Ҳикоят кард марои дӯстӣ ки дар гуфтори амин буд ва дар асрори змин , пешрави арбоби вафо буду сари дафтари асҳоби сафо , ки : вақте аз авқот ки кисвати сбии бртии хеш буду шайтони шабоб дар ғии хеш , ҳалаи кӯдакӣ аз нақши хлоът тароз дошту ғсни ҷавонӣ аз насимамоне эҳтизозӣ , умрро нзртӣу тароватӣ буду айшро хзртӣу ҳаловатӣ , дарҳари сабоҳии сабӯҳӣ ва дар ҳар рўоҳии футуҳӣ .

Ман дар ғлўои ин ғурур ва дар ?хелои ин сарвар бо зумрае аз зарифону фирқае аз ҳарифон чун бод аз сафи бсФ ва чун бода аз кафи бкФи мигштиму бисотро бқдми инбисоти минўштим .

Бо дӯстон дар бӯстон аз сари тишӣ айшӣ мекардем , ҳар рӯзи мзиФии тоза рӯй медидам ва ҳар шаби ҳарифии хўшхўии мигзидм .

Аз ғарраи ғрои сабоҳи тотраҳи мтрои рўоҳ ва аз ҳади знобаҳи рӯзи пари нур то ҳади зўобаҳи шаби диҷўр , гоҳи машғӯли млоҳӣу гоҳи муртакиб муноҳӣ будамӣ .

То рӯзии яке аз ҷамоҳири даҳру машоҳӣри шаҳр ки футувват номӣ дошт ва дар муруввати комӣ , хост ки ихвони сафоро бар гӯшаи вафо ҷамъ кунаду абкори афкор ҳар якро бозҷӯед ва бихӯру бухор ҳар якро ббўиду канаи ҳол ҳар як бидонаду дарҷи ҳунар ҳар як бихонад .

Бо он қавми ҳам коса ва кأс гардад ва бо он тайифаи ҳам алфоз ва анфос шавад , яке аз он тайифа ки ошноӣӣ дошту бомар ва наҳй ФрмонФрўоӣӣ , меқотӣ марқӯм ва меодӣ маълум биниҳод .

Аз шабҳо шаби ялдои муайян буд ва аз хӯрданӣҳо хӯриши скбои мубин , бар скбои мзъФри муаттар қарор доданду лўзинаҳи мдҳни мкФн ихтиёр карданд .

Чун асҳоби он ишорати ин бишорат бидиданд ва ин иборат бишуниданд , оҳори меъдаи боҳтмоء икҳФтаҳ перостанду эҳрози ин Фоӣдаҳро биёростанду ҳузури ин моидаро бпои хостнд , сӯфии вори лаббайки иҷобатро ҷумлагии лаб ва дандон шуданду хоразмии вори луқмаи даъватро ҳамагии меъдау даҳони гаштанд .

Чун авқоти маҳсӯби боҷл мазруб раседу айёми маъдӯди бшб мавъӯд кашид ки он аснофи азёФу кироми ашрофи ман алФлқи илои алғсқи брики сифату нсқ бар зўоиаҳи мзиФи рафтанд , бомеъдаҳои мдбўғи воноҳои мФрўғ .

Риёзат мҷоът кашида врнҷи аҳтмои пнҷри вазаи дида , ҳар як чун наомма оташ хор гашта ва чун эй устихони хоӣ шуда .

Пеш аз талаби он ғанимату иттифоқи ин азимати перии адиби ғариби бомо ҳамроз буд ва дар мубоҳисау мноФсаҳи ҳам овоз хостем то аз Фоӣдаҳи он моида маҳрӯм намонад ва бе мо он шаби мағмум ва мҳмўм нагардад , сӯрати он иҷтимо аз ваии ннҳФтиму қиссаи он лӯту самоъ бо вай бигуфтем .

Перро дар маснади истимоъи бншондиму наси луад ъят илои кроъи лоҷбтаҳ бар вай хондем , пери бзбонии қотеъ ва беонесотиъ гуфт :

Аиҳо алсодаҳи молӣ ба аҳду лои одаи асбоби лаззотатони муҳайёи боду кӣўсро ҳоттони мҳно , ки таназзули бтриқи ттФли одат карямон несту астҷлоби Фўоӣди боҷтмоъи мўоӣди ҷузи сирати лӣимон на , алкрими истзии ءи бзитаҳу илтқти касраи байтаи шеър :

Аз ҷигари худ кабоб кардани беҳтар ки аз кأси мардумони шароб хӯрдан , дар ин қолаби мҷўФ чаҳ хамр ва чаҳ ҷмр ва дарин тани мғлФ чаҳ хор ва чаҳ тмр , на ҳар ки нон диҳад ҳотам тайаст ва на ҳар ки хон наад соҳиби рай , бсъодт бирӯяд ки ман сари ттФлу дил тсФл надорам .

Гуфтам аллоҳи аллоҳи дарин зиёфати фаръи моӣими восили ту дарин ҳиҷоءи ниёами моӣиму нсли ту , пари хори боди бисотӣ ки бе ту сипарему бдгўори боди таомӣ ки бе ту хӯрем .

Пер гуфт ончӣ ман мегӯям тааллуми арбоб ҳақиқатасту ончии шумо май ҷўӣиди таҳаккуми асҳоби тариқат , чун сухан аз рӯй таҳаккум равад на аз рӯй тааллуми шуморо бар ҷони ман фармон буд вмрои ҷон дар миён .

Бидонед ки шариъати зиёфати бикрами табиат азоФт дорад ва ин суннатӣаст мслўки миёни раоёу мулӯк ,у кони расӯли аллоҳи слии аллоҳи алайҳу ?алау силами иҷиби дъўаҳи алммлўк .

Чун бар он моидаи мавъӯди колҳлқ алмсрўд бинишастем ва ақдҳои эҳтиром аз гардани эҳтишом бо набисот ва абтсом бигусастем , қўбти онкии офтоби мунаввар аз чархи мудаввар аз гиребони машриқи бдомн мағриб раседу кҳоли шаби серумаи злом дар чашм рӯз кашиду машки тотор дар изор наҳор дамид , ҳолати рӯзи мутағаййири гашту радои субҳи мтқир .

МзиФи зариф бо ҷбаҳи латифу дастор назиф биёмад ва густурдании бгстрд ва хӯрданӣ биоварад , хуоне биниҳод аз рӯй арӯсони оростаи нар ва аз зулфи шоҳидони перостатар .

Чун дарҷи артнги музайяни бҳзози ранг , баҳри зарфии абоӣӣу баҳри гӯшае аноӣии або аз аноءи латифтару зарф аз мазруфи зарифтар , ҳайвони барӣу баҳриро шомилу шойиъу алвони атиқу триро ҳомили вҷомъ , савр бо ҳамли дарӣки бурҷ анбоз гаштау смки ботайри дрикдрҷи ҳамроз .

Дар ҳар навъи ҳазратии трўотӣ ва дар ҳар луқмаи лиззатӣу ҳаловатӣ , ҳолоти косоти скбо чун бадари дарсадри ҷои гирифтау чашмаи хуршед аз сафои он тира шудау дида дар он скбоҷ хира гашта .

Сирка ӯ чун рӯй бахилону заъфарон ӯ чун ранги алилон , чун чеҳраи ошиқони мхлл ва чун лаби маъшӯқи мъсли бмғзи бодоми млўзу бшкри аскарии мтрзу бзъФрони мтиби мзъФр .

Чун перро чашм бар аноӣ скбо афтод ларза бар аъзоъ ва аҷзоъ афтод , ҳоле аз ҷамъи дастурии хост ва чун шамъ бар пой хост , чун бод рафтанро рой карду пойафзор дрпоӣ .

Ҷамоати мутаҳайир онҳол шуданд ва бо якдигар дар қил ва қол уфтаданд , баъзе бзбон маломат карданд ва бархе тадбири ғаромат , пер бар фароз исрор кард ва худро бесаботу қарор , маломату ғаромат бар сукӯну иқомат ихтиёр карду бзбони фасеҳи ин абёт малеҳ мегуфт :

Пас ҳар яке аз ёрону ҳамкорони забон бтлтФ биёростанду мӯҷиби ин тафреқ аз вай бохостанд , он муҷодала бттўил расед ва он муколама бтсқил кашид .

Пер гуфт мошоءи аллоҳи кони ?фони ?лаи шأно , ин дар носуфта некӯтараст ва ин сухани ногуфтаи беҳтар , пас агар аз изҳори ин хбиаҳу аҷҳори ин хФиаҳ чора нест ва ин алҳоҳу ақтроҳро канора на

Баҳамаи ҳоли имшаби тнъми фурӯ бояд гузошт ва ин моида аз пеш бирабоед дошт ки шарти миёни ман ва ин мътўм бъдолмшрқинасту ҷамъи миёни ман ва ин маълуми колҷмъи байни алохтин

Ин анъом дар ҳақи ман мӯҷиб такфираст ва ин атъом назд ман иллати таъзир , ман аз он қавм нестам ки бтмъи дона дар доми овезам ва аз маломати оҷилу ғаромати оҷли нпрҳизм , Фрби назараи дунҳо أслоту раби аклаҳи тмнъи аклот .

Ҳосили улҳоли баъди тӯли алмқоли он буд ки бар гуруснагии се рӯза сабр кардему қатъро бар табъи он фоидау рафъи он моидаи ҷабр , тухми собирӣ дар синаи бкоштим ва хону суфра аз пеш бардоштем , ӯ мерафт ва дилҳои ғамноку дидаҳои намноки ҳамгинон дар фитрок ӯ

Пас рӯй буи карданд ки аиҳо ашшайхи нғсти ҳётнои Фъўзнои ъмои Фотно пер гуфт эй рФқаҳи аҳрор вае зумраи ахёри қиссае ки марост боскбо , дар даҳ шаб ялдо гуфта нашавад .

Бидонед эй ихвони сафоу аъвони вафо , ки ман вақте дар иқболи шабоб , дар аснои ағтроби бнишобўри расидам ва он хиттаи ороста , пар хоста дидам .

Гуфтам дар маёдини чандини намоишу ороиши рӯзӣ чанд осоиш тавон кард , чунонкии ғрбо дар шореъ аъзам биншинанд , то неку бади аҳволи олами бенанд .

Бар дукон бзозӣ бинишастаму бсоҳби дукони дӯстии бпиўстм , ҳар рӯз аз вақти танаффуси сабоҳ то гоҳи тғлси рўоҳи бартарафи он дукон будамӣ всхни аҷноси мардумони шнўдмӣу бҳкми он мувозибату мувофиқат бо худованди дукони рўшноӣӣ зоҳир шуд .

Чун мувофиқати суҳбати дӯстии истеҳкоми пазируфту модаи маваддати қӯт тамом гирифт , хбоёии сроир дар миён ниҳодему хФоёии змоир бар тибқ аён бикшодем .

Рӯзии хоҷаи бзоз аз рӯй икрому эъзоз бо ҳазор нозу эҳтизоз рӯй бмн кард , ки ман дар шамоили ту мхоили фазойил май байнам , чаҳ бошад агар ноне бар хон мо башиканӣу ангушт бар намакдони мо занӣ ки расми зиёфат , қадимасту ҳақи ммолҳти азим , ва аз онаст ки : қисми озодагону аҳди ҳалол зодагонаст .

Гуфтам турои бад-ӣни эҳтиҷоҷ эҳтиёҷ нест ва дарин боби улҳолу лҷоҷ на , ки ин расмӣаст маҳбӯб ва мақсадӣаст марғӯб ва суннатӣаст мндўб , болъину алФроқи колриҳ ва албрқ башитобаму фавойиди он мўоъд дарёбам .

Пас шабӣ аз шабҳо ки адҳами шаби бсўори мхлхл буду чашми айёми бзломи мкҳл , фалаки радоӣ нилӣ дошту ҳавои тилсони пелӣ .

Хоҷаи мизбони ошнои вори бадар ошиёна омаду соили вори бдрхонаҳ , гуфт имшаби ҳуҷраи мо бибояд орост ва ин ранҷ аз табъи ман бибояд кост .

Гуфтам марҳабои болмзиФи алкрими фии алили албҳим чун рағбати мзиФ нигоҳ кардам зуд рӯй бароа оварадам , ӯ дар ҳар нафасӣ тлтФӣ менамӯд ва такаллуфӣ меафзуд , то порае аз он роҳ бурӣда шуду тарафӣ аз ин сухан шунида омад .

Пас рӯй бмн кард ва гуфт бдонкаҳ аз ин маҳалат то маҳалати ман ҳазор ваанд гомаст ва дар миёни сад кӯй бо ном , оби он маҳалат хушгувортарасту ҳавои он созготр ва ин маҳалати сахт мазмумаст ва бар ғури бомишўми об бадӣ дораду ҳавои радии уфӯнат бар ин турбат ғолибасту мсокни аҳли мсолби мдобиру мФолису аҳли ҳиялу талбис ӣнҷо бошанду тобуту ҷинозаи вадору ъкозаҳ ӣнҷо тарошанд

Махсӯсаст бмҷмъи рондагону тайифаи барҷомондагон ,у маҳалати мо маҳалат меасиру мсокн машоҳӣраст , бо худ гуфтам хаи ха ва алейк айни аллоҳ .

Нахустин қадаҳ дард омаду аввали ташрифи барад , ҳар сухан ки бар ин минвол буд на дар хури вақту лоиқи ҳол буд , пас бар нзғоби шайтонии въсроти нафсонӣ ҳамл кардам ва ин бисот бинвиштам ва лоҳўл гуфтаму бозгаштам .

Пас гуфт эй ҷавони ғариби бдонкаҳи шаб бегоҳаст ва то хонаи мо майлии роҳ , кадбонуии хонаи ҳуҷраи миороид ва омадан моро мипоид .

Гуфтаанд ки ғариби кар ва кӯрасту муфлис бо шару шӯри ту чаҳ доне ки он мастура аз кадом ашираасту қабӣла ва чигуна латифаасту Ҷамила , моро бо ӯ аз чаҳ рӯй пайвандасту дӯстӣ ӯ маро то чандаст ?

Аз модари шоиста бар фарзанд боиста мушфиқтараст ва аз гандаи пери зол бар шӯии ҷавони боҷамоли ошиқтар , имрӯз аз мабодии сабоҳ то тмодии рўоҳ дар тартиби кору таркиби ҷашни навбаҳор ту бӯда аст

Икпоӣ дар матбаху икпоӣ дар маслах , якдаст дар тануру якдаст дар хнўри дӯди сиёҳ бар ориз чун моҳаш нишастау пушти дасти булӯраш аз осеби дег чун шикам смўр гашта .

Бош то ҳам акнӯн бинӣу бадоне ки асар беш аз хабарасту аён беш аз баён , бо худ гуфтам васфи зан аз барзан даргузашт , аншоءи аллоҳ ки ин мФокҳаҳи охир сайр бошаду ҳикояти солиси бихир .

Пас гуфт ки рост гуфтаанд ғариб дӯст нашаваду ҳамранг ва пӯст нагардад , охир напурсӣ ки аз ин асл , фасли чндост ва аз ин заръи фаръ чанд .

Акнӯн нохоста бинмоем ва ин роз низ бигушоем , бдонкаҳи маро аз ваии псристу духтарӣ , яке моҳ ва яке офтоб , яке шамъу дайгарии шаҳоб , духтари гўӣии модрстӣ дар малоҳату писари гўӣии пдрстӣ дар фасоҳат , ин нишони озодагӣу ҳалол зодагӣасту далели тароват ҳасбасту таҳорати насаб ва бад-ӣн битавон донист ки модараш биҷӯоне бибок набӯдаасту маҷории раҳми он аз об шавам ҷузи поки набӯда .

Гуфтам онкии туро бояд бадӣгарии нгроид ва ин дар ки бтўи бандад бадӣгарӣ накушояд , бад-ӣни тартиботи эҳтиёҷӣу бад-ӣни таркиботи ривоҷӣ на , алҳраҳи дарраи ятема дар ятем сифтани кор ҳар хас набӯд ва хуфтан бо ҳураи Киримаи андоза ҳар кас на .

Гуфт боруки аллоҳи Фику насри алдри ман Фик , ин дар некӯи сифтӣ ва ин сухан некӯ гуфтӣ , ёддор то имшаби ҷамоати хонаи бозгўӣӣу мшбъу дарози гўӣӣ .

Охир дар ин гуфтану шунидани наздики намоз хуфтан бо он гуфтугӯии басари кӯии омадем , гуфт бишорати туро ки бмқсд асл раседему мавқифи васли дидем , дили хуши дор ки то сарои мо басӣ нест ва дар роҳи хавф касе на , ки ин маҳаллаи ҳам кишон мананду бештари хуишони ман .

Пас раседем бкўчаҳ эй борӣку даҳлезии танг ва торик гуфт қФи мконку хзи ънонки бшрФот ҷинот раседӣ дар нигару бърсот ирфон омадӣ магзар .

Аз баъди соъатӣ бо чароғии ним мурда берун омад ва овоз дод ки дарой ва мапоӣ ки ранҷҳо басар омад ва ганҷҳо бадар , чун ҳар ду аз шореъ қадим баҳрем омадем , маро дар гӯша Эй биниҳод ва дар байғӯла Эй бинишонад ва худ бо арӯс бибозӣ ва бо кӯдакони бтнозӣ машғӯл шуд .

Чун замонии ббўд ва соъатӣ биёсуд биёмад ва гуфт бидон ва огоҳ бошу ғрборо чун ман пушту паноҳ , ки ин сарои ман ки май бинӣ ва дар вай бехавфу ранҷ май нишинӣ дар аҳди қадими зиндонӣ азим бӯдааст .

Хӯнёнро дарин ҳуҷраи ншондндӣ ва сарҳои мардумони бад-ӣни хоки Фшондндӣ , ҳануз дар зери ин хоки ҳазор сар бебок ва шахс нопокаст ва ман инро блтоӣФи олҳилу дақоиқи алъамал бадаст овардаам ва чун сайёдони бҳбоили шаст , варасаи соҳиби дорро бар сари дор бардааму басии ғмзу съоити бакор .

Бо ҳазор рангу найранги ин хонаро бчнг овардаам ва ҳануз яке аз онҳо ки хасми ин хонааст триҳи ин вайронааст воин бидон мегӯям ки то насиҳат бипазирӣу пндгирӣу бадоне ки касби мол беғасб ва вабол натавон карду шарбати хамри соф аз газоф натавон хӯрд .

Баъд аз онкии бад-ӣни ваҷҳ бадаст оварадам , ҷумларо паст кардаму дигар бора ҳаст , амоноти Фқроءу вдоиъи зъФоء бар ин дару дукону саҳну айвони бакор бардаам ва бар ин як равоқ ки барисам Ироқ кардаам сими панҷоҳ мусулмон инфоқ кардаам , ғрбоءи брхи ин чаҳ шиносанду адбоءи нархи ин чаҳ донанд ?

Кор кард ин дару девори рӯзномаи ист ва пардохт ин ранг ванигор дафтару хомае , имшаби хати хат бар ту бар хонаму ҳарфи ҳарф бар ту ронам то чун дарҷи харҷ ман бихонӣ қадару арҷи ман бадоне , бош то соъатӣ бачарем вскбоӣ мавъӯд бихӯрем .

Пас рӯй бакор барадему даст бишумор оварадем , онгоҳи ин сухан биниҳоду бхосту ташту обҷомаҳи бхўост ва гуфт : аиҳо ашшайхи алтшту алғсўли иқўми бҳоснаҳ алрасул пас гуфт бдонкаҳи ин таштро дар бозори димишқи бҳзор ишқ харидаам ва ин обдстонро бҳзори дастон бадаст овардаам ва ин дастор ки парастор дар гардан дорад дар троиФи фурӯашони табаристон бхридаҳам ва аз миёни ҳазор бгзидаҳаму маро дар ғлўои онўҳшту аснои он даҳшати кори бҷони омада буду корди бостхўони расида .

Чун танури синаи бад-ӣни оташи бтФту мизбон аз пай тартиб хон бирафт гуфтам : лайли алтолби субҳи сотиъу Фрсаҳи алғолби сайфи қотеъи лои ғрўои ании акўни ман алмуслимӣну аФрори ани ҳозои алмқоми ман сунани алмрслин ҳануз васфи қадари вхнўру дегу танур мондаасту муҷмалу муфассали он нохонда .

Ҳануз шароби ин бадаст соқӣасту васфи дигарон боқӣ , ҳизум ки сӯхтаасту оташ ки афрӯхта , табхи скбо аз ки омӯхтаасту ҳавоиҷи кадом баққол фурӯхта

Сирка аз кадом ангурасту асал аз кадоми занбӯр , асли нон аз кадом гандумаст вози хамир чандам , оби он аз кадом сабуасту аслаш аз кадоми ҳавзу ҷӯй , самар аз кадом шаҷарасту коса аз кадоми ҳаҷар , харроти хониш ки бӯдаасту хайёт , суфрааш чигуна дӯхта .

Гар корбдин тафсил кашад ин талхии бҷон ширин расад , Фнъўзболлаҳи ман лӣими шбъ ва ман ?дании змъ бо худ гуфтам ки аз ин қазои мубрами ҷузи гурез рӯй нест ва азин балои муҳками ҷузи парҳези буи на .

Даст бар дар ниҳодаму банди бастаро бикшодаму тани бқзо ва қадар додаму роҳи рост бар гирифтаму бтки мирФтми воин байт мегуфтам :

Ва лмо наҷуат ман ҳзолҳбли алмсди Фррти Фророи ман алосд

Мизбон чун ҳиси срири дрбёФти фарзини вор бар асар ман бишитофт , ман чун сайди доми гусастау мурғ аз қафаси ҷустаи ҳамаи ҳиммат давидан ваҳма наҳиммат паридани масруфи доштам чун мизбон бисёр гӯии бтку пўии марои дрнёФти Аннан талаб бартофт вмни бодаввори бисот замин мерафтам ва бо худ ин байт мегуфтам :

Чун бар сўби савоб бозгаштан натавонистам ва дар он мзоиқ роҳ надонистам , чун уштури ъшўоءи қадам дар хрўҷў май ниҳодам ва чун масти шайдо дар шаби ялдо бар дару девор май афтодам

То он залолат бидон кашид вон ҷаҳолат бидон анҷомӣд ки фавҷӣ аз асас бар дар ҳрс аз пеш ва пас бмни расиданду бзхм чӯбам бозгардонеданд вчўни асирами урён , срўпои бараҳна , дар зиндон шаҳна карданд ва бо зиндонбон ҳамсомон намуданду бадаст ҷаллодам супурданд .

То ду моҳ дар он чоҳи зиндон бо дуздон ва риндон бимонадам ва ҳеҷ дӯст аз ҳоли ман огоҳ набӯд ва касеро басӯии ман роҳ на , то рӯзӣ аз баҳри дафъи бинўоӣии босами гадои марои бадари зиндони оўрдндўи бгриаҳу дарюза бар пой карданд .

Канда бар пои хирқа дар бар вукалоаи жандае дар сар намад бар пушти вкосаҳ дар мушт , бар шореъи аъзами истодаму косаи дарюза бар дасти ниҳодам , иттифоқро ҳмшҳрӣӣ бмн раседу тез дар ман нигаред .

Чун назари дувуми биндохт маро бишнохт ва бичишам ибрат дар ман нагирист ва бар аҳволу аҳўол ман бигирист , пиндошт ки шурӣ ё фасодӣ ангехтаам ваёи хӯнии бноҳқ рехтаам .

Чун сӯрат ҳол бишунид маълум кард ки он зиллати чандон табаъа ва захира надорад ва он ҷинояти асми кабӣра на , бирафту хабари бадӣгари ёрони бараду қадам назд бўобу эҳтисоби биФшрд то ғрбоӣ шаҳр барошуфтанд ва ин сухан бо волӣ гуфтанд вмсолӣ аз амири асаси бўкил ҳрс овараданд марои баъд аз ду моҳ аз зиндон берун карданд .

Чун аз он сахтӣ раҳояш ёфтам вози он рҷу бадбахтии босоиши расидам , аз масҷиди одина оғоз кардам вшкронаҳи он халоси бохалоси намози дугонаи бгзордм , аҳдии мؤкду назрӣ мؤбд кардам ки ҳаргиз бо аноءу абои скбодри ҳеҷ хона нанишинам ва дар ҳӯшёрӣу мастӣ рӯй ҳеҷ мизбон бозорӣ набинам .

эй асҳобу аҳбоби қиссаи ман бо скбои мухтасари вобтри яке аз ҳазору андакӣ аз бисёраст ва ин аҳду назр аз ислому дайн , баъд аз ин фармони фармон шумоаст всру ҷон дар пеши паймони шумо .

Бар ҳар дил аз ин ҳоли басии ранҷ ва дард расед ва ҳар як бар ин ғам бисёр дам сард кашид , гуфтанд эй кимиёии ранҷурии бад-ӣни арбадаи маъзӯрии вбдини изтирори мшкўрӣ , ҳар як назр кардем ва сгўнд хӯрдем ки аз он або нахӯрем ва дар он аноء нанигарем .

Бе скбои он шаб басар барадем ва он шом бсҳр оварадем , гуфтем набазл Фики ҷаҳди но ва ло нанақз Фики ъҳдно , блтоиФи қтоиФ ва ба моҷўнии собӯнӣ паноҳ ҷустему даст аз абои скбоӣ нохӯрда шастем , дил бар он паймон ниҳодему косаи скбои бдрбони додем .

Он шаб то рӯзи ин ҳадис дар пеши афканда будем ва чун шамъи гоҳ дар гиря вагоҳ дар ханда будем , чун изори рӯмӣ рӯз бадарахшеду қадами зангии шаби блхшид , пер бо субҳи нахустин ҳам Аннан шуд ва чун шаби гузашта аз дидаҳо пинҳон .