Бар ман зи неъмат алҳақ хоси хдоигон

Кард ончӣ то абад натавон гуфт шукри он

Ҳар лаҳза мекашад зи ҳазизам ба сӯии авҷ

Ҳар рӯз май баради зи заминам бар осмон

Ҳам шуд бъўни бахшиш ӯ ранҷи ман сабк

Ҳам шуд зи бори миннат ӯ пушти ман гарон

Ақлам ба вақти тифлӣ зу чун шукуфаи пер

Бахтам бгоҳ перӣ чун сарв аз ӯ ҷавон

Дар дил ҳавоӣ ӯст чу хӯн дар миёни раг

Дар ҷон ризоӣ ӯст чу мағзи андари устихон

Аз бас ки дар мдиҳш дастон задам кунун

Халқӣ ҳаме занад ба схнҳоми достон

Ҳар мкрмт ки кард ба ҷои ман ва кунад

Ёрб ту дар ҷавонӣу иқбол ӯ расон

Чун сарв шояд ар ҳамаи тан даст гардадам

Чун беди зи бедори ҳамаи сари гирди дами забон

То бар кушоди дасту забони доим аз худоӣ

Хоҳам саботи давлати хоси хдоигон

Фархундаи паии сипеҳрӣ каз Ямани Фроўст

Ҳам подшоҳи фориғ ва ҳам халқ дар амон

Гашта ҳилоли давлат дар пой ӯ рикоб

Дода сипеҳри тавсан дар даст ӯ Аннан

Давлат паноҳ дорад дар зилли рой ӯ

Ҷузи давлаташ ки дошт зи хуршеди соябон

эй ҳамчуи гул ба субҳи ту бобаргу бонаво

Ваии ҳамчуи гули ҳасуди ту бебарг ва бе тавон

Гули бастаи саноӣ ту омад чу андалеб

Врнии зи шарми халқи ту нгшоидии забон

Бахшанда чун саҳобии зебад агар фитод

Овозаи сахои ту чун раъд дар ҷаҳон

Хасми ту ҳамчуи тӯтии қўлист бе амал

Неи не ки ҳамчу анқо номӣаст бе нишон

Бахи бах ки миваи дилу шохи умеди ту

Сарсабзу сурх рӯй чу сарваст арғавон

Хоҷаи амиди атҳари бўтоҳри он казу

Ҳар лаҳзаи бушковади гули дил дар баҳори ҷон

Моҳӣ ки ҳаст зрўаҳи Фрзонгиши чарх

Лаълӣ ки ҳаст гавҳари озодгиши кон

Бар зоти пок ӯ ки чу об омад аз сафо

Дарҳо ки бар дамид чу симоби ногаҳон

Миннати худоиро ки зи хуршеди суҳбаташ

Як як ҳама чу чашмаи ҳайвон шудаи ниҳон

эй табъ дар бабору зини сӯи нигари нишот

Шох дарахт мекунад аз абри дирафшон

Чндонкаҳ ма сетанд аз офтоби нур

Чндонкаҳ Зуҳра созад бо муштарии қирон