасаввуфи бқдми таваққуфу тайифа Эй дидам блбоси ахёр дар банди интизор .

Чун қомати хуршеди баланди баромади шайх аз ҳуҷраи бдромди ъсоӣӣ дар мушту дўоҷӣ бар пушт , гўжтр аз ҳилолу сиёҳтар аз балол дар ниҳояти заъифӣу ғояти наҳифии боўозии нарму нафасии гарм бар қавми бслом мубодират карду бтҳити аҳли ислом мсорът намӯд .

Пас чун лаҳза Эй биёсуд гуфт крост дар ишқи суолӣ ва дарин боби ашколӣ , бгўӣиду дармони худ бҷўӣид , ки калиди воқеъоту хайёти мураққаъот ӯ манам , мубҳам ӯ бар забон макшуфасту мушкил ӯ ббёни ман мавқуф .

Пас рӯй бмн кард ва гуфт эй ҷавони пештари ой ки ту бадал аз ин қавми мафтӯну маҷнӯнтарӣ ва аз ин ҷамъи маълули вмқбўлтар , марҳабои бку бомсолки Фохбри нои ани ҳолк агар соҳиби офати қолабии Фмои нҳни бки Фоҷъўн ва агар маълули баъиллатии қалбии Фонои аллоҳу анои илайҳи роҷъўн .

Гуфтам дарин маънии суқроти муайяну мғиси тўӣӣу Буқроти таскини ин ҳадиси ту , гуфт шаҷарот аз самарот шиносанду ошиқро бъброт донанд , ихтилофи аҳволи худ боз намойу парда аз рӯй роз худ бигушоӣ то асли басту қабз аз қорўраҳу набз маълум шавад , гуфтам дидаи ист бехобӣу дилии партоб , лавнӣаст мутағаййиру табъии мутаҳайиру қалбии мутаққаллибу шавқии мтғлб .

Гуфтам эй субҳи содиқи чунин шабҳо вае табиби ҳозиқи чунин табҳо , хоҳи бтиғи қтиът пай куну хоҳи бдоғи сниът кӣ икроаҳи ин тӯмори тиморро бадасти кифоят тай кун .

Гуфт зиъти аллбни фии алсиФу таркати алъсои болхиФи пои афзорӣ ки бичин гузоштае бФлстини миҷўӣӣу ъсоӣӣ ки бсмрқнди ниҳодае бхҷнд мехоҳӣ ?

Бдонкаҳи ишқи сӯрат ҷабраст ки бисбр басар нашаваду ишқи ҷабрӣ бо сармояи бисбрӣ рост наёяд , пас кأси дигргўн дар доду асоси дигари гавани ниҳод ва гуфт бибояд донистан ки ишқро ду мақомаст вмҳбтро ду гом , суфиёнро мақом муҷоҳидатасту софёнро мақоми мшоҳдт .

Ошиқи сӯфии соҳиб ранҷасту муҳаббати софии соҳиби ганҷ , сӯфии доим дар зер борасту марди софӣ дар бар ёр , сӯфӣ дар ранҷ ҷигар мехӯрду софӣ аз ганҷ бар мехӯрд бҳкми онкӣ дар ишқ дўӣӣ набинад ва манӣ ва тўӣӣ надонад

Ишқ бо нафас ҳамсон нашаваду нафас бо ишқ яксон нагардад , ки ишқ бо дили пероҳан ва пӯст гардад мард бо худ душману дӯст , нафаси ошиқу ъоء маъшӯқ гардаду пӯсти муҳибу тоءи маҳбӯб , марди гарми нафаси рокор бо нафас уфтаду нафаси маҳал муҷоҳидатаст чунонкӣ гуфтаанд :

Ва дайгарии ҳам дарин маънӣ гуфтааст :

Ва дайгарии ҳам дарин маънӣ гуфтааст ,

Ва бози дайгарии ҳам дарин маънӣ гуфтааст .

Акнӯн кнўзу румузи таъаллуқи бмқомоти аҳли тасаввуфу худовандони ранг ва такаллуф дорад , бози софёни муҷарраду покони муфрад аз ин ҳама рангҳо озоданд вабои ин ҳамаи ғамҳо дилшод , эшон сӯрату қолаби нгўинди вози маъшӯқи руху зулф ва лаб наҷӯянд .

Ҳазрати рӯҳи эшонро дар доролмлк футуҳасту даври шароби эшон дарин сабӯҳ ки эшонро дарин ишқи сару ҳамён дар миёнасту арӯси муҳаббат дар ҳуҷрау ҳаҷари эшон , чун дар миён ҷдоӣӣ набӯд ошиқро чандини ъноء ва шидоӣӣ набӯд ки онҷо ки эътилофи арвоҳ асласт олами олам васл аст

Сӯрати маъшӯқ дар ЊАЉАРУЛАСВАДи синаи шан манқӯшасту сӯрати муҳаббат дар қолаби эшон мнқўри внқши муҳаббат бар варақи алобизи дидаи эшон мстўр .

Ва дайгарии ҳам дарин маънӣ гуфтааст :

Пас гуфт эй ҷавони ғариби дарин қафаси аҷиб чун афтодӣ ? кадоми чинаи туро сайд карду кадоми туъмаи турои қайд ? бдонкаҳи ишқи се қадамаст : аввали қадам кашишаст , дувуми қадами кӯшиш , сеюм кашиш .

Аз ин се қадам ду ихтиёрӣаст ва яке изтирорӣ , дар қадами кашиши ҳам сифати мор бояд буд ки бе пои бпўид ва бедаст биҷӯед ва дар қадами кӯшиши ҳам наъти мӯр бояд буд ки чун доъияи ишқ ӯро дар кор кашад , ба тани боркашаду қадами кашиш на қадам ихтиёрӣаст балки изтирорӣаст ки султони ишқ муттаҳам несту хӯни ошиқони муҳтарам на .

эй ҷавон надонистае ки ҳуҷраи ишқ бом надораду субҳи муҳаббати шом на , ишқ қафасӣаст оҳанӣну танг , на рӯй шикастан ва на рӯй диранг , бо ӣнҳамаи набзу пишории пеши ор то бингарам ки корди бостхўони расидаи вълти ишқ бҷон кашидааст ё на ?

Даст буи додам , гуфт надонистае ки набзи ошиқон аз даст нагиранд аз дил гиранд , оби пеш доштам гуфт нашунидае ки оби муҳибон аз дида мушоҳида кунанд , мҷсаҳи буқаламуни ишқи дигргўнст ,у аморати иллати ишқ аз оби дидау оташ синааст на аз ранги обгина .

Чун танураи мақомаи шайхи бтФт ва ин сухан то бад-ӣн ҷой бирафт , забон аз суоли ишқ хомӯш кардаму афсонаи ишқи фаромӯш , донистам ки остонаи ишқ рафеъасту ҳазрати муҳаббати мниъ .

Дасти дркшидму домани дрчидм чун ин калимоти томоту алфози томот истимоъ кардам , перро видоъ кардам , баъд аз он надонам то чанги нўоӣбш кӣ озурду наҳанги масоибаш чигуна хӯрд .