Ҳикоят кард марои дӯстӣ ки дар ҳзри ҷлису ҳамдам буд ва дар сафари аниси ҳаму ғам , ки : вақте аз авқот , ба ҳукми
Муҳаррикоти нўоӣбу мъқботи масоиб дар ърсоти биқоъ , азм антҷоъ кардам ва аз аўлўололбоби
Ахбору осори ағтроб истимоъ кардам . Айши аҳди ҷавонӣ тароватӣ дошту тиши маҳди кӯдакии
Ҳаловатӣ ; изори ҷавонӣ аз бими перӣ дар пардаи қӣрӣ буду ориз аз аворизи инқилоб дар ҳиҷоби
Машки ноб ; дар чунин ҳолатӣ ба всилти чунин олатӣ ногоҳ ифтироқии биФтод ва аз азми ҷузами
Чунин иттифоқии бзод .

Ксои сафар бар втои ҳзр эсор кардаму шохи васлиро бар кохи аслӣ ихтиёр кардам ва бе истеъдоди зоду роҳила ва бе истимдоди рФқаҳу қофила ба қадамӣ ки ишқи соӣқ ӯ буду андешае ки ҳаракати лоӣқ ӯ буд , дар нишебу фарози Ироқу ҳиҷоз ба сари барадаму манозили шоқро ба пои иштиёқи бспрдм .

Гоҳ чун Сикандар дар саёҳати хоки зулмоту гоҳ чун Хизр дар сбоҳти он ҳаёт , вақте ба бтҳоءи Ясриб ва гоҳе ба бидоءи мағриб .

То магари ҳалқи сайдӣ дар ҳбоӣл шаст ояду гӯшаи домани карӣмӣ бадаст ояд ҳусӯли ин манят чун хати муаммои мушкил буд ва ин бағят чун исм бе мсмои биҳосл , чун кимиё имкон надошт ва чун анқо макон надошт .

То баъд аз онкии шарбатҳои шдоӣд чашидам ва зрбтҳоӣ ?мукуаед кашидам , хоӣбу хоӣФи бшҳри тоӣФи расидам , ҳам аз гирди роҳи қасд ҷомеъ кардам ва рӯй бидон маҷомеъ оварадам , ки аз одоби ғурбат яке онаст ки дар ҳар турбат ки қадам наҳй бдоит аз масоҷиду маъобид бояд кард , то ббркоти он тақарруб дар ҳаракоти тғрби бпоид .

Чун аз доираи басити бнқтаҳи всит ва аз каронаи бамӣонаи омадам , дар мқсўраҳи маъмура заҳматӣ дидам пурсидам ки : ин иҷтимо аз баҳр чист ва ин истимоъ бсхн кист ?

Гуфтанд : ғарибӣаст мҷтоз аз билоди ҳиҷоз ки чун одами олам асмоءаст ва чун олами ҳомил ашёъаст , бзбонии фасеҳ ва беонемалеҳ сухан мегуяду халқро аз роҳи ваъз « кун ва макун » май Гевади гоҳи бзбони аҳли ҳала сноӣӣ гуяду гоҳи блғти аҳли калла нўоӣӣ занад , нодарраи даҳру ӯъҷуба шаҳраст .

Ин иҷтимо бсбб вайаст ва ин истимоъи бФзлу адаби вай , қадам ба таъҷили бардоштаму сафӣ чанд бгзоштм ҷамъӣ дидам сӯхта ва оташӣ барафрӯхта , чашмҳо гирён ва дилҳо бирён , файзи ваъзи бад-ӣни ҷои расидау мади сухани бад-ӣн ҳад кашида ки :

эй Зуҳраи адбоء вае фирқаи ғрбоء эй толибони ғурбат вае сокинони хоки ин турбат , шуморо мқолтӣ гӯям ки шнўднисту ҳолатии намоям ки бўднист ва далел бошам броҳӣ ки пимўднист . Фостмъўо ё рФқаҳи алмуслимӣни фонии лаками носеҳи амин , пас рӯй бҳҷозён ва тозён кард ва гуфт :

« ё Фтёни алъараб ва ё хулласони алодбу абноءи алсиФу алқлму ихвони алҷўду алкрму аҳли алъамалу алълму асли алодбу алҳлм , Фўолзии ҳлокми болълми алроҷҳу қўокми болҳлми алноҷҳ , ани алдҳри қади Фсду ани алсўқи қади касаду алкроми қади хулати ъросҳоу замати болбини қлосҳоу анқтъти ҷўоӣзҳоу астъҷлти ҷноӣзҳо , дёрҳми холӣау ъзомҳми болиаҳу рсўмҳми қади иффату ҷсўмҳми қдонтФт , Фмо бқӣ манеҳам мтъму лои тоън ,у лосоўу лои зоъну лои мҷибу лои доъу лои мўФу лои мроъ . »

« Флои раиятам ё мъшри алкрому лои миннатаму лақади кноу аллоҳи кома кантам нааъам албол , соҳби алозёл , лнои фии алнодии сғоءу фии алўодии рғоءи фии алмҳолки ақтҳому фии алмъорки иқдому фии алмкорми ҷеффони доӣраҳу ани алмҳорми аҷФони ғоӣраҳ ҳатто стои алдҳру ғлбу салби мнои мо салбу анъкси улҳолу анқлб , Форҳмўои соӣмои байни аидикми қоӣмои мноҷё , лмноиҳкми роҷё ,

Вроӣии أкбоди ҷоӣъаҳу халафии бенот зоӣъаҳи фараҳами аллоҳи إмрأи басти кафи алнўолу зини сафи алрҷолу ҳали ании ақди ҳозои алъқол ҳатто أҳилаҳи болмкоФоти алии миллии ғанӣу алдлаҳ , фии алмҷозоти алии ғсни трӣ , Флои тқтъўи ани аътёзи алоҳсони أмло , Фإни аллоҳи лои изиъи аҷри ман أҳсн амалан »

Пас рӯй аз тавоифи аҳли тоӣФи бгрдонид ва гуфт : эй аҳли билоди аҷам вае қодҳони зиноади караму арбоби футуввату муруввату мстзҳрони Абуту бнўт , бидон хдоӣӣ ки офтоби мунаввари бад-ӣни сақфи мудаввари бгрдонид ва аз бисоти ағбри наботи ахзари брўёнид ки дунёи сарой гузаштанӣасту ҳтом ӯ сармояи гузоштанӣ , ҷустуҷӯӣ ӯ ба гуфтугӯӣ ӯ кро накунаду рангу буи ӯ ба таку пўӣ на арзад .

Ҳалол ӯро боди шумор дар пайаст , ҳаром ӯро нори шарор дар рагу пай , кأс ӯ беваҳшат хас набошаду коса ӯ бе заҳмати магас , крости нафасии ъсомӣу ҳимматии изомӣ ва наҳимматӣ ҳотамӣу нихватии фотимии кафии файёзу Карамии ФзФоз ки муруввати бтўзду шамъи футуввати биФрўзду абнои аҳду атфоли маҳдро чун саҳоби рабиъии карами табиии биомузаду пеш аз онкии халқ заҳмат кунад бад-ӣни ғариб раҳмат кунад .

Пас бо ин ду ҳаҷи тадбир умра кард ва рӯй ба ҳар ду зумра кард вагуфт : эй асҳоби саноату арбоби бизоъату рФқаҳи балоғату броъту тайифаи суннату ҷамоат , сипоси худоиро ки агар ба сӯрати ихтилоф ашбоҳаст ба маънии эътилоф арвоҳаст ва агар ба зоҳири табюн билодаст , ба ботини иттиҳод эътиқодаст .

Ман ҷамъ кунам миёни шумо ҷамъ кардани зурӯфи мртъомроу баҳам овардани ҳуруфи мркломро , ва бе сифорати коғазу калаки ҳамаро дркшм дар як силку бики қитъа аз назм , коллҳми маъаи алъзм , дар ҳаматон пайвандам ва бар ҳаматон бандам , чунончии балхӣ бо крхӣу мрўзӣ бо ғзӣу розӣ бо ҳиҷозии дарин мизон ҳамсанг оянду бад-ӣни меъёри ҳамранг .

Пас тартиби назми бгзошту дасти бдъои бардошт , ва чун бод бишитофт , бисёре бар асари ваии бдўидм , дар гирд ӯ нарасидам , бақиятаи умр дар ҷустуҷӯӣ ӯ будаму бъоқбт аз вай асарӣ надидам ва хабарӣ нишнидам , маълум ман нашуд ки пойафзор ғурбати куҷои кушоду бори крбти куҷои ниҳод ?