Ҳайронии ман муҳаррами он рӯй чу моҳ аст

Ин дидаи чароғии сет ки бедӯд сиёҳ аст

Равнақи даҳ ҳасанаст фаровонии ошиқ

Ороиши рухсора ӣ шаҳ , гирд сипоҳ аст

Дили хона тиҳӣ карда зи худ , то ту даройӣ

Чун ҳалқа ӣ дар , дида ӣ мо чашм ба роҳ аст

Шояд ки асар шона занад , зулфи иҷобат

То пораи дил дар шикани турра оҳ аст

Тӯҳмат ба аҷали бастаи абаси муфтии миллат

Бар маҳзари ҷонбозии мо ишқ гувоҳ аст

Сайёди марои дида ӣ ман ҳалқа ӣ домии сет

Мижгони тамошои нигаҳон , меҳр гиёҳ аст

Ҷое ки диҳад пери Муғони ҷоми сабӯҳӣ

Ъзристи туро тавба , ки бадтари з гуноҳ аст

Дар доман азлат башикан пои талаб ро

Ғарболи сифати арса ӣ гетии ҳама чоҳ аст

Ғами бори кушояд чу ба сари вақт ман ояд

Дар раҳ гузарад ҳар ки , дилами қофила гоҳ аст

Талхии каши паймона ӣ марди афкани умрам

Ҳар мӯ ба тани хастаи ман мор сиёҳ аст

Чун шамъи дилу дида кадомаст ҳазин ро

Чашму дили ошиқи ҳамаи ашку ҳама оҳ аст